Tasarım sürecini destekleyici faktör olarak biyomimikri kavramının incelenmesi

Abstract

Doğayı en geniş bilgi kaynağı olarak gören biyomimikri, doğanın biyolojik fikirlerini irdeleyen ve bunları tercüme ederek yaratıcı fikirler elde etme amacında olan bir bilimdir. Elde edilen bilgiler, insan ve etkileşimindeki ihtiyaçları için yapılan üretimin problemlerine kalıcı çözümler getirebilmekte ve tasarım sürecini kolaylaştırmaktadır. Geçmişten günümüze insanoğlunun farkında olarak ya da olmayarak uyguladığı bir davranış olan doğayı taklit etme eylemi, tasarımda da her dönemde varolmuş fakat bu davranış 19. yüzyılda bir bilim olarak isimlendirilmiştir. Başta doğa bilimleri olmak üzere, özellikle biyoloji ve onun dalları ile beslenerek, canlı ve cansız çevrenin verilerini tasarıma tercüme eden biyomimikri, tasarımda bilimsel olarak uygulanan bir alan haline gelmiştir. Bu araştırmada eski ve yeni örnekler incelenmiş, biyomimikrinin hangi şekillerde uygulandığı araştırılmış ve sınıflandırılmıştır. Araştırmanın amacı ise tasarımcıya dünyada ve ülkemizde yeni bir kavram olan biyomimikriyi tanıtmaktır. Araştırmanın sonucu, her zaman içinde bulunulan doğaya biyomimikri filtresiyle bakıldığında tasarımda kullanılabilecek fonksiyonel bilgilerin elde edilmesi yönündedir.

Biomimicry, which sees the environment as the largest information source, is a conceptual scientific thought that examines nature, its models, systems, elements and emulates or takes inspiration from them to solve design process problems sustainably. From time to time, the mimicking of the environmental features by mankind, intentionally or unintentionally, were present in different branches of design, but only from the 19th century this phenomenon has been named as a scientific thought. Biomimicry has become an applied design field especially concentrating on various scientific areas including nature sciences in the first place, biology and its branches, while also translating the ecological data into design features. In this research, various old and new examples were observed, the different modalities of which biomimicry is applied were examined, surveyed and categorized. The scope of this research is to introduce and present the biomimicry phenomenon which is happened to be a new concept in design domestically and internationally. To conclude, it can be said that by looking the environmental features with a biomimicric filter one can enrich the functionality in design for the better.