Yardımcı üreme teknikleri ile elde edilmiş insan embriyolarında implantasyon öncesi morfokinetik gelişim parametreleri ile anöploidi ilişkisinin time lapse teknolojisi kullanılarak incelenmesi

Abstract

Son yıllarda dinamik embriyo kültüründe gerçekleştirilen çalışmalar, embriyomorfokinetik parametrelerine göre yapılan embriyo seçimlerinin gerek laboratuvargerekse klinik sonuçlar açısından faydalı olduğunu işaret etmektedir. Gebelikbaşarısı yüksek embriyo seçilebilmesi özelliğinin yanında morfokinetikdeğerlendirmenin embriyonun kromozom komplementini yansıtıp yansıtmadığı dason dönemde en sık tartışılan konulardan biridir. Bu yönde elde edilebilecektekrarlanabilir ve güvenli bir bulgu halen girişimsel olarak gerçekleştirilen PGT-Auygulamalarına duyulan ihtiyacı da büyük oranda azaltabilecektir. Bununla birliktegüncel literatürde bu konuda az sayıda çalışmada çelişkili sonuçlar vermektedir.Bu tez çalışmasına 2013-2015 yılları arasında Bahçeci Fulya Tüp Bebek Merkezinebaşvuran ileri kadın yaşı, tekrarlayan implantasyon başarısızlığı, tekrarlayan düşükkayıpları nedeni ile PGT-A yöntemi uygulanan 77 vaka ve bu vakaların uygulamasırasında dinamik embriyo kültürü kapsamında büyütülerek morfokinetik analizlerigerçekleştirilen ve embriyo biyopsisi sonrasında kapsamlı kromozom analizigerçekleştirilen 136 blastosist dahil edildi. Çalışma kapsamında her bir embriyo içinkaydedilmiş olan tPB2,tPNa,tPNf, t2, t3, t4, t5, t6, t7, t8, t9+, tM, tSB, tB, tEB vetHB morfokinetik parametreleri ile kromozomal yapıların ilişkisi öploid ve anöploidgruplar halinde retrospektif olarak karşılaştırıldı.Çalışmaya dahil edilen hasta grubunda kadın yaşı ortalaması 37,4±4,6, öncekideneme sayısı ortalaması 3,6±2,1 ve alınan ortalama oosit sayısı 9,7±4,2 idi. 43öploid ve 93 anöploid embriyonun gruplanması sonrası incelenen morfokinetikparametrelere göre gruplar arasında gerek erken ve gerekse geç klivaj sürecindekiparametrelerin ortalamaları arasında anlamlı bir fark gözlenmedi.Çalışmamıza ait sonuçlar mevcut klinik ve laboratuvar şartlarında literatürdeyayınlanmış mevcut modellemelere göre öploid/anöploid ayrımının tatmin edici birdüzeyde yapılamayacağı yönünde bir veri sunmaktadır. Bununla birlikte mevcutçalışmaya benzer bir yaklaşımla izole PGT-A endikasyonları ile daha fazla sayıdahasta ve embriyo kullanılarak yapılacak yeni analizler bu konuda yeni ve faydalı birmodelleme yapılabilmesine imkân sağlayabilir.

Recent studies involving dynamic embryo culture indicate that embryomorphokinetic-based embryo selection can be beneficial not only for embryologylaboratory outcomes but also clinical results. Besides its ability to select the embryowith the highest implantation potential, whether morphokinetic-based embryoselection can reflect the chromosomal complement of an embryo is nowadays one ofthe mostly debated topics. Any safe and reproducible results that can be obtained onthis issue can considerably decrease the need to apply invasive procedures such asPGT-A. However, number of studies on this topic in contemporary literature isscarce and existing papers usually present conflicting results.In this thesis work, a total of 77 case performed between 2013 - 2015 inBahceci Fulya IVF Centre and their 136 blastocyst-stage embryos which had beencultured in dynamic embryo culture, scored by embryo morphokinetics, biopsied andanalyzed by comprehensive chromosomal screening due to the indications ofadvanced maternal age, repeated implantation failure and recurrent pregnancy losshave been included. During the course of embryo development, each embryo wasscored for tPB2,tPNatPNf, t2, t3, t4, t5, t6, t7, t8, t9+, tM, tSB, tB, tEB and tHBmorphokinetic parameters and their relations with the embryo's chromosomalstructure by euploidy and aneuploidy groups have been compared retrospectively.In the study group, mean female age was 37.4±4.6, mean number of previoustrials was 3.6±2.1 and mean number of oocytes retrieved was 9.7±4.2. Aftergrouping 43 embryos as euploid and 93 embryos as aneuploid, means of eachmorphokinetic parameters compared between groups did not show and statisticallysignificant difference neither in early- nor in the late-cleavage divisions.Our findings in this study indicate that, under the same laboratory and clinicalconditions, a successful modelling based on euploidy/aneuploidy status of embryoscannot be satisfactorily done. However, in a similar experimental setting, asuccessful modelling may be achieved by utilizing isolated PGT-A groups togetherwith a much higher number of patients/embryos.