Hemşirelikte personel güçlendirmenin iş performansı ve bakım davranışları ile ilişkisi

Abstract

Bu tanımlayıcı ve ilişki arayıcı çalışma, hemşirelerin yapısal ve psikolojik güçlendirme algılarının, iş performansları ve bakım davranışlarıyla ilişkisinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirildi. Araştırmanın veriler Haziran 2019'da İstanbul'da yer alan, Sağlık Bakanlığı'na bağlı bir hastanede çalışan 155 hemşireden; kişisel bilgi formu, Psikolojik Güçlendirme Ölçeği, Yapısal Güçlendirme Ölçeği, Hemşire İş Performansı Ölçeği ve Bakım Davranışları Ölçeği-24 kullanılarak toplandı. Araştırma için etik kurul onayı, kurum izni, ölçek yazarlarının izni ve hemşirelerin bilgilendirilmiş onamları alındı. Veri analizinde psikometrik, betimleyici, karşılaştırmalı ve ilişki arayıcı analizler kullanıldı. Analizler sonucunda hemşirelerin psikolojik güçlendirme puan ortalamalarının 4,05±0.63; yapısal güçlendirme puan ortalamalarının 3,07±0.67; hemşire iş performansı puan ortalamalarının 4,08±0,56 ve bakım davranışı puan ortalamalarının 5,38±0,56 olduğu belirlendi. Psikolojik güçlendirme ile hemşire iş performansı (r=0,507) ve bakım davranışları (r=0,167) arasında pozitif yönlü, çok ileri derecede anlamlı ilişki (p<0,001) olduğu belirlendi. Yapısal güçlendirme ise hemşire iş performansı ile pozitif yönlü ve çok ileri derecede anlamlı ilişkiye sahipken (r=0,321; p<0,001), bakım davranışları ile ilişkisinin anlamlı olmadığı (r=0,104; p>0,05) saptandı. Psikolojik ve yapısal güçlendirme ölçümleri üzerinde sadece çalışılan pozisyonun anlamlı fark oluşturduğu (p<0,05) ve yönetici hemşirelerden elde edilen ölçümlerin daha yüksek olduğu bulundu. Bu bulgular doğrultusunda psikolojik güçlendirmenin hemşirelerin performansı ve bakım davranışları ile ilişkisinin yapısal güçlendirmeye göre daha güçlü olduğu dolayısı ile hemşirelere bu yönde yapılan katkıların kurum yararına daha olumlu sonuçlar oluşturacağı söylenebilir. Ayrıca pozisyon hariç, kişisel ve mesleki özelliklerin ölçümler üzerinde anlamlı fark oluşturmaması, diğer örgütsel değişkenlerin rolü konusunda ilgi uyandırmaktadır.

In this descriptive and correlational study, it was aimed to determine the relationship between nurses' perceptions of structural and psychological empowerment, job performances and care behaviors. The data of the study were collect from 155 nurses working in a Health Ministry hospital in Istanbul in June 2019. Data collection tool consisted personal information form, Psychological Empowerment scale, Structural Empowerment scale, Nurse Job Performance Scale and Care Behavior Scale-24. Ethics committee approval, institutional permission, scale authors' permission and informed consent of the nurses were obtained for the study. Psychometric, descriptive, comparative and correlative analyzes were used in the data analysis. As a result of the analysis, the mean score of psychological empowerment was 4.05±0.63; the mean score of structural empowerment was 3.07±0.67; the mean score of nurse job performance was 4.08±0.56 and the mean score of care behavior was 5.38±0.56. There was a positive, highly significant relationship (p<0.001) between psychological empowerment and nursing work performance (r=0.507) and care behaviors (r=0.167). On the other hand, while the structural empowerment had a positive and very significant relationship (r=0,321; p<0,001), the relationships with nursing job performance was not significant (r=0,104; p>0,05). It was found that only the nurses positions caused a significant difference on the psychological and structural empowerment scores (p<0.05) and the measurements of the executive nurses were higher. In the light of these findings, it can be said that the relationship between psychological empowerment and nurses' performance and care behaviors is stronger than structural empowerment, so that the contributions made to nurses in this direction will create more positive results for the benefit of the institutions. Furthermore, the fact that personal and professional characteristics do not make a significant difference on the measurements, except the position raises, interest in the role of other organizational variables.