Dürtüsellik boyutunun intihar girişimlerinin niteliği ve şiddeti ile ilişkisinin araştırılması

Abstract

Amaç: Dürtüsel davranış ile intihar girişimi arasındaki ilişki iki yönlü olarak düşünülebilir. Bir intihar girişimi dürtüsel olabilir veya intihar girişiminde bulunan kişi dürtüsel özelliklere sahip olabilir. Bu çalışmanın amacı, girişimin dürtüselliğini hem bir kişilik özelliği hem de durumsal özellik olarak ölçerek dürtüsel ve dürtüsel olmayan intihar girişimlerini ilişkili olabilecek çeşitli değişkenler açısından karşılaştırmaktır.Yöntem: Çalışmaya Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Pendik EAH Acil Servisi'ne intihar girişimi sonrası başvuran 18-65 yaş arası 65 hasta dahil edilmiştir. Hastalar Sosyodemografik Veri Formu, SCID I, SCID II uygulaması, Barratt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11), İntihar Niyeti Ölçeği (İNÖ) ile değerlendirilmiştir. İntihar girişiminin dürtüselliği, İNÖ'nün 2 maddesi (girişim için aktif hazırlık=6.madde ve tasarlama derecesi=15.madde) birleştirilerek belirlenmiştir. İntihar girişiminin ciddiyetinin tıbbi açıdan değerlendirmesi ise literatüre dayanarak araştırmacının belirlediği ölçütlere göre yapılmıştır.Sonuçlar: Hastaların %32.3'ü (n=21) dürtüsel ve %67.6'sı (n=44) dürtüsel olmayan intihar girişiminde bulunmuştur. Dürtüsel girişim ile dürtüsel olmayan girişimde bulunan kişiler intihar girişiminin tıbbi açıdan ciddiyeti ve kişilik özelliği olarak dürtüsellik bakımından farklı bulunmamıştır. Dürtüsel olmayan girişimde bulunan grupta İNÖ toplam puanı, anksiyete bozuklukları, herhangi bir kişilik bozukluğunun ve C küme kişilik bozukluğu bulunma oranı daha yüksektir.Sonuç: Klinisyenler, dürtüsel olmayan girişimlerle tıbbi açıdan benzer ciddiyet düzeyine sahip olduğu için dürtüsel girişimleri daha az önemsememeli ve bir hastanın herhangi bir ruhsal bozukluğunun olmaması halinde intihar davranışı için risk taşımadığını varsaymaktan kaçınmalıdır.Anahtar kelimeler: İntihar, intihar girişimi, dürtüsel intihar girişimi, dürtüsellik.

Objective: The relationship between impulsive behaviour and suicidal attemps can be considered as bidirectional. A suicide attempt can be impulsive or the person who commits a suicide attempt can have impulsive charactheristics. In this sense, the aim of this study is to compare various features of impulsive and non-impulsive suicide attemps, considering impulsivity not only as a trait but a state-related phenomenon.Methods: 65 adults with an age range of 18-65, who consulted to Marmara University School of Medicine Pendik Training and Research Hospital Emergency Department upon attempting suicide was included. The assessment was made with a questionnaire composed of sociodemographic variables, Barratt Impulsivity Scale -11 (BIS-11), Suicide Intent Scale (SIS), together with SCID - I and SCID - II interviews. The impulsivity of suicide attemps was defined according to two items of SIS (sixth item, active preparation for the attemps and fifteenth item, degree of premediation). The medical severity of the attempt was assessed by the researchers' clinical informed opinion based on the existing literature.Results: 32.3% (n=21) of the patients were identified to have had an impulsive suicide attempt and 67.6% (n=44) non-impulsive. Impulsive and non-impulsive attempts showed no statistically significant difference in terms of medical severity of the attempt or state-related impulsivity levels of the patients. The rates of anxiety disorders, personality disorders of any type and cluster-C personality disorders, as well as the SIS scores of the non-impulsive suicide attempt group were higher than those of the impulsive suicide attempt group.Conclusion: Impulsive suicide attempts should alert clinicians as much as non-impulsive attempts, as they present comparable medically severity. False assumptions, such as patients without a mental disorder are also without risk for suicidal behavior, should be avoided. Keywords: Suicide, suicide attempt, impulsive suicide attempt, impulsivity