Açık kalp cerrahisi sırasında optimal doku perfüzyonu ile peroperatif asit baz dengesi ve postoperatif komplikasyonların değerlendirilmesi

Abstract

Açık kalp cerrahisi ameliyatları sırasında etkili doku perfüzyonunun sağlanamamasına bağlı olarak gelişen asit baz denge bozuklukları, postoperatif komplikasyonların oluşmasında en önemli nedenlerden biridir. Bu çalışmada, açık kalp cerrahisi sırasında optimal doku perfüzyonu ile peroperatif asit baz dengesi ve postoperatif komplikasyonların değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Retrospektif olarak yapılan bu çalışmada, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Kardiyoloji Enstitüsü Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı'nda Ocak 2018-Ekim 2018 tarihleri arasında açık kalp ameliyatına alınan 60 hasta incelenmiştir. Bu hastalardan asit baz bozukluğu gelişen 30 hasta çalışma grubunu, asit baz bozukluğu gelişmeyen 30 hasta ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Çalışmada olguların preoperatif risk faktörleri, peroperatif kan akımı, kan basıncı, oksijenasyon, arteriyel kan gazında pH, laktat, glikoz ve diğer kan gazı parametreleri, asidoz/alkaloz gelişen olgularda gelişme zamanındaki problem, ameliyat prosedürleri ve işlemleriyle ilgili o anki durum, postoperatif klinik ve biyokimyasal değerler hasta dosyalarındaki veriler incelenerek elde edilmiştir. Veriler SPSS 18.0 istatistik paket programına aktarılarak Student's t-test ile analiz edilmiş ve postoperatif biyokimya değerleri yüksek olan hastalar vaka analizi şeklinde değerlendirilmiştir. Çalışma grubundaki hastaların kontrol grubundaki hastalara göre preoperatif risk faktörlerine sahip olduğu, peroperatif dönemde hemodinamik bozukluk ve kanama problemi geliştiği belirlenmiştir. Yapılan işlemsel müdahale ile veya hastanın kendi kompansasyon mekanizmalarıyla asit baz denge bozukluğunun düzelmesi ile postoperatif dönemde kalıcı organ hasarının oluşmadığı, ancak postoperatif biyokimya değerleri ile uyanma, extübasyon, yoğun bakımda ve hastanede kalma sürelerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu sonuçlardan yola çıkarak KPB sırasında oluşan asit baz denge bozukluklarının hızlı bir şekilde düzeltilmesi veya hastanın metabolizması ile kompanse olmasıyla makroskopik olarak erken dönemde kalıcı organ hasarının görülmediği, ancak biyokimya değerleri incelendiğinde organların kısmen hasara uğradığı belirlenmiştir. Bu hasar erken dönemde makroskopik olarak sorun oluşturmasa da ileri ki dönemlerde oluşabilecek sorunlar için potansiyel risk içermektedir. Bu nedenle özellikle preoperatif risk faktörleri olan, peroperatif dönemde hemodinamik denge bozukluklarıyla seyreden olgularda asit baz dengesinin sürekli kontrolü ve oluşabilecek denge bozukluğunun çok hızlı bir şekilde ve tam olarak düzeltilmesi, bu çalışmanın sonuçlarında gösterdiği gibi son derece önemlidir ve hastanın orta ve geç dönemdeki morbidite ve mortalitesini etkileyecektir.

Disorders of acid-base balance due to inability to provide an effective tissue perfusion during open heart surgeries are one of the most important causes of postoperative complications. The aim of this study was to evaluate peroperative acid-base balance and postoperative complications during open heart surgery along with the optimal tissue perfusion. In this retrospective study, 60 patients who underwent open heart surgery in Istanbul University, Cerrahpasa Cardiology Institute, Department of Cardiovascular Surgery between January 2018 and October 2018 were analyzed. Of these, 30 patients who developed acid-base disorder formed the study group, while 30 patients who did not develop acid-base disorder formed the control group. In the present study, the patients' preoperative risk factors, peroperative blood flow, blood pressure, oxygenation, arterial blood gas pH, lactate, glucose and other blood gas parameters, the problem at the time of development in patients developed acidosis/alkalosis, surgical procedures and status related the procedure at that time, postoperative clinical and biochemical values were obtained by reviewing the data in the patient files. The data were transferred to the SPSS v.18.0 statistical package software and analyzed using the Student's t-test and the patients with high postoperative biochemistry values were evaluated as case analysis. It was found that the patients in the study group had preoperative risk factors compared to the patients in the control group, and hemodynamic disorder and bleeding problems developed in the peroperative period. It was found that no permanent organ damage occurred in the postoperative period by means of the procedural intervention carried out or the improvement of the acid-base balance disorder by the patient's own compensation mechanisms; however, the postoperative biochemical values were high and the lengths of awakening from anesthesia, extubation, intensive care and hospital stay were prolonged. Based on these results, it was determined that no permanent organ damage occurred in the early period with the rapid correction of acid-base balance disorders which arose during CPB or with compensation by the patient's metabolism; however, given the biochemical values, the organs were partially damaged. Although this damage does not cause macroscopic problem in the early period, it involves a potential risk for problems that may arise in the later periods. Therefore, continuous follow-up of the acid-base balance, especially in patients with preoperative risk factors and hemodynamic balance disorders in the peroperative period, and rapid and complete correction of the balance disorder are of great important as is shown in the results of this study and will affect the patient's morbidity and mortality in the medium and late term.