Yaşlılıkta işeme bozukluğunun yapısal temelleri: Mesane detrusör kasındaki ultrastrüktürel değişiklikler ile ürodinamik çalışmaların ilintisi

Abstract

ÖZET: Yaşlı erkeklerde sık görülen işeme bozukluğu, BPH'ye bağlı obstrüksiyon, stabil olmayan detrusor ve yaşlanma ile detrusor kasılmasındaki güçsüzlük gibi 3 farklı etiyolojinin değişik oranlarda bir araya gelerek oluşturduğu bir tablodur. Ürologların amacı, bu üç tanı arasından obstrüksiyonu olan hastaları bulup, obstrüksiyonu tedavi ederek, hastanın semtomlarını iyileştirmek ve üst üriner sistemi obstrüksiyonun zararlı etkilerinden korumaktır. Ayırıcı tanıda bilinen en nesnel araç ürodinamik çalışmalardır. Ancak, bu yöntem komplike klinik tabloları değerlendirmekte yetersiz kaldığından ayırıcı tanıda daha kesin yöntemlere gereksinim duyulmaktadır. Bu çalışmada, mesane detrusor kasıdan endoskopik yolla alınan biyopsilerin elektron mikroskopu ile incelenmesi sonucu elde edilen bulguların, ürodinamik incelemeler ile tamamen ilintili olduğu gösterilmiştir. Buna göre, normal detrusörda yoğun bant paterni izlenirken, sadece obstrüksiyonu olan hastalarda miyohipertrofi, obstrüksiyona ek olarak stabil olmayan detrusöru olan hastalarda ayrışım paterni, detrusor kasılma gücünde azalma olan hastalarda ise kas hücrelerinde dejenerasyon saptanmıştır. Bu araştırmanın sonuçlarına göre, özellikle ürodinamik çalışmalarda tanı konulamayan, ara değerlere sahip hastalarda detrusor kasından elde edilecek biyopsilerin ultrastrüktürel incelenmeleri ile, işeme bozukluğunu oluşturan 33komplike tabloların ayırıcı tanısı yapılabilecektir. Gelecekte, detrusor kasının ultrastrüktürel incelemesinin rutin bir tanısal yöntem olarak kabul edilmesi için bu bulguları klinik veriler ile ilintilendirilen diğer çalışmalar ile desteklenmesi ve tanısal ölçütlerin standardize edilmesi gereklidir. 34