Deneysel periodontitis modelinde paeoniflorin uygulamasının histopatolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Paeoniflorin (Pae), monoterpen glikozit olup, Paeonia laktiflora bitkisinin kökünden elde edilen total glikozitlerin temel biyoaktif komponentlerinden biridir. Özellikle geleneksel Çin tıbbında uzun yıllar bitkisel bir ilaç olarak kullanıldığı bilinen Pae'nin, antiinflamatuvar ve immün düzenleyici etkileri çeşitli kronik inflamatuvar hastalıkların varlığında gösterilmiştir. Bu çalışmada, sistemik Pae uygulamasının deneysel periodontitis modelinde, periodontal dokular üzerindeki etkisinin histomorfometrik analizle ve dişeti VEBF seviyelerinin biyokimyasal olarak değerlendirilmesi amaçlandı.Materyal ve Metot: 40 adet Wistar sıçanın kullanıldığı bu çalışmada, kontrol grubu dışındaki tüm sıçanların 1. molar dişlerine ligatür bağlanarak deneysel periodontitis oluşturuldu. Deneysel periodontitis oluşturulmuş sıçanlardan bir gruba herhangi bir işlem uygulanmayıp, diğer gruplara sistemik Pae ve salin uygulaması yapıldı. Deney periyodu sonrası sakrifiye edilen sıçanlardan elde edilen örneklerde, histomorfometrik olarak alveol kemiği alanı, alveol kemiği rezorpsiyonu, ataşman kaybı ve biyokimyasal olarak dişeti VEBF seviyeleri değerlendirildi.Bulgular: Pae uygulanan grupta alveol kemiği alanının arttığı, alveol kemiği rezorpsiyonu ve ataşman kaybının azaldığı görüldü. Dişeti VEBF seviyelerinin deneysel periodontitis oluşturulmuş tüm gruplarda arttığı ve en fazla artışın Pae uygulanan grupta görüldüğü saptandı.Sonuç: Histomorfometrik ve biyokimyasal analiz sonucunda sistemik Pae uygulamasının periodontal dokuların iyileşmesi üzerine olumlu etkisinin olduğu görüldü.

Aim: Paeoniflorin (Pae), a monoterpene glycoside, is one of the main bioactive components of the total glycosides that are obtained from the roots of Paeonia lactiflora plant. It is known that Pae has been used as a herbal drug especially in Chinese medicine for many years and Pae has been shown to have an antiinflammatory and immunoregulatory effects in various chronical inflammatory diseases. The aim of this study was to evaluate the effect of systemically administered Pae on periodontal tissues by histomorphometric analysis and to evaluate gingival tissue VEGF levels by biochemical analysis in the experimental periodontitis model .Material and Method: 40 Wistar rats were used in this study and experimental periodontitis was induced by placing ligatures around first molars in rats except the control group. In experimental periodontitis groups, systemic Pae and saline were administered to all rats except rats in experimental periodontitis group. Histomorphometric analysis that included area of alveolar bone, alveolar bone resorption, attachment loss and biochemical analysis of gingival VEGF levels were performed following sacrification of the rats at the end of the experimental procedure.Results: Area of alveolar bone was increased, alveolar bone resorption and attachment loss were decreased in Pae administered group. Gingival VEGF levels were increased in all groups with experimental periodontitis and maximum increase was seen in Pae administered group.Conclusion: As a result of histomorphometric and biochemical analysis, it is showed that systemically administered Pae have positive effect on healing of periodontal tissues.