Benign prostat hiperplazisinde insan lökosit antijenleri (HLA) analizlerinin değeri

Abstract

ÖZET Benign prostat hiperplazisi (BPH) ve prostat adenokarsinomu'nun gelişimine yol açtığı ya da başlamış olan gelişim sürecini devam ettirdiği bilinen faktörler son derece sınırlıdır; genel olarak kabul edilen iki ortak faktör yaşlanma ve testislerdir. Her iki hastalığın insidansı da yaşla birlikte artmakta, 80 yaşını geçmiş erkeklerde otopsi prevalansı BPH için % 90, prostat kanseri için ise % 50'ye ulaşmaktadır. Aynı faktörlerden etkilenseler de iki hastalığın birbirinden bağımsız olduğu kabul edilmektedir. Prostat kanseri gelişiminde genetik unsurların rol oynadığı yönünde bulgular vardır. BPH gelişimi için genelde bu yönde bir gözlem yoksa da klinik BPHnın histopatolojik olarak mevcut BPHdan farklı özellikler taşıyabileceği yönünde izlenimler vardır. İnsan lökosit antijenleri (HLA) ya da diğer adı ile majör histokompatibilite kompleksi (MHC) sistemi anne-babadan kalıtımsal olarak geçen genler tarafından kodlanmış hücre yüzeyi glikoproteini yapısında antijenlerdir, hücrelerdeki dağılımları ile milyonlarca değişik doku tipi gelişimini sağlarlar. Bu antijenlerin çeşitli hastalıklarla ilişkileri son 20 yıldır ayrıntılı şekilde araştırılmış olmakla birlikte BPH gelişimi ile ilişkili olup olmadıkları bugüne kadar çalışma konusu olmamıştır. Klinik BPH ile HLA antijenlerinin ilişkisini araştırmak ve olası bir ilişkinin prostat kanseri gelişimi ile de bağlantısı olup olmadığını kontrol etmek amacı ile yapılan bu çalışmada Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde tetkik ve tedavileri yapılmış hastalardan oluşan 3 grup kullanıldı: Öpere BPH (n=20), ileri evre prostat kanseri (n=34), kontrol (n=108). 25Sonuçta Al antijeninin hem klinik BPH hem de prostat kanseri gelişimi ile ilşkili olduğu, Cw4 ve Cw5 antijenlerinin ise prostat kanseri gelişimi ile ilişkili olmadıkları, BPH grubunda ise belirgin şekilde yüksek RR ve EF değerlerine sahip oldukları görüldü. 26