Beta talasemi hastalarında tübüler toksisitenin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Beta talasemi inefektif eritropoez ve hemolize bağlı olarak derin aneminin görüldüğü kalıtsal bir hastalıktır. Kronik anemi, transfüzyona bağlı demir birikimi ve kullanılan şelatörler renal bozukluklara neden olmaktadır. Bu çalışmada beta talasemi hastalarının renal fonksiyon testleri değerlendirildi. Hastalarda idrar protein/kreatinin, beta-2mikroglobulin (β-2MG), neutrophil gelatinase associated lipocalin (NGAL) ve serum endokan tetkikleri incelendi. Renal hasarı belirlemede en güvenilir ve pratik yöntemin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 60 talasemi major hastası ve 30 sağlıklı kontrol olgusu alındı. Olguların rutin tetkikleri değerlendirildi. Serum ve idrar örneklerinde özel kitlerle idrarda β-2MG, idrarda NGAL ve serumda endokan çalışıldı. Bulgular: Beta talasemi hasta grubunda; 16 hastada glomerüler hiperfiltrasyon saptandı. Hastaların %42'sinde proteinüri olduğu görüldü. Hasta grubunun idrar protein/kreatinin, idrar β-2MG/kreatinin, idrar NGAL/kreatinin oranı ve serum endokan değeri kontrol grubuna göre yüksek bulundu. Proteinüriyi saptamada, idrar β-2MG/kreatinin ve NGAL/kreatinin oranınının duyarlılığı ve özgüllüğü yüksek parametreler olduğunu görüldü. Ancak serum endokan değeri ile proteinüri arasında anlamlı ilişki saptanmadı. İdrar β-2MG, idrar NGAL ve serum endokan düzeyinin, ferritin değeri yüksek olan olgularda artmış olduğu görüldü. Renal bozukluklar ile şelasyon dozu ve süresi arasında ilişki saptanmadı.Sonuç: Hastaların önemli bir kısmında glomerüler ve tübüler hasarın bulguları saptandı. İdrar β-2MG, idrar NGAL ve serum endokan değeri ile serum ferritin değerinin ilişkili olması serum ferritin takibinin önemini gösterdi. Renal hasar belirlenmesinde ve takibinde idrar β-2MG, idrar NGAL, protein/kreatinin, idrar β-2MG/kreatinin, idrar NGAL/kreatinin oranlarının pratik ve güvenilir yöntemler olduğu görüldü. Serum endokan ile idrar β-2MG ve idrar NGAL arasındaki korelasyon; bu parametrelerinin endotel hasarını belirlemede anlamlı olduğunu düşündürdü.

Object: Beta thalassemia is a hereditary disease of deep anemia due to ineffective erythropoiesis and hemolysis. Chronic anemia, iron deposition due to transfusion and chelators that are used cause renal disorders. In this study, renal function tests of patients with beta thalassemia were evaluated. Urinary protein/creatinine, beta-2 microglobulin (β-2MG), neutrophil gelatinase associated lipocalin (NGAL) and serum endocan tests were examined in patients. It was aimed to determine the most reliable and practical method for determining renal damage.Materials and Methods: Sixty cases of thalassemia and 30 controls were included in the study. Routine examinations of the cases were evaluated. Serum and urine specimens were studied, using special kits for the examination of β-2 MG in urine, NGAL in urine and endocan in serum.Results: In the beta thalassemia patient group; glomerular hyperfiltration was detected in 16 patients. Proteinuria was seen in 42 % of the patients. The urine protein/creatinine, urine β-2MG/creatinine, urine NGAL/creatinine ratio and serum endocan level in the patient group were higher in compare with control group. In proteinuria detection, urine β-2MG/creatinine and NGAL/creatinine ratio were found to be sensitive. However, there was no significant correlation between serum endocan value and proteinuria. Urinary β-2MG, urine NGAL, and serum endocan levels were found to be increased in patients with high ferritin levels. There was no relationship between renal disorders and the dose and duration of chelation.Conclusion: Signs of glomerular and tubular damage was detected in the significant majority of the patients. Urinary β-2MG, urine NGAL and serum endocan values correlated with serum ferritin values, indicating the importance of serum ferritin follow up. Determine and observation of renal injury, urine β-2MG, urinary NGAL, the rates of protein/creatinine, urine β-2MG/creatinine, and urinary NGAL/creatinine were found to be practical and reliable methods. Correlation between serum endocan with urine β-2MG and urine NGAL; suggested that these parameters are significant in determining endothelial damage.