Çocuk ve bilim-kurgu

Abstract

Çocuk büyüdükçe dış dünyaya daha çok yönelmektedir. Buna bağlı olarak, yaşı ilerledikçe bilgi edinmede kişisel gözlemlerinin yerini giderek kitle iletişim araçları alır. Ancak, çocuklar ve gençler genellikle yeterince kitap ve gazete okumadıklarından, onlar için öncelikle televizyon güçlü ve güvenilir bir bilgi kaynağıolmaktadır. İki yaşındaki çocukların %14?ü, dört yaşındakilerin % 65?i, altıyaşındakilerin %95?i, dokuz yaşındakilerin %96?sı televizyon izliyorlar. Çocuk televizyondan neler öğreniyor? Bu sorunun yanıtı, televizyonun etkilerini araştıran çalışmaların sonuçlarına dayanılarak verilebilir. Çocuklar televizyon iletilerine açık oldukları gibi, bu iletilerden öğrenmeye de yatkındırlar. Bunda, çocukların iletileri büyük ölçüde gerçeğin aktarımı gibi görmeleri kadar, değerlerinin, tutumlarının yetişkinlerinki gibi sabit olmaması etken olmaktadır. Ancak televizyonun ve sinemanın asıl etkileme gücünün, Himmelwelt?in ortaya koyduğu gibi, bilgi sahibi olunmayan alanlarda yüksek olduğu, ayrıca yaş, cinsiyet değişkenleri, kültürel çevre ve ilişkiler çerçevesinde farklılık gösterdiği, diğer bir deyişle, çocukların televizyon karşısında bir tabula rasa (boş çekmece) olmadıklarıgerçeği dikkate alınmalıdır. Çocuklarda televizyon izlemenin temel hedefi eğlenme ve oyalanma isteğidir. Filmler ve diziler çocuğun hem bu yönelimine, hem de fantazyaya kaçma ihtiyacına doyum sağlayan hazır düşler sunuyorlar. Bu bağlamda, özellikle konulu kurgularıizleme ve anlama, geleceğe yönelme, yakın çevresi dışındaki modellere öykünme çağında gelecekle ilgili sinematografik bilim-kurgunun, öncelikle de bilim-kurgu dizilerinin ayrı bir yeri alması gerekir. Çünkü, çocuktaki düş gücünün asıl önemi geleceği önceden öngörebilme yeteneğini geliştirmesidir. Çocuk büyüdükçe geleceğe yönelik amaçlar edinme ve bunlara ulaşmak için çaba gösterme düşüncesine erişir. Bu, geleceğe hazırlanan çocuğun, geleceğin düşünü görmesi anlamına gelir

As children grow up, they become more oriented towards the outer world. Consequently, as the age increases, mass communication tools gradually take the place of personal observations in gathering information. However, because children and teenagers usually do not read enough books and newspapers; first, television becomes a strong and reliable information source for them. 14% of two-year olds, 65% of four-year olds, 95% of six-year olds, 96% of nine-year olds watch television. What does a child learn from television? The answer to this question can be given based on the results of studies that research the effects of television. As children are open to messages from television, they are also inclined to learn from these messages. Here, as much as children?s seeing these messages as a transfer of truth to a great extent; their values and attitudes not being fixed like the adults? also becomes a factor. However, it must be considered that the real influential power of television and cinema, as Himmelwelt argued, is high in areas where one does not have much information, also, differs within the framework of age, gender, cultural environment and relationship variables; in other words, children are not a tabula rasa (blank slate) in front of television. For children, the main target of watching television is the desire for fun and entertainment. Films and TV series present premade dreams that feed this inclination and the need of escaping to a fantasy for children. In this context, during the age of viewing and understanding especially themed fiction, orientation for the future, emulating models other than those in close proximity; cinematographic future-related to science-fiction, and first of all, science-fiction TV series must have a special role. Real importance of the imagination of a child is that it develops the ability to predict the future. As children grow-up, they reach the idea of acquiring future-related purposes and putting up an effort for them. This means that a child, preparing for the future, is dreaming of the future