Show simple item record

dc.contributor.authorCanbulat, Nazan
dc.date.accessioned2020-12-09T12:30:27Z
dc.date.available2020-12-09T12:30:27Z
dc.date.submitted1998
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/211981
dc.description.abstractBu çalışmada amacımız KOAH'h hastalarda inspiratuar kas eğitiminin solunum fonksiyonlarına, egzersiz performansına, dispne yakınmasına, inspiratuar kasların güç ve dayanıklılıkları üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Çalışmamız KOAH tanısı konulan 32 vaka üzerinde tek kör randomize kontrol grubu oluşturularak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunda 17 hasta (15 erkek, 2 kadın ortalama yaş 67.1+6.65) kontrol grubunda 15 hasta (13 erkek, 2 kadın ortalama yaş 62+12.79) 8 hafta boyunca izlenmiştir. Çalışma grubundaki 17 hasta 8 hafta süre ile haftada 3 gün, günde İ saat Respifit isimli cihaz kullanılarak inspiratuar kas eğitimi programına alınmıştır. Maksimum inspiratuar basıncın %70'i ile maksimal statik inspiratuar manevralar şeklinde güçlendirici egzersizler yaptırılmış, maksimum inspiratuar basıncın %40'ı ile dayanıklılık egzersizleri yaptırılmıştır. Çalışma grubunda maksimum inspiratuar basınç her hafta başında yeniden ölçülerek güçlendirici egzersizlerle dayanıklılığı arttırıcı egzersizlerin direnci ilerleyen haftalar içerisinde arttırılmıştır. Sekiz haftalık inspiratuar kas eğitiminden sonra çalışma grubunda FEVİ (p<0.05), FVC (p<Ö.00İ) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı artış saptanmıştır. Egzersiz sırasındaki dispne skorları azalmış (p<0.0001), 6 dakika yürüme mesafesi ortalama 50 metre, %10'luk artış göstermiştir (pO.0001). Maksimum inspiratuar basmç %61 lik artış göstermiştir (p<O.O00î). Maksimum inspiratuar basıncın yüzdeleri şeklinde hesaplanan güçlendirici egzersizlerin direnci 8 haftalık sürede %39 luk artış gösterirken (p<0.0001) dayanıklılık egzersizlerinin direnci %50 artmıştır. (p<0.000î)Kontrol grubunun FEVİ ve FVC değerlerinde 8 haftanın sonunda istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p>0.05)Kontrol grubunun egzersiz sırasındaki dispne skorları artmış (p<0.01), 6 dakika yürüme mesafeleri %3 oranında azalmıştır (p<0.05). Kontrol grubunda MÎB değerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik olmamıştır. Sonuç olarak bu çalışmanın ışığında KOAH'h hastalarda inspiratuar kas eğitiminin solunum kaslarının güç ve dayanıklılığını arttırarak hastaların egzersiz toleransını geliştiren, dispne yakınmasını azaltan, solunum fonksiyonlarım iyileştiren ve hastaların kronik tedavisinde kullanılabilecek bir yöntem olduğunu belirtmek isteriz. 84
dc.description.abstractThe aim of this study is to investigate the effects of inspiratory muscle training on pulmonary function tests, exercise capacity, dyspnea, inspiratory muscle strength and endurance in patients with COPD. The study has been performed on 32 patients diagnosed as having COPD who were randomly assigned to control and study groups. 17 patients in the study group (15 male, 2 female, mean age 67.1±6.65) and 15 patients in the control group (13 male, 2 female mean age 62±12.79) were followed through 8 weeks. Seventeen patients in the study group were trained for 1 hour a day using inspiratory resistive loads of 70% of their maksimal inspiratory pressure (MIP) for strengtheninig exercises and of 40% of their maksimal inspiratory pressure for endurance exercises using a training apparatus named Respifit. Maksimal inspiratory pressures were measured every week in the study group by using the training apparatus and the resistances for the stregthening and endurance exercises were determined accordingly. After 8 weeks of training the study group exhibited significant increments in FEVl(p<0.05), FVC(p<0.001). Dyspnea ratings during exercise were also reduced(p<0.0001) and 6 minute walking distance increased by 10%. Maximal inspiratory pressure increased significantly by 61%. Resistances applied as the percentages of MIP increased by 39% for strengthening exercises and 50% for endurance exercises. There were no significant changes in FEV1 and FVC values in the control group (p>0.05).Dyspnea ratings during exercise were increased (p<0.01) and 6 minute walking distance decreased by 3% (p<0.05). Decrease in the maksimal inspiratory pressure was statistically nonsignificant. In conclusion we can state that in patients with COPD, inspiratory muscle training improves maximal inspiratory pressure, pulmonary function tests, exercise tolerance and it reduces dyspnea. 85en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectFiziksel Tıp ve Rehabilitasyontr_TR
dc.subjectPhysical Medicine and Rehabilitationen_US
dc.titleKronik obstrüktif akciğer hastalığında inspriatuar kas eğitiminin etkinliği
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentDiğer
dc.subject.ytmLung diseases-obstructive
dc.subject.ytmRespiratory muscles
dc.identifier.yokid70593
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityMARMARA ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid70593
dc.description.pages94
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/embargoedAccess