Meningiomaların biyolojik davranışını belirlemede proliferatif işaretleyiciler ve apoptotik işaretleyici ile klinikoradyolojik bulguların kalitatif-semikantitatif olarak histopatolojik tipler ile karşılaştırılması

Abstract

İntrakranial meningiomalar, meninkslerdeki `araknoid cap` hücrelerden gelişen, benign karakterli primer beyin tümörleridir. Meningiomalar non-glial ve intrakranial-ekstraaksiyel yerleşimli primer beyin tümrleri içerisinde ensık görülenidir. Çalışmamızda meningiomaların proliferatif özellikleri ve klinko- radyolojik özellikleri proliferatif işaretleyiciler (AgNOR, Ki- 67, Flow sitometri) ve antiapoptotik işaretleyici (Bcl-2) ile karşılaştırılmıştır. Meningiomaların histopatolojik alt grupları ile proliferatif işaretleyicilerin sorgulandığı çalışmada ANOVA varyans analiz yöntemi kullanıldı. İstatiksel analiz sonucunda özellikle malign meningioma grubunun diğer gruplara oranla belirgin olarak yüksek proliferatif değerinin olduğu görüldü. Yeni bir parametre olan antiapoptotik işaretleyici, Bcl-2 ile menimgioma histopatolojisi arasındaki ilişki araştırıldı, istatiksel analiz sonucunda Bcl-2 nin meningiomaların proliferasyonunu belirlemede önemi olmadığı saptandı. Ancak Bcl-2 nin çok yeni bir parametre olması, nedeniyle,Bcl-2 ile yapılan immünhistokimya çalışmasının nasıl değerlendirilmesi gerektiği henüz tam olarak ortaya konamamıştır. Çalışmamızın az örnekle yapılması ve Bcl-2 immünhistokimyasının değerlendirmesindeki problemler gözönüne alındığında, meningioma histopatolojisi ile Bcl-2 64immünhistokimyası arasında ilşki olmadığı sonucu güvenilir olmaktan uzaktır. Bcl-2 ile meningioma histopatolojisi arasındaki ilişkinin daha geniş çalışma grupları ile sorgulanması gerektiğine inanmaktayız. Çalımaya dahil edilen olgular klinik özelliklerine göre iki gruba ayrıldı. Birinci grupta asemptomatik hastalar, ikinci grupta ise semptomatik ve nörolojik muayene bulguları pozitif olan hastalar yer aldı. İki grup arasında proliferatif ve antiapoptotoik işaretleyicilerle yapılan çalışması sonunda istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Olguların nöroradyolojik Özellikleri ile proli feratif ve antiapptotik işaretleyici arasındaki ilşki sorgulandı. Bu çalışmada olgular tümör boyutu, ödem, tümör beyin sının, ve kistik regresif değişik özelliklerine gruplandırıldılar. Bu gruplardan sadece ödemi belirgin olan grup ile ödemi olmayan veya az olan grup arasında Bcl-2 boyanma farkının istatiksel anlamı olduğu belirlendi. Diğer nöroradyolojik özellikler ile proliferatif işaretleyiciler ve antiapoptotik işaretleyici arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki kurulamadı. İntrakranial meningiomaların tedavilerinin programlanmasında proliferatif işaretleyiciler ile antiapoptotik işaretleyicinin önemi olduğuna bu nedenle nöroşirurji ve nöropatoloji pratiğinde daha fazla yer almaları gerektiğine inanmaktayız. 65