Türk popülasyonunda kritik omuz açısı ve rotator manşet yırtığı gelişimine etkisi

Abstract

Giriş ve Amaç: Literatürde son zamanlarda popüler olan Kritik Omuz Açısı'nın (KOA), normal popülasyona göre yüksek bulunmasının, rotator kaf (manşet) yırtığı (RKY) insidansını artırdığı istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ancak bu konuda Türk popülasyonuyla alakalı herhangi bir yayına rastlanmamıştır. Çalışmamızda, radyolojik olarak ölçülebilen anatomik bir varyans olan KOA'nın, RKY olan ve olmayan gruplarda ölçülerek, ortalama açı ve yüksek açılarda RKY gelişimine etkisi irdelenmiştir.Hastalar ve Yöntem: Çalışmamıza, kliniğimize omuz ağrısı sebebiyle başvuran, RKY tespit edilerek artroskopik tamir uygulanan 50 hasta(Grup 1) ve kontrol grubu olarak, polikliniğimize omuz ağrısı sebebiyle başvuran, yaş ve cinsiyet uyumlu olarak seçilen, RKY olmadığı kanıtlanan 50 hasta(Grup 2) olmak üzere 100 hasta dahil edilmiştir. Olgular, epikrizleri ve sistemde kayıtlı olan radyolojik verileri üzerinden retrospektif şekilde değerlendirilmiştir. Çalışmaya dahil edilen hastalarda, cinsiyet, yaş, etkilenen taraf, dominant taraf üst ekstremite ve sigara içiciliği sorgulanmıştır. Olguların etkilenen taraflarının, önceden çekilmiş olan gerçek omuz AP radyografileri üzerinden KOA ölçümleri yapılmıştır. Bulgular: Grup 1'de ortalama KOA 37.48° ( Aralık: 30.6°- 42.2°, SD±2.47), Grup 2'de ortalama KOA 33.53° ( Aralık: 27.7°-41.1°, SD±3.10) olarak tespit edilmiştir. Gruplar arasında ölçülen KOA değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark görülmüştür (p<0.001). Sonuç: Türk toplumunda radyografik KOA ölçümünün basit ve yararlı bir tanısal araç olduğu ve ortalamanın üstünde KOA değerlerinin tam kat dejeneratif tip RKY gelişimi insidansını artırdığını düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: Rotator Manşet Yırtığı, Etiyoloji, Kritik Omuz Açısı

Introduction and Aim: Critical Shoulder Angle (CSA) which is widely studied in recent years is shown to increase incidence of rotator cuff tears(RCT) if the angle is measured to be higher than the average of the population. However, data regarding Turkish population have not been studied before. In our study, CSA which is an anatomical variance that can be measured radiologically, was recorded in groups with and without RCT and the effects of the mean and the higher angles on RCT development were investigated. Patients and Methods: The study group consisted of 50 patients (Group 1) who referred to outpatient clinic with complaints of shoulder pain and who were diagnosed with RCT and later had arthroscopic repair; control group consisted of 50, age and sex matched individuals(Group 2) who were admitted to our clinic with shoulder pain and with no detectable RCT. A total of 100 individuals were included and evaluated retrospectively based on their epicrisis and available radiological data. Gender, age, affected side, dominant side and smoking were questioned and recorded for each patient. CSA measurements of the affected sides of the individuals were performed on True AP radiographs. Results: In Group 1, the mean CSA was 37.48° (range: 30.6°-42.2°, SD ± 2.47) whereas in Group 2 it was calculated as 33.53° (range: 27.7°-41.1°, SD ± 3.10). There was a statistically significant difference between the two groups in terms of CSA values (p <0.001).Conclusion: As a result, it is suggested that in Turkish population CSA measurement on radiographs is a simple and useful diagnostic tool, moreover with an above average CSA value the incidence of full-thickness degenerative type RCT increases significantly.Keywords: Rotator Cuff Tear, Etiology, Critical Shoulder Angle.