Sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarında peritonit erken tanısı için diyalizat sitokin düzeyleri ile kemilüminesans ölçümlerinin yeterliliklerinin karşılaştırılması

Abstract

1. ÖZET Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD), hafif klinik bulgularla seyreden peritonit riski taşımaktadır. Olguların % 50' sinde diyalizat kültüründe mikroorganizma üremiştir. Peritoneal fagositler, bakteri temasına yanıt olarak ilk önce TNF-a ve IH üreterek inflamatuvar kaskadının başlamasına yol açar ve sonra IL-6 ve IL- 8 salınımına neden olurlar. Buna ilave olarak nötrofillerde oksidatif metabolizmada belirgin artış gerçekleşir. Çalışmamızda hastaların diyalizatlarında oksidatif metabolizma belirteçleri ile TNF-a, IL-6 ve IL- 8' in tanısal yeterliliklerini değerlendirdik. Diyalizat sıvıları (n=65) enfekte olmayan hastalardan ve akut peritonitli hastalardan elde edildi. Diyalizat kültürünün pozitifliği tanıyı doğruladı. Oksidatif belirteçlerin kemilüminesans (KL) sinyalleri, lusigenin ve luminol problan kullanılarak ölçüldü. NO konsantrasyonu luminol-H2O2 yöntemiyle ölçüldü. Sitokinler katı faz kemilüminesans immünometrik analiz yöntemi ile ölçüldü (Immulite, DPC, USA). İstatistiksel analiz Mann- Whitney U-testi kullanılarak yapıldı. ROC eğrileri tanısal doğruluğu değerlendirmek için kullanıldı ve karşılaştırma için eğri altında kalan alan (AUC) hesaplandı. Bütün diyalizat örneklerinde sitokinler ve oksidatif belirteçler enfekte olmayan grupla karşılaştırıldığında, peritonitli grupta anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p<0.05). Önemli korelasyon, IL-6 ile BL-8, lusigenin KL ile luminol KL, lusigenin KL ile IL-6 ya da IL-8 ve luminol KL ile IL-6 ya da IL-8 arasında saptandı. ROC eğrilerine göre yapılan değerlendirme sonucunda IL-6, IL-8, lusigenin ve luminol KL ölçümlerinin enfekte olmayan grup ile peritonitli grubu tanısal olarak ayırmada lökosit sayılarına göre daha başarılı oldukları sonucuna varıldı. Sonuç olarak, çalışmamızdan elde ettiğimiz bulgular ışığında kemilüminesans ve sitokin değerlerinin birbirleriyle uyumlu biçimde yüksek bulunmasının bu incelemelerin lökosit sayımlarından daha hassas erken tam yöntemleri olarak değerlendirilmesini gerektirdiğini düşünmekteyiz. Bununla birlikte kemilüminesans yönteminin kolay, hızlı ve maliyet açısından ucuz olması gibi avantajlarından dolayı, hastalar için daha kullanışlı olduğunu düşünmekteyiz.

2. SUMMARY Continuous ambulatory peritoneal dialysis carries a risk of peritonitis which is accompanied by mild symptomatology. Culture of effluent has yielded organism in 50% of cases. Peritoneal phagocytes produce TNF-a and IL-1 in response to contact with bacteria initiating an inflammatory cascade which leads to IL-6 and IL-8 secretion. Additonally, neutrophils undergo a striking increase in oxidative metabolism. We have evaluated the diagnostic accuracy of effluent TNF-a, IL-6, IL-8 levels, and oxidative metabolism markers in these patients. Dialysate fluids (n=65) were collected from non-infected patients and those presenting with acute peritonitis. Positive culture proved the diagnosis. Oxidative markers were measured as CL signals of effluents after addition of lucigenin or luminol as probes. NO concentration was measured by luminol-H202 method. Cytokines were measured by solid phase chemiluminescent immunometric assay (Immulite, DPC, USA). Statistical analysis was made by Mann-Whitney [/-test. ROC curves were used to assess the diagnostic accuracy and the areas under curves (AUC) were calculated for comparison. All effluent cytokines and oxidative markers were significantly higher in patients with peritonitis when compared to the non-infected group (p<0.05). Significant correlations were evident between IL-6 vs. IL-8, lucigenin CL vs. luminol CL, lucigenin CL vs. IL-6 or IL-8, and luminol CL vs. IL-6 or IL-8. ROC curves showed that, the ability of IL-6, IL-8, lucigenin CL, and luminol CL to differentiate patients with peritonitis from non4nfected cases exceeds that of PMNL counts. In conlusion, chemiluminescence measurements and cytokine levels are found to be increased therefore, we proposed that these were more sensitive diagnostic tools than PMNL counts. In accordance, chemiluminescence measurements were more appropriate for peritonitis diagnosis by their ease, rapidness and cost effectiveness.