İki farklı lingual retainer uygulamasının klinik etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı iki farklı lingual retainer telinin klinik etkinliğinin değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasıdır.Birey ve Yöntem: Çalışmaya 120 hasta (birinci premolar çekimli 60 hasta ve çekimsiz 60 hasta) dahil edildi ve rastgele iki gruba bölündü. Birinci grupta, 0,0175-inç 6-sarımlı ortak eksenli paslanmaz çelik tel (Ortho Technology, Florida, USA ) kullanıldı. Lingual retainerlar alçı model üzerinde oluşturuldu ve silikon transfer anahtarı kullanıldı. İkinci grupta, 0,0195-inç dead soft ortak eksenli tel (Respond, Ormco, Calif, USA ) kullanıldı ve lingual retainerlar, çalışma modeli olmadan hastanın alt arkına direkt olarak uyumlandı. Bütün retainerlar aynı kompozit (Transbond LR, 3M, Monrovia, Calif ) ve adeziv (Transbond XT, 3M) ile yapıştırıldı. Tedavi öncesi (T0), tedavi sonrası (T1), tedaviden 3 ay sonrası (T2), tedaviden 6 ay sonrası (T3), tedaviden 9 ay sonrası (T4) ve tedaviden 12 ay sonrası (T5) elde edilen üç boyutlu ortodontik modeller değerlendirildi. Bağlantı başarısızlığı, alt ark düzensizliği, kaninler arası mesafe ve ark uzunluğu karşılaştırıldı.Bulgular: Gruplar arasında bağlantı başarısızlığı açısından istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Her iki grupta alt ark düzensizliğinde istatiksel olarak anlamlı artış meydana gelmiştir. İkinci grupta alt ark düzensizliğinde meydana gelen artış birinci gruba göre daha fazladır. Birinci grupta kaninler arası mesafe değişmemiştir. İkinci grupta kaninler arası mesafede zamanla azalma meydana gelmiştir. Ark uzunluğundaki değişim her iki grupta istatiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.Sonuç: Alt ark düzensizliği ve kaninler arası mesafe ölçümleri ile ilgili bulgularımız, sabit lingual retainer yapımında, 0,0175-inç 6 sarımlı ortak eksenli paslanmaz çelik telin, 0,0195-inç dead-soft ortak eksenli telden daha güvenli olarak kullanılabileceğini göstermiştir.

Aim: The aim of this study was to evaluate and compare the clinical effectiveness of two different lingual retainer wires.Material and Method: 120 patients (60 patients with first premolar extraction and 60 patients without extraction) were included to the study and divided into two groups randomly. In the first group, 0.0175-inch 6-strand stainless steel coaxial wire (Ortho Technology, Florida, USA) was used. Lingual retainers were fabricated on plaster models and a silicon transfer key was used. In the second group, 0.0195-inch dead-soft coaxial wire (Respond, Ormco, Calif, USA) was used and lingual retainers were fabricated directly in patient's lower arch without any study model. All retainers were bonded with the same composite (Transbond LR, 3M, Monrovia, Calif) and adhesive (Transbond XT, 3M). Three-dimensional orthodontic models obtained pre-treatment (T0), post-treatment (T1), post-treatment 3-month (T2) and post-treatment 6-month (T3), post treatment 9-months (T4), post treatment 12-months (T5) were evaluated. Bond failure , lower arch irregularity, inter-canine distance and arch lengths were compared. Results: Difference between the bond failures in two groups was not statistically significant. There was a statistically significant increase in lower arch irregularity occurred in both groups. In the second group, the increase in the lower arch irregularity is greater than the first group. In the first group, inter-canine distance did not change. In the second group, inter-canine distance decreased over time. The change in arch length was not statistically significant in both groups.Conclusion: Our findings regarding lower arch irregularity and inter-canine distance measurements indicate that fabrication of lingual retainer can be safely accomplished with 0.0175-inch 6-stand stainless steel coaxial wire than 0.0195-inch dead-soft coaxial wire.