Kardiyak cerrahide farklı taze gaz inhalasyon anesteziği kombinasyonlarının indüksiyon zamanı ve hemodinami üzerine etkileri

Abstract

Amaç: Çevre bilincinin artışı, anestezi maliyetlerini azaltma isteği ve gelişmiş donanımlı anestezi makinelerinin yaygınlaşması düşük akım anestezi tekniğini popüler hale getirmiştir. Bu çalışmada kalp damar cerrahisi hastalarında farklı taze gaz, desfluran konsantrasyonu kombinasyonlarının uygulandığı düşük akım anestezi yönetiminin indüksiyon zamanı, inhalasyon anesteziği tüketimi, hemodinami ve pulmoner mekanikler üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.Materyal Metod: Standart monitorizason ve anestezi indüksiyonunu takiben kateterizasyon işlemleri bitinceye kadar olgulara total intravenöz anestezi (TİVA) uygulandı. Pulmoner arter kateteri yerleştirildikten sonra TİVA sonlandırıldı ve olgular excel tabanlı randomizasyon numarasına göre iki gruba ayrıldı. Grup I'de TGA 2 l/dk ve desfluran için vaporizatör ayarı %18; Grup II için ise TGA 4 l/dk ve desfluran %6 olarak ayarlanarak inhalasyon anestezisi indüksiyonu sağlandı. İndüksiyon için geçen süre ve tüketilen anestezik gaz miktarı kaydedildi. Bu aşamadan sonra her iki grupta da TGA 1 l/dk vaporizatör de %7 olarak ayarlanarak idame fazı başlatıldı. İnhalasyon anestezisi indüksiyonu sırasında hemodinamik ve solunum mekaniğindeki değişkenler, inhale ve ekshale edilen oksijen ve anestezik gaz konsantrasyonları ve soluk sonu karbondioksit miktarı birer dakika ara ile kaydedildi. İstatistik analiz için ANOVA, t test ve ki kare testleri kullanıldı.Bulgular: Anestezik gaz indüksiyon süresi Grup II'de belirgin olarak daha uzundu (P< 0.0001). Ayrıca inhalasyon indüksiyonu sırasındaki desfluran tüketimi ve alımı Grup II'de daha yüksekti (P< 0.0001). Fakat her iki gruptaki toplam anestezik gaz tüketimi miktarı benzerdi. Olguların kalp tepe atımları benzerken, ortalama arter basıncı 6. ve 10. dakikalar arası Grup I'de daha düşük olduğu gözlendi (P< 0.05). Grup II'de pulmoner arter basıncı değişmezken Grup I'de başlangıç değerine göre artma trendindeydi. Fakat hemodinamideki bu değişiklikler fizyolojik sınırlar içindeydi ve tedavi gerektirmedi. Her iki grupta da hava yolu basınçlarında ve kompliyans değerlerinde farklılık saptanmadı.Sonuç: İnhalasyon anestezisi indüksiyonu sırasında yüksek vaporizatör ayarı ile uygulanan 2 l/dk'lık taze gaz akımının, yüksek akım + %6 desflurana göre daha hızlı inhalasyon anestezisi indüksiyonu sağladığı ve bu sürede daha az anestezik sarfiyatına neden olduğunu gözledik. Yaklaşık 3 MAC düzeyinde uygulanan desfluranın klinik önemi olan hemodinamik ve respiratuar değişikliğe neden olmadığını saptadık. Bu bulguların ışığında inhalasyon anestezisi indüksiyonu sırasında yüksek vaporizatör ayarı ve orta-düşük gaz akımı kombinasyonunun tercih edilebileceğini düşünüyoruz.

Aim: As the more anaesthesia workstations with advanced equipment are widely used, low flow anaesthesia is getting more popular in nowadays in order to reduce environmental pollution and the anaesthesia costs. We aimed to study the effects of low flow anaesthesia conducted with different fresh gas flow (FGF) and desflurane concentrations on induction time, consumption of inhalation anaesthetics, hemodynamic and respiratory mechanics in patients underwent cardiac surgery.Methods: Following the standardized monitoring and induction of anaesthesia, total intravenous anaesthesia was administered till the completion of pulmonary artery catheter insertion. After the placement of pulmonary artery catheter TIVA was discontinued and patients were allocated into two groups according to excel based randomisation numbers. For induction of inhalation anaesthesia, wash-in was started with FGF 2 L/min and vaporizer concentration of desflurane of 18% in Group I and FGF 4 L/min and vaporizer concentration of desflurane of 6% in Group II. The duration of induction and anaesthesic gas consumption were recorded. Following induction, FGF 1 l/min and 7% desflurane were used for maintenance of anaesthesia. The changes in hemodynamic and respiratory mechanics, inhaled and exhaled concentrations of oxygen and anaesthetic gases and end-tidal CO2 amounts were recorded with 1 minute intervals during induction of inhalation anaesthesia. ANOVA, t test and chii-square tests were used for statistical analysis.Results: The duration of anaesthetic gas induction period was significantly longer in Group II (p< 0.0001). Desflurane consumption and uptake of the patients during induction with inhalation were also high in Group II (p< 0.0001). Total anaesthetic gas consumption was similar in both groups. The heart rates were similar but mean arterial pressures measured in 6th and 10th minutes were lower in Group I (p< 0.05). Pulmonary arterial pressure showed did not change from the basal measurements in Group II while it increased in Group I. These changes were within physiologic limits and required no medication. No changes in airway pressures and compliance were observed in both groups.Conclusion: It is observed that induction of inhalation anaesthesia conducted with high vaporiser settings with 2 l/min FGF provide faster inhalation anaesthesia and less anaesthetic gas consumption as compared to 6% concentration of desflurane. We observed that approximately 3 MAC of desflurane did not cause any clinically significant hemodynamic and respiratory changes. In scope of these findings we consider that high vaporiser settings with medium to low fresh gas flow could be an option for induction of inhalation anaesthesia.