Sıçan kronik periton diyalizi modelinde hipertonik diyaliz sıvısına bağlı gelişen periton fibrozisi ile TGF-β 1 ,VEGF,Interlökin -6 seviyeleri arasındaki ilişki ve lökotrien antagonistlerinin etkisi

Abstract

Uzun süreli periton diyalizi periton membranını yapısal ve fonksiyonel olarak etkilemektedir. Periton membranında submezotelyal fibrozis, vaskülopati ,neoangiogenesise (yeni damar oluşumu) bağlı olarak UF kapasitesi zamanla kaybolmaktadır. Kronik periton diyalizinde kullanılan hiperosmolar , hiperglisemik ve asidik sıvılar bu değişikliklerde patojenik bir faktör olarak rol oynamaktadır. Periton diyalizine devam edilmesi durumunda , mekanik uyarının da uzun süreli etkisine bağlı olarak TGF β1 ve inflamatuar sitokinlerin salınımı artmakta bunun sonucu olarak doku fibrozu ve sonunda ultrafiltrasyon yetersizliği gelişebilmektedir. Periton inflamatuar hücreleri ve lökositler uyarıldığında LTB4 ve LTC4 ün belirgin miktarda arttığına dair yayınlar bulunmaktadır. Bu süreçte artan lokal lökotrien düzeylerinin ciddi vazospastik ve kemotaktik etkiyle, başta makrofajlar olmak üzere diğer inflamatuar hücrelerin de periton fibrozisinde rolleri olduğu düşünülmüştür. Bu deneysel çalışmada, 5/6 nefrektomili sıçanlarda kronik periton diyalizi modelinde;sıçanların bir kısmına hipertonik periton diyalizi ile birlikte lökotrien antagonisti olan Montelukast verilerek , bu ajanın periton morfolojisini ve fonksiyonlarını nasıl etkilediği incelenmiştir. Sadece hipertonik solüsyon alan sıçanlarda almayanlara göre periton membranın morfolojisinin bozulduğu, buna rağmen peritoneal transport fonksiyonlarının korunduğu görülmüştür .Submezotelyal kalınlıkta artma ile birlikte hyalinize vaskülopatik değişklikler izlenmiştir.TGF-β1 ve VEGF immunekspresyonlarının bu bulgular ile paralellik gösterdiği görülmüştür.LT antagonistlerinin mezotel düz hücreler üzerine rejenerasyon etkisi olmuş ancak histopatolojik düzelme ve immunekspresyona olan etki görülememiştir. Tedavinin etkinliğini göstermek için daha uzun süren ve daha fazla sayıda çalışmalara gerek duyulmaktadır.

Longstanding chronic ambulatory peritonela dialysis (CAPD) induces structural and functional changes in the peritoneal membrane. There is a reduction in ultrafiltration capacity of the peritoneal membrane due to submezothelial fibrozis, vasculopathic changes and neo-angiogenesis. Hyperosmaolar, hyperglycemic and acidic solutions used in CAPD play a patogenetic role in the development of these changes. In case of continuing peritoneal dialysis, the release of TGFb and other inflammatory cytokines are increased due to longstanding mechanical stimulus resulting in tissue fibrosis and ultrafiltration insufficiency. Data has been reported stating marked increase in LTB4 and LTC4 ahen peritoneal inflammatory cells and leucocytes are stimulated. The increased local leucotrien levels also have been impicated to have a role in the development of peritoneal fibrosis through severe vasospastic and chemotactic effects on macrophages and other inflamamtory cells. In 29 remained alive from a total of 48 male Wistar rats (total nephrectomy on one side and 5/6 nephrectomy on the opposite side), included ın this experimental study chronic peritoneal dialysis model was applied. Peritoneal catheters were implanted in rats. Totally studeid rats were divided into 3 groups: 1st group no treatment were given (n=8).( control ), 2nd group 20ml hypertonic peritoeneal dialysis solutions alone (n=10), 3rd group 20ml hypertonic peritoeneal dialysis solutions plus leucotrien antagonist were eployed.The morphological and functional change in the peritoneal membrane were studeid in hypertonic peritoeneal dialysis solutions plus leucotrien antagonist group.The results of our study demonstrated that peritoneal membrane structure was distorted although transport functions remained intact in the group where only hypertonic solutions were used.The structural changes observed were increase in submezothelial thickness and vascular hyalinization.TGF-1 and VEGF immunexpression was also correlated to these changes. Leucotrien antagonists had a regenerative influence on mezothelial cells but no influence was observed on histopathological improvement or cytokine immunexpression. More studies are needed to investigate the effect of leucotriens and leucotrien antagonists in CAPD.