Kronik obstrüktif akciğer hastalığında inspriatuar kas eğitiminin etkinliği
dc.contributor.author | Canbulat, Nazan | |
dc.date.accessioned | 2020-12-09T12:30:27Z | |
dc.date.available | 2020-12-09T12:30:27Z | |
dc.date.submitted | 1998 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/211981 | |
dc.description.abstract | Bu çalışmada amacımız KOAH'h hastalarda inspiratuar kas eğitiminin solunum fonksiyonlarına, egzersiz performansına, dispne yakınmasına, inspiratuar kasların güç ve dayanıklılıkları üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışmamız KOAH tanısı konulan 32 vaka üzerinde tek kör randomize kontrol grubu oluşturularak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunda 17 hasta (15 erkek, 2 kadın ortalama yaş 67.1+6.65) kontrol grubunda 15 hasta (13 erkek, 2 kadın ortalama yaş 62+12.79) 8 hafta boyunca izlenmiştir. Çalışma grubundaki 17 hasta 8 hafta süre ile haftada 3 gün, günde İ saat Respifit isimli cihaz kullanılarak inspiratuar kas eğitimi programına alınmıştır. Maksimum inspiratuar basıncın %70'i ile maksimal statik inspiratuar manevralar şeklinde güçlendirici egzersizler yaptırılmış, maksimum inspiratuar basıncın %40'ı ile dayanıklılık egzersizleri yaptırılmıştır. Çalışma grubunda maksimum inspiratuar basınç her hafta başında yeniden ölçülerek güçlendirici egzersizlerle dayanıklılığı arttırıcı egzersizlerin direnci ilerleyen haftalar içerisinde arttırılmıştır. Sekiz haftalık inspiratuar kas eğitiminden sonra çalışma grubunda FEVİ (p<0.05), FVC (p<Ö.00İ) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı artış saptanmıştır. Egzersiz sırasındaki dispne skorları azalmış (p<0.0001), 6 dakika yürüme mesafesi ortalama 50 metre, %10'luk artış göstermiştir (pO.0001). Maksimum inspiratuar basmç %61 lik artış göstermiştir (p<O.O00î). Maksimum inspiratuar basıncın yüzdeleri şeklinde hesaplanan güçlendirici egzersizlerin direnci 8 haftalık sürede %39 luk artış gösterirken (p<0.0001) dayanıklılık egzersizlerinin direnci %50 artmıştır. (p<0.000î)Kontrol grubunun FEVİ ve FVC değerlerinde 8 haftanın sonunda istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p>0.05)Kontrol grubunun egzersiz sırasındaki dispne skorları artmış (p<0.01), 6 dakika yürüme mesafeleri %3 oranında azalmıştır (p<0.05). Kontrol grubunda MÎB değerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik olmamıştır. Sonuç olarak bu çalışmanın ışığında KOAH'h hastalarda inspiratuar kas eğitiminin solunum kaslarının güç ve dayanıklılığını arttırarak hastaların egzersiz toleransını geliştiren, dispne yakınmasını azaltan, solunum fonksiyonlarım iyileştiren ve hastaların kronik tedavisinde kullanılabilecek bir yöntem olduğunu belirtmek isteriz. 84 | |
dc.description.abstract | The aim of this study is to investigate the effects of inspiratory muscle training on pulmonary function tests, exercise capacity, dyspnea, inspiratory muscle strength and endurance in patients with COPD. The study has been performed on 32 patients diagnosed as having COPD who were randomly assigned to control and study groups. 17 patients in the study group (15 male, 2 female, mean age 67.1±6.65) and 15 patients in the control group (13 male, 2 female mean age 62±12.79) were followed through 8 weeks. Seventeen patients in the study group were trained for 1 hour a day using inspiratory resistive loads of 70% of their maksimal inspiratory pressure (MIP) for strengtheninig exercises and of 40% of their maksimal inspiratory pressure for endurance exercises using a training apparatus named Respifit. Maksimal inspiratory pressures were measured every week in the study group by using the training apparatus and the resistances for the stregthening and endurance exercises were determined accordingly. After 8 weeks of training the study group exhibited significant increments in FEVl(p<0.05), FVC(p<0.001). Dyspnea ratings during exercise were also reduced(p<0.0001) and 6 minute walking distance increased by 10%. Maximal inspiratory pressure increased significantly by 61%. Resistances applied as the percentages of MIP increased by 39% for strengthening exercises and 50% for endurance exercises. There were no significant changes in FEV1 and FVC values in the control group (p>0.05).Dyspnea ratings during exercise were increased (p<0.01) and 6 minute walking distance decreased by 3% (p<0.05). Decrease in the maksimal inspiratory pressure was statistically nonsignificant. In conclusion we can state that in patients with COPD, inspiratory muscle training improves maximal inspiratory pressure, pulmonary function tests, exercise tolerance and it reduces dyspnea. 85 | en_US |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon | tr_TR |
dc.subject | Physical Medicine and Rehabilitation | en_US |
dc.title | Kronik obstrüktif akciğer hastalığında inspriatuar kas eğitiminin etkinliği | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Diğer | |
dc.subject.ytm | Lung diseases-obstructive | |
dc.subject.ytm | Respiratory muscles | |
dc.identifier.yokid | 70593 | |
dc.publisher.institute | Tıp Fakültesi | |
dc.publisher.university | MARMARA ÜNİVERSİTESİ | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 70593 | |
dc.description.pages | 94 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |