Trazodon`un fonksiyonel dispepsi semptomlarına etkisi

Abstract

III. ÖZET Dispepsi, üst karın bölgesinde meydana gelen kronik veya rekürren rahatsızlık hissi şeklinde tanımlanır. Birçok sebebi mevcuttur. Organik sebeplerden en sık rastlanılanları peptik ülser ve gastroösofajiyal reflü hastalığıdır. Nadir görülmekle birlikte gastrik ve pankreatik kanserler de görülen ciddi sebeplerdendir. Fakat dispepsi ile başvuran hastaların %50-60'ında spesifik bir etyoloji tespit edilememektedir, öne sürülen patofizyolojik sebepler şunlardır : 1 ) Beyin-barsak ilişkisi 2) Beyin-barsak peptidleri 3) Anormal motilite 4) Terminal ileumdaki mast hücre sayısında artış (İnflamasyon) 5) Mide asit sekresyonu 6) Helicobacter pylori 7) Psikososyal faktörler ve somatizasyon 8) Viseral hipersensitivite Amerika Birleşik Devletleri'nde, birinci basamakta çalışan hekimlere yapılan tüm başvurular arasında dispeptik yakınmalar dokuzuncu sıradadır. Bu şikayetlerle başvuran hastalarda en sık konulan tanılar fonksiyonel dispepsi ve irritabl barsak sendromudur. DSM-lVe göre, fonksiyonel gastrointestinal sistem hastalıkları 'Tıbbi Durumları Etkileyen Psikolojik Faktörler* grubunda yer almaktadır. Bu grup psikosomatik bozuklukları da kapsayan bir gruptur. Bu grup içinde yer alan fonksiyonel dispepsi duygusal olayların da rol oynadığı fiziksel bozukluklardan biridir. Şu ana kadar fonksiyonel dispepsinin tedavisinde birçok yaklaşım denenmiştir. Ancak tedavi ile ilgili yapılmış çalışmaların sonuçları çelişkilidir. En çok kullanılan ajanlar şöyle sıralanabilir : 1) Antasitler 2) H2 antagonistleri 3) Proton pompa inhibitörleri rv4) Antispazmodik ajanlar (Belladona) 5) Psikofarmakolojik ajanlar (Trisiklik antidepresanlar) 6) Antidiyareik ajanlar (Difenoksilat, Loperamid) 7) Antikonvulsan ilaçlar 8) Prokinetik ajanlar (Sisaprid, Domperidon) 9) Nane yağları 10)Çin bitkisel ilaçları Bu tez çalışmasında, trisiklik benzeri antidepresanlardan olan trazodonun fonksiyonel dispepsi semptomlarına etkisini değerlendirmek ve bunu plasebo ile karşılaştırmak amaçlanmıştır. Trazodonun, antidepresan dozu günlük ortalama 300 mg'dır. Çalışmamızda kullanılan trazodonun dozu ise günlük 50 mg'dir. Tedavi, sonuna kadar aynı dozda devam etmiştir. Dolayısıyla semptomlardaki düzelmenin antidepresan etkiden kaynaklanmadığı düşünülmektedir. Bununla beraber, ilacın antidepresan etkisinin başlangıç süresine uygun olarak çalışmamızda da etkinliği ilk 2 haftadan itibaren gözlenmiştir. Sonuç olarak, fonksiyonel dispepsi tanısı konmuş olan hastaların tedavisinde günlük 50 mg trazodonun 6 hafta boyunca oral yolla uygulanmasıyla, plasebo grubu ve başlangıç değerleri ile karşılaştırıldığında, başlangıç şikayetlerinin görsel analog skala değerlerinde azalma oluştuğu ve global değerlendirmede de hastaların kendilerinin daha iyi olduklarını ifade ettiği gözlenmiştir. Bu durum, oral 50 mg trazodon ile 6 hafta boyunca sürdürülecek bir tedavinin fonksiyonel dispepsili hastalar için bir seçenek olduğu görüşünü doğurmuştur. anahtar sözcükler : Fonksiyonel Dispepsi, Trazodon, Beyin-Barsak ilişkisi V

IV. İNGİLİZCE ÖZET (SUMMARY) Dispepsia, defined as chronic or recurrent discomfort centered in the upper abdomen. It can be caused by a variety of conditions. Common etiologies include peptic ulsers and gastroesophageal reflux. Serious causes, such as gastric and pancreatic cancers, are rare. But, in about 50-60% of patients, a specific etiology is not identified. Suggested pathophysiologic causes include : 1 ) Brain-gut axis 2) Brain-gut peptide 3) Abnormal motility 4) Inflamation 5) Acid secretion 6) Helicobacter pylori 7) Psychosocial factors 8) Visceral hypersensitivity In the United States, patients presenting with dyspeptic symptoms are at the 9th order in the primary healthcare services. Functional dispepsia and irritable bowel syndrome are the most common diagnosis among the patients presenting with these symptoms. According to DSM-IV classification, functional gastrointestinal system disorders are defined in the group `Psychological Factors Affecting Medical Aspects`. This group also includes psychosomatic disorders. Functional dispepsia is one of the physical disorders affected by emotional facts. Until now, several strategies for the treatment of functional dyspepsia are tried but clinical trials have yielded conflicting conclusions. The most used agents include : 1 ) Antiacids 2) H2 antagonists 3) Proton pump inhibitors 4) Antispasmodic agents (Belladona) 5) Psychopharmacological drugs (Tricyclic antidepressants) 6) Antidiarrheal agents (Diphenoxylate, Loperamide) VI7) Anticonvulsant drugs 8) Prokinetic drugs (Cicapride, Domperidone) 9) Peppermint oils 10)Chinese herbal medicines In this thesis, the scope is to define the effect of trazodone, that is a tricyclic-like antidepressant drug, on functional dispepsia symptoms and to compare it with placebo. Trazodone's average dose is 300 mg as an antidepressant. In our study, daily dose of trazodone is 50 mg. Till the end of the study, this chosen dose is kept regular. Therefore, the improvement in the symptoms is thought not to be caused by the antidepressant effect. Accompanying to this; seemly to the beginning time of the drugs antidepressant effect, in our study it is observed from the first 2 weeks. As a result, by using daily oral 50 mg Trazodone for six weeks on functional dyspepsia patients, the last visual analog scale scores were low compared to the starting and plasebo scores and in the global assesment of the patients, it is observed that they have declared that they feel more comfortable; the observation that trazadone is effective for functional dispepsia treatment has been done. This condition has revealed the thought that, 6 weeks of oral 50 mg Trazodone is an alternative for the treatment of the functional dyspepsia patients. KEY WORDS : Functional Dyspepsia, Trazodone, Brain-Gut Axis VII -jx, IfTÛKSEKÖ?RETİM KUMMI