NATURE RELATEDNESS, CAMPUS GREEN SPACE AND TIME SPENT IN NATURE AS PREDICTIVE VARIABLES OF COLLEGE STUDENTS` MENTAL WELL-BEING

Abstract

Bu çalışmanın amacı mental iyi oluş ve doğa ile ilişkide olma puanlarının demografik değişkenler açısından nasıl farklılaştığını araştırmak ve doğa ile ilişkide olmanın, doğada vakit geçirmenin ve sosyoekonomik seviyenin Türk üniversite öğrencilerinin mental iyi oluş düzeyleri üzerindeki yordayıcı rolünü araştırmaktır. Bu çalışma aynı zamanda kampüs yeşil alanında geçirilen zamanı, yeşil alanının kullanım şekillerini ve karşılaşılan engelleri irdeleyerek kampüs yeşil alanının üniversite öğrencilerinin iyi oluşuna etkisini incelemektedir. Çalışmaya 404 (103 erkek, 301 kadın) üniversite öğrencisi katılım göstermiştir. Çalışmada Doğa ile İlişki ölçeği (DİO-21), Warwick- Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği (WEMİOÖ), araştırmacı tarafından hazırlanan sosyo-demografik form ve kampüs yeşil alan kullanım formu kullanılmıştır. Araştırmada bağımsız örneklem t-testi, tek yönlü varyans analizi, Pearson korelasyon analizi ve hiyerarşik regresyon analizi uygulanmıştır. Bulgular, mental iyi oluş puanlarının demografik değişkenlere göre farklılaştığını, doğayla ilişkide olma puanlarının ise cinsiyet değişkenine göre farklılaştığını göstermiştir. Ayrıca, oldukça yüksek bir grup öğrencinin kampüslerinde yeşil alan bulunmadığı ve yeşil alanı olan öğrencilerden bekar olanların evli olanlara göre yeşil alanı daha çok kullandıkları tespit edilmiştir. Kampüs yeşil alanında en sık yapılan aktivitelerin sosyalleşme ve dinlenme ile alakalı olduğu ve kullanımda en sık karşılaşılan engellerin ise olumsuz hava koşulları, yetersiz yeşil alan ve yoğun olma durumları olduğu tespit edilmiştir. Korelasyon analizi, doğayla ilişkide olma, doğada zaman geçirme ve mental iyi oluş puanları arasında istatiksel olarak anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki olduğunu göstermiştir. Regresyon analizi ise doğayla ilişkide olma, doğada vakit geçirme ve cinsiyet faktörünün toplam mental iyi oluş puanlarındaki varyansın %14'ünü anlamlı düzeyde yordadığını göstermektedir. Doğanın, mental iyi oluşa etkisinin gösterilmiş olduğu bu bulguların, alanda oluşturulacak projelere, psikolojik danışmanlara ve üniversite yönetimlerine katkısı olacağı düşünülmektedir.

The purpose of this thesis is to investigate the differences on mental well-being and nature relatedness in terms of demographic characteristics and to examine the predictive role of nature relatedness, time spent in nature and SES on mental well- being of Turkish college students. This study also aims to examine the effects of campus green spaces on college students' well-being by questioning spent time within campus greenery, usage patterns and obstacles. Convenience sampling method was used, 442 participants were achieved. After excluding outliers and missing values the final sample composed of 404 participants (103 males, 301 females). Turkish versions of Nature Relatedness Scale (NR-21), Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale (WEMWBS), sociodemographic form and campus green space form which were specifically designed by the researcher were used for data collection. Independent t- test, one-way ANOVA, Pearson correlation and regression analysis were conducted. The results indicated that mental well-being scores were statistically different with respect to gender, employment and marital status. There was also a statistically significant difference within nature relatedness scores in terms of gender. It was also found that a considerable number of students did not have any greenery at their campus area. Single students used campus green spaces more than married students. The most common activities which were held in campus greenery were the activities about socialization and relaxation. The most common obstacles about campus greenery were limited green areas, being busy and unfavorable weather conditions. Correlation analysis indicated that there is a statistically significant and positive relationship between nature relatedness, time spent in nature and mental well-being. The regression analysis indicated that nature relatedness, time spent in nature and gender differences explained 14% variances of mental well-being and their contribution to well-being scores was significant. In the light of these findings, there will be some practical implications for counselors, university administers and future research projects to consider the positive effects of nature on students' mental well-being.