Glikojen depo hastalıklarında oksidatif stresin göstergesi olan dinamik tiyol/disülfit homeostazının değerlendirilmesi

Abstract

Giriş: Glikojen Depo Hastalıkları (GDH), glikojen metabolizması yolaklarındakı bozukluk sonucu gelişen kalıtsal hastalık grubudur. Genel prevalansının yaklaşık 1:20000 canlı doğum olduğu bilinen GDH'nın 12'den fazla tipi tanımlanmıştır (1-3). Çalışmalar bozulmuş tiyol/disülfit dengesinin birçok hastalığın patogenezinde rol aldığını göstermektedir (4-13). Amaç: Bu çalışmada GDH hastalarında, serum tiyol/disülfit dengesini inceleyerek oksidatif stres varlığının araştırılması, tiyol/disülfit dengesi ile biyokimyasal parametreler ve organ hasarı bulguları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Beslenme ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniği tarafından GDH hastalığı tanısı ile izlenen 30 hasta ile 30 kontrol grubu çalışmaya alındı. Hastaların 10'u GDH tip Ia, 6'sı GDH tip Ib, 9'u GDH tip III ve 5'i GDH tip IX tanısı ile izlenmekte idi. Hasta ve kontrol gruplarında tiyol/disülfit düzeyleri araştırıldı. Hastaların metabolik kontrol durumu, kan sayımı, biyokimyasal incelemeleri ve görüntüleme bulguları ile tiyol/disülfit dengesi karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmamızda GDH hastaları ile kontrol grubun tiyol/disülfit parametreleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Ancak, GDH alt grupları ile kontrol grub kıyaslandığında GDH tip III hastalarında total tiyol düzeyinin kontrol gruba göre anlamlı düşük olduğu gözlendi (p=0,016). Kötü metabolik kontrollü hastalarda iyi metabolik kontrollü hastalara göre natif tiyol düzeylerinin düşük olduğu belirlendi (p=0,036).Sonuç: Çalışmamızda tüm GDH hastaları ile kontrol grup arasında tiyol/disülfit dengesi açısından fark olmadığı gözlendi. Gruplar ayrı ayrı değerlendirildiğinde GDH tip III hastalarında, total tiyol düzeyinin düşük olduğu ve tiyol/disülfit dengesinin bozulduğu belirlendi. Kötü metabolik kontrollü hastalarda natif tiyol düzeyinin düşük saptanması, kötü metabolik kontrolün oksidatif stresi arttırabileceğini düşündürdü.

INTRODUCTION: Glycogen Storage Disease (GSD) is a group of hereditary diseases that develops as a result of impaired glycogen metabolism pathways. More than 12 types of GSD have been described, with a general prevalence of approximately 1:20,000 live births (1-3). Recent studies have shown that oxidative stress and impaired thiol / disulfide balance are involved in the pathogenesis of many diseases (4-13).OBJECTIVE: The aim of this study was to investigate the presence of oxidative stress by investigating serum thiol / disulfide balance and to evaluate the relationship between thiol / disulfide balance and biochemical parameters and organ damage findings in GSD patients.MATERIALS AND METHODS: 30 patients followed up by Istanbul University Cerrahpasa Medical School, Pediatric Nutrition and Metabolic Diseases Polyclinic with the diagnosis of GSD disease and 30 control groups were included in the study. GSD type Ia 10, GSD type Ib 6, GSD type III 9 and GSD type IX 5 were determined. Thiol/disulfide levels were investigated in the patient and control groups. Metabolic control status, blood count, biochemical examinations and imaging findings of patients were compared with thiol/disulfide balance.RESULTS: In our study, no significant difference was found between thiol/disulfide parameters of GSD patients and control group (p> 0.05). However, when the GSD subgroups and control groups were compared, total thiol levels were significantly lower in GSD type III patients compared to the control group (p = 0.016). Native thiol levels were found to be low in patients with poor metabolic control compared to patients with good metabolic control (p=0,036).CONCLUSION: In our study, when all GSDs were evaluated together, it was observed that there was no difference in terms of thiol/disulfide balance between GSD patients and control group. However, when the groups were evaluated separately, it was determined that total thiol level was lower and thiol / disulfide balance was significantly impaired in GSD type III patients. Low levels of native thiol in patients with poor metabolic control suggested that poor metabolic control could increase oxidative stress.