Hürthle hücreli tiroit kanserinin klinik ve prognostik parametrelerinin retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Hürthle hücreli tiroit kanseri (HHK) diğer diferansiye tiroit kanserlerine (DTK) göre daha agresif seyir gösteren ve radyoaktif iyot (RAI) tutma yeteneği düşük olan bir tiroit malignitesidir. Çalışmamızın amacı kliniğimizde HHK nedeniyle RAI tedavisi uygulanmış hastalarda klinik ve prognostik faktörlerin, tedaviye yanıtın ve sağkalım sürelerinin hesaplanarak literatür ile karşılaştırılmasıdır.Yöntem: Kliniğimize 2000-2013 yılları arasında başvuran HHK tanılı hastalar retrospektif olarak incelendi. Genel sağkalım, hastalığa özgü sağkalım ve hastalıksız sağkalım Kaplan-Meier yöntemi ile hesaplandı. Sağkalıma etki eden faktörler tek değişkenli ve çok değişkenli analizlerle incelendi. Tek doz RAI tedavisi sonrası mükemmel yanıt alınan hastalar ile persistan hastalığa sahip olanların verileri Mann Whitney U ve Wilcoxon testleri kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: 92 hasta çalışmaya dahil edildi. Ortanca takip süresi 10,2 yıl (3,1 – 19,9) olarak hesaplandı. Ortanca kümülatif RAI aktivitesi 150 mCi'di. Persistan hastalık durumunda verilen ortanca RAI aktivitesi 300 mCi bulundu. Persistan hastalığa sahip olanlarda lenf nodu metastazının, ileri evre hastalığın, damar invazyonunun ve inkomplet cerrahi tedavinin daha sık görüldüğü izlendi (p<0,05). Persistan hastalıkta ek RAI tedavilerinin yanıt düzeyinde iyileşme sağladığı saptandı (p=0,006). 5 ve 10 yıllık genel sağkalım %97,8 ve %95,7 bulundu. Hastalığa bağlı ölüm gözlenmedi. 10 yıllık hastalıksız sağkalım %98,9 olarak hesaplandı. Sonuç: HHK hastalarında RAI tedavisine yanıt alındığı ve HHK'nin tedavi sonrası iyi klinik seyirli olduğu saptandı. Persistan hastalık durumunda ek RAI tedavilerinin yanıt düzeylerinde iyileşme sağladığı izlendi.

Purpose: Hürthle cell thyroid cancer is more aggressive than other differential thyroid cancers and has low radioactive iodine uptake. This study aims to compare the clinical and prognostic factors, response to treatment and survival with literature in patients who underwent radioactive iodine treatment for Hürthle cell thyroid cancer in our clinic. Method: We retrospectively evaluated the patients who were diagnosed with Hürthle cell thyroid cancer between 2000 and 2013 in our clinic. Overall survival, disease-specific survival, and disease-free survival were calculated by the Kaplan-Meier method. Factors affecting survival were analyzed by univariate and multivariate analysis. Mann Whitney U and Wilcoxon tests were used to compare the data of patients with persistent disease and excellent response after a single dose of radioactive iodine therapy. Results: 92 patients were included in the study. The median follow-up was 10.2 years (3.1 to 19.9). The median cumulative RAI activity was 150 mCi. The median radioactive iodine activity given in the case of persistent disease was found to be 300 mCi. It was observed that lymph node metastasis, advanced disease, vascular invasion, and incomplete surgical treatment were more common in patients with persistent disease. (p<0,05). Additional radioactive iodine treatments in persistent disease improved response level (p=0,006). Overall survival at 5 and 10 years was 97.8% and 95.7%. Disease-specific mortality was not observed. 10-year disease-free survival was calculated as 98.9%.Conclusion: The response to radioactive iodine treatment was found to be good in Hürthle cell thyroid cancer patients and Hürthle cell thyroid cancer was observed to have a good clinical course after treatment. It was found that additional radioactive iodine treatments improve response levels in case of persistent disease.