Tip 1 diyabetiklerde ACE inhibisyonunun endotel fonksiyonu ve plazma asimetrik dimetilarginin düzeyleri üzerine etkisi

Abstract

Endotel disfonksiyonunun patogenezinde plazma ADMA düzeylerindeki yüksekliğin önemli bir rol oynadığı bilinmektedir. Endotel disfonksiyonuyla birlikte giden birçok durumda ADMA elevasyonları bildirilse de Tip 1 diyabetiklerde ADMA düzeyleriyle ilişkili olarak literatürde herhangi bir veri bulunmamaktadır. ACE inhibitörlerinin çeşitli hastalıklarda endotel disfonksiyonu üzerinde olumlu etkileri gösterilmiştir. Bu etkide antioksidan etkinliklerinin rol oynadığı düşünülmektedir. Bu bilgilerin ışığında, bu çalışmada Tip 1 diyabetiklerde endotel fonksiyonun akıma bağlı dilatasyon ve ADMA ölçümleriyle değerlendirilmesi, ACE inhibisyonun endotel disfonksiyonu üzerindeki etkisinin ve bu etkinin oksidasyonla ilişkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 30 Tip 1 diyabet hastası (yaş: 29,73 ± 6,1; K/E: 18/1 2) ile yaş ve cinsiyet uyumlu 29 sağlıklı kontrol (yaş: 30,45 + 6,46;K/E:16/13) dahil edilmiştir. Başlangıçta her iki grupta Doppler ultrasonografi yöntemiyle akıma bağlı dilatasyon ve HPLC yöntemiyle ADMA ölçümleri yapıldıktan sonra, diyabet grubunda 0.5mg trandolapril tedavisinin 1 5. ve 90. günlerinde, kontrol grubunda da benzer aralıklarda bu ölçümler tekrar edilmiştir. Diyabetiklerde % FMD'nin bazal (4.67 + 1.96) ve tedavinin 15. günündeki değerleri (6.38 ± 3.44) kontrollere (11.17 + 3.88) göre anlamlı olarak düşük bulunmuştur (p<0.001). Tedavinin 90. gününde (8.62 ± 4.13) bazale göre anlamlı bir artış meydana gelmiştir (p<0.01). Diyabet grubunun bazal ADMA düzeyleri (271.1 + 48.06) kontrollere (237.52 ± 25.17) göre anlamlı olarak daha fazladır (p<0.05). Tedaviyle ADMA düzeylerinin 90. günde (229.63 + 42.91) bazale göre anlamlı olarak düştüğü görülmüştür (p<0.001). Diyabetiklerdeki bazal TBARS değerleri (4517.10 ± 2366.90) kontrollerle karşılaştırıldığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p<0.001). TBARS değerleri tedavinin 1 5. (2362.83 + 1 1 50.60) (p<0.05) ve 90. günlerinde (1531.77 ± 1 036.0) (pO.001 ) anlamlı olarak azalmıştır. ADMA ve % FMD (r=-0.228) ile % FMD ve TBARS (r=-0.244) arasında negatif korelasyon görülürken, ADMA ve TBARS (r=0.399) arasında pozitif korelasyon bulunmuştur. Lojistik stepwise regresyon analizinde % FMD'yi bağımsız olarak etkileyen parametreler açlık kan şekeri (r=0.359), TBARS (r=0.447) 65vc HDL (r=0.480) olarak bulunmuştur. ADMA'yı bağımsız olarak etkileyen tek parametre ise TBARS (r-=0.343) olarak saptanmıştır. Bu bulgular Tip 1 diyabetiklerde endotel disfonksiyonun ADM A düzeylerinde artışla birlikte gittiğini ve ACE inhibitörlerinin antioksidan etkinlikleri aracılığıyla ADMA düzeylerinde düşmeye yol açarak endotel fonksiyonunu düzelttiğini göstermektedir.

Increased ADMA levels are known to play an important role in the pathogenesis of endothelial dysfunction. Although this association has been shown in many disease states related to endothelial dysfunction, no data exists about the levels of ADMA in Type 1 diabetics. ACE inhibitors have been shown to reverse endothelial dysfunction in some conditions. It is believed that their antioxidant properties play a role in this regard. The aim of this study is to assess endothelial dysfunction by measuring flow-mediated vasodilation and ADMA levels, to determine the effect of ACE inhibition on endothelial dysfunction and to investigate the association of this effect with oxidation. 30 Type 1 diabetic patients (age: 29,73 ± 6,1; F/M:18/12) and 29 age and sex matched controls (age: 30,45 + 6,46; F/M:I6/13) were included in the study. Baseline flow-mediated dilation was determined by Doppler ultrasonography and ADMA measurements were made by 1IPLC in both groups. These measurements were repeated on the fifteenth and nintieth day after the initiation of 0.5mg trandolapril therapy in diabetics and at similar intervals for the control group. FMD % values at the baseline (4.67 ± 1.96) and on day 15 of therapy (6.38 ±3.44) were significantly lower than the controls (p<0.001). A significant elevation in the FMD % level was seen on day 90 (8.62 ± 4.13) (p<0.01). Baseline ADMA levels (271.1 ± 48.06) of the diabetics were significantly greater than the values of the control group (237.52 ± 25.17)(p<0.05). ADMA levels on day 90 seemed to decrease significantly compared with baseline (229.63 ± 42.91)(p<0.001). Baseline TBARS levels of the diabetics (4517.10 ± 2366.90) were significantly greater than the control group (p<0.001). TBARS levels on day 15 (2362.83 ± 1150.60) (p<0.05) and day 90 (1531.77 + 1036.0) (p<0.001) of therapy were significantly lower than the baseline levels. There was a negative correlation between ADMA and FMD % (r=--0.228, p<0.01)), FMD % and TBARS (r:-0.244, p=0.02) and a positive correlation between ADMA and TBARS (r=0.399, p<0.0001) levels. Logistic stepwise regression analysis showed the independent variables affecting FMD % as fasting plasma glucose (r=0.359), TBARS (r=0.447) and HDL (r=0.480). The only independent variable affecting ADMA was TBARS (r=0.343). 67These findings indicate that endothelial dysfunction in Type 1 diabetics go along with elevations of plasma ADMA levels and that ACE inhibition improves endothelial dysfunction by decreasing ADMA levels through an antioxidant process.