Cad-on tekniğinde farklı birleştirme tekniklerinin sabit restorasyonun kırılma dayanıklılığına etkisi

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı multilayer tekniği ile hazırlanan tek diş restorasyonlarda farklı zirkon alt yapının kalınlığının ve kullanılan farklı türdeki adeziv siman türünün bağlantı dayanımına olan etkisini incelemektir.Materyal ve method: Sağ üst 1. Molar dişin prepere edilmiş şekli olan 40 adet paslanmaz çelikten oluşan güdükler CNC torna tezgahında imal edildi. Molar diş temsil eden metal day üzerine CAD/CAM (inLab 4.4; Sirona Dental Systems) ile zirkonya bloklardan (Vita In-Ceram Zirkon Blok) alt yapı üretildi. Alt yapı için örnekler iki gruba ayrıldı. Birinci grup için alt yapı kalınlığı 0.5 mm ikinci grup için 0.7 mm kalınlık seçildi. Tüm alt yapıların üzeri CAD/CAM ile felspatik seramik (VITABLOCS Mark II) kullanılarak veneer kronlar üretildi. Felspatik seramik ve zirkonyum örneklerin her grubun yarısı self adeziv rezin siman (Multilink N Refill; Ivoclar Vivadent) (Grup NR) ile yapıştırılmış, diğer yarısı self etching rezin siman (Panavia F 2.0) (Grup P) ile yapıştırılmıştır. Elde edilen kronlar metal day'a simante edilmiştir. Tüm örneklere 5000 kez termal siklüs uygulandı (5°C/55°C, bekleme süresi 30 s). Tüm örneklere üniversal test cihazında 0.5 mm/dk hızında baskı kuvveti uygulandı. Veriler Kolmogorov-Smirnov testi kullanılarak normal dağılıma uygunluk yönünden incelendi. Stereomikroskop kullanılarak yüzey yapısı ve kırılma modülüsü incelendi. Bulgular: Veriler Kolmogorov-Smirnov testi kullanılarak normal dağılıma uygunluk yönünden incelendi ve tüm verilerin normal dağılıma uygun olduğu görüldü (p>0.05). İki farklı kalınlıkta alt yapı ve iki farklı siman materyali kullanımı sonrasında elde edilen veriler iki yönlü varyans analizi (two-way ANOVA) ve Post Hoc Tukey testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi. Sonuç: En yüksek kırılma dayanıklılığı değeri 0.7 mm alt yapı kalınlığında self adeziv rezin siman ile simantasyonun yapıldığı gurupta (1191. ± 211.89), en düşük kırılma dayanıklılığı değeri ise 0.5 mm alt yapı kalınlığında self etching rezin siman ile simantasyonun yapıldığı gurupta (719.10 ± 94.18) elde edildi.

Aim: Aim of study was to evaluate the effect of different thickness zirkonia core and two different luting agents on the fracture strength of veneered zirconia based crowns designed by multilayer techniqueMaterial and Method: Upper right molar tooth shape that has been prepation 40 stumps are composed of stainless steel were produced on a CNC lathe. Fourty metal dies representing upper right molar teeth and twenty zirconia frameworks (Vita In-Ceram Zirkonia Block) on these metal dies were constructed (inLab 4.4; Sirona Dental Systems). All frameworks were veneered with CAD/CAM fabricated feldsphatic ceramic (VITABLOCS Mark II). Examples of substructure were divided into two groups. The thickness of the infrastructure for the first group, second group was selected 0.7 mm to 0.5 mm. Half of the veneers each groups were luted with self-adhesive resin cement (Multilink N Refill; Ivoclar Vivadent) (Group MN) and the other half were luted with self etching resin cement (Panavia F 2.0) (Group P) to the frameworks. Crowns were then cemented to the metal dies. All specimens were thermocycled for 5000 cycles (5°C/55°C, dwell time 30 s).A universal test machine was used for the fracture strength test at a crosshead speed of 1 mm/min. Data were examined for suitability for normal distribution using the Kolmogorov-Smirnov test . Stereomicroscopy was used to evaluate the failure modes and surface structure.Results: Data were analyzed for normal distribution using the Kolmogorov-Smirnov test, and normal distribution of all data was found to be appropriate (p> 0.05). Data obtained after using two different thickness of substructure and two different cement materials were statistically evaluated by two-way ANOVA and Post Hoc Tukey test.Conclusions: The highest fracture toughness value was obtained in the group (1191. ± 211.89) where the cementation was made with self-adhesive resin cement at 0.7 mm substrate thickness and the lowest fracture toughness value was found at the group (719.10 ± 94.18) where the cementation with dual polymerized resin cement at 0.5 mm substrate thickness.