Kahramanmaraş koşullarında bazı yerfıstığı çeşitlerine uygulanan farklı fosforlu gübre dozlarının verim ve kalite üzerine etkisi

Abstract

44 6. ÖZET Kahramanmaraş koşullarında, PI 288109, NC 7, Gazipaşa ve NY 7 yerfıstığı çeşitlerine 0, 3, 6, 12 ve 24 kg P-'0«,/da fosforlu gübre dozlarının uygulandığı bu çalışmada, elde edilen sonuçları aşağıdaki şekilde özetlemek mümkündür; Meyve verimi ile bitkide meyve ağırlığı en yüksek NC 7 ve Gazipaşa çeşitlerine 12 kg Pa0$/da fosforlu gübre verilen uygulamadan, meyve verimi 369.0 kg/da ve 267.7 kg/da ve bitkide meyve ağırlığı 83.05 g/bitki ve 62.69 g/bitki olarak elde edilmiştir. Bir bitki meyve sayıları en yüksek NC 7 ve PI 288109 çeşitlerine 12 kg P^O-s/da fosforlu gübre verilen uygulamadan sırası ile 52.40 adet ve 42.00 adet olarak elde edilmiştir. 100 tohum ağırlığı ile meyvede iç oranı en yüksek Gazipaşa ve NC 7 çeşitlerine 12 kg P^0<z,/öa fosforlu gübre verilen uygulamadan, 100 tohum ağırlığı 70.53 g ve 64.63 g ve meyvede iç oranı % 70.97 ve % 70.03 olarak elde edilmiştir. Tohumda yağ oranları en yüksek NY 7 ve PI 288109 çeşitlerine 12 kg P^Oç/da fosforlu gübre verilen uygulamadan sırası ile % 66.70 ve % 59.93 olarak elde edilmiştir. Tohumda protein oranları en yüksek Gazipaşa çeşidine 6 kg P^Os/da fosforlu gübre verilen uygulamadan % 34.20 ve NC 7 çeşidine 12 kg PsOç/da fosforlu gübre verilen uygulamadan % 31.72 olarak elde edilmiştir. Yaprakta P kapsamları en yüksek PI 288109 ye NC 7 çeşitlerine 24 kg PzO«,/da fosforlu gübre verilen uygulamadan sırası ile % 0.26 ve % 0.25 olarak elde edilmiştir. Meyve verimi, bitkide meyve ağırlığı, bitkide meyve sayısı ve tohumda protein oranı açısından çeşitler ve fosforlu gübre dozları arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Buna ek olarak 100 tohum ağırlığı45 açısından çeşitler; meyvede iç oranı, tohumda ya§ oranı v/e yaprakta P kapsamı açısından fosforlu gübre dozları arasındaki farklılıklar istatistiki olarak önemli olmuştur. Çeşit x gübre dozu interaksiyonları arasındaki farklılıklar yönünden, sadece meyve verimi ve tohumda protein oranı değerleri istatistiki olarak önemli bulunmuştur. Elde edilen verilere göre incelenen özellikler açısından fosforlu gübreye en iyi cevap veren çeşitlerin NC 7 ve Gazipaşa ve en uygun gübre dozunun 12 kg P^O-s/da olduğu bel ir lenmiştir.

46 7. SUMMARY In this study, the difference levels of phosphorus fertilizer (0, 3, 6, 12, and 24 kg P^O-s/da ) were applied to the some groundnut varieties (PI 288109, NC 7, Gazipaşa, and NY 7), and the results were summarized as following. The highest yield (369.0 and 267.7 kg/da) and pod weight of plant (83.05 and 62.69 g/plant ) were observed from the NC 7 and Gazipaşa varieties at 12 kg P^Os/da application. The highest average pod numbers of plant (52.40 and 42.00 ) was obtained from the NC 7 and PI 288109 varieties at the level of 12 kg PaO^/da. The highest 100 seed weight (70.53 and 64.63 g) and seed/pod were observed also, at 12 kg P^O^/da levels from Gazipaşa and NC 7 varieties. The highest oil content (66.70 and 59.93 %) was obtained from NY 7 and PI 288109 varieties at the same levels of phosphorus fertilizers. The highest protein content (34.20 %) was obtained from the Gazipaşa variety by applied 6 kg PzO^/da and the highest protein content (31.72 %) was obtained from the NC 7 variety with 12 kg P^Oç/da application. The highest P content of test plant leaves (0.26 and 0.25 %) were observed from PI 288109 and NC 7 varieties at the levels of 24 kg P20ş>/da. The differences amoung varieties and fertilizer levels were statisticaly significant through viewpoint yield, pod weight of plant, pod number of plant, and protein content. Beside that, the differences between varieties was statisticaly significant in 100 seed weight. However, the differences between phosphorus doses was statisticaly significant in se@d/pod, oil content, and P content of47 leaves. The differences between interactions of varieties and fertilizer levels were statistical/ significant in yield and protein content also. According to the results the characteristics studies were obtained positive responsible with NC 7 and Gazipaşa varieties. The respons of varieties to the phosphorus fertilizer were determined, and the efficiency level of phosphorus fertilizer was at 12 kg PzOs/da.