Performance feedback and risk relationship: A cross-cultural examination

Abstract

Performans geribildirimi ve risk ilişkisinin sınır koşullarının incelenmesi davranışsal firma teorisinin önemli bir parçasıdır. Literatürdeki çalışmalar, çoğunlukla firma düzeyindeki (firma büyüklüğü ve kaynakları gibi) ve çevresel düzeydeki (çevresel türbülans, dinamizm ve fırsatlar gibi) faktörlerin, performans geribildirimi ve risk arasındaki ilişkiyi nasıl düzenlediğini araştırmaktadır. Ancak ulusal kültürü çevresel bir etken olarak ve performans geribildirimi ve risk ilişkisinin muhtemel bir sınır koşulu olarak odaklanan araştırmalar azdır. Bu temelde, bu çalışmanın amacı, ulusal kültürün (belirsizlikten kaçınma, gelecek odaklılık, performans odaklılık ve güç aralığı) performans geribildirimi ve risk ilişkisi üstündeki düzenleyici etkisini incelemekdir. Bulgular ulusal kültürün performans geribildirimi ve risk ilişkisi üzerinde, performans hem hedeflenen seviyelerin altına düştüğünde hem de hedeflenen seviyelerin üzerine çıktığında, istatiksel olarak anlamlı bir düzenleyici rol oynadığını göstermektedir. Ayrıca, bulunan düzenleyici etki firmalar iflasa doğru sürüklendiğinde sabit kalmayıp, değişmektedir.

Investigating the boundary conditions of performance feedback and risk relationship has been the focus of attention of considerable amount of research in the behavioral theory of the firm literature. These studies have mainly studied how such firm level factors as size and resources or environmental factors as environmental turbulence, environmental dynamism or opportunities may moderate the performance feedback and risk relationship. However, research focusing on national culture as an environmental factor and as a likely boundary condition of performance feedback and risk relationship is scarce. On this ground this study investigated how national culture (i.e. uncertainty avoidance, future orientation, performance orientation, and power distance) moderates the performance feedback and risk relationship. My findings indicate that national culture moderates the performance feedback and risk relationship, in a way that culture can play a significant moderating role both when performance declines below and rises above aspiration levels. Furthermore, the moderation effect is not constant as firms' focus of attention shifts from aspirations to survival or bankruptcy.