İltihaplı periodontal dokuların iyileşmesinin kontrolü ve periodontal indekslerin kullanılması

Abstract

ÖZET Diştaşı temizliği ve kök yüzeyi düzleştirme ile diştaşı temizliği, kök yüzeyi düzleştirme ve subgingival küretaj işlemlerinin etkinliklerini karşılaştırmak amacı ile 20 has ta (288 periodontal ünite) 6 ay süreyle değerlendirildi. Rad yografilerinde belirgin kemik erimesi olmayan ve 3-5 mm kemik üstü periodontal cep gösteren olgular `bölümlü ağız` yöntemiyle gelişigüzel iki gruba ayrılarak bu tedavi yöntemleri uygulandı. Periodontal dokulardaki değişiklikler diş eti oluğu likit miktarı (SFFR), dişeti oluğu kanama indeksi (SBI), plak indeks ( Silness-Löe, 1964), cep derinliği ölçümü, keratinize dişeti dikey boyutu, dişeti kenarı çekilme indeksi ve eksfo- liyatif sitoloji (kerat inizasyon indeksi) yardımıyla tedavi sonrası 1., 2., 3. ve 6. ayda değerlendirildi. Hastalara başlangıçtan itibaren çok yoğun ağız hijyeni eğitimi verildi. Aktif tedavi sonrası 3 ay süreyle her iki haftada bir `Profesyonel Diş Temizliği` programı uygulandı. Verilerin değerlendirilmesi sonucu, her iki tedavi yöntemiyle klinik parametrelerin hepsinde tedavi sonrası her aşamada başlangıca göre çok ileri derecede anlamlı iyileşme sağlandı. İyileşme yönünden yöntemler arasında fark bulunamadı. Hastaların kontrole çağrılmadığı 3,-6. ay ölçümleriarasında her iki grupta cep derinliğinde hafif artış, dişeti çekilmesinde hafif azalma olduğu saptandı. Her iki tedavi yöntemi ile de elde edilen iyileşme sonucu dişeti epiteli kerat inizasyon yüzdesi arttı. Sonuçta, araştırma gruplarımızda diştaşı temizliği ve kök yüzeyi düzleştirme ile birlikte uygulanan subgingival küretajın, sadece diştaşı temizliği ve kök yüzeyi düzleştirmeden herhangi bir üstünlüğü olmadığı saptandı.

86 - SUMMARY With the intention of comparing the effectiveness of scaling and root planing with scaling, root planing and subgingival curettage, 20 patients (288 periodontal units) have been evaluated for 6 months. Those cases with no radio- graphically marked bone resorption and which manifested supra- bony periodontal pockets of 3-5 mm depth, were randomly divided into two groups with `split-mouth` methods, after which the above stated treatment methods were applied. The alterations in the periodontal tissues were assessed at 1,2,3 and 6 months postoperatively with the help of sulcus fluid flow rate (SFFR), sulcus bleeding index (SBI), plaque index (S ilness-Löe, 1964), the probing of pocket depth, clinical measurement of the width of keratinized gingiva, shrinkage and recession of gingival margin and exfoliative cytology (kerat inizat ion index). Patients were intensively trained in oral hygiene. Professional tooh cleaning was applied every other week for 3 months following active treatment. Compared to that in the initial period, an extremely significant improvement was determined with both treatment methods at every stage postoperatively in all clinical parameters as a result of evaluating the data. No difference was detected between methods as regards to improvement.87 - Between the measurements at 3 and 6 months when the patients were not invited for controlling, it was observed that in both groups there was a slight increase in the depth of gingival pockets and a slight decrease in gingival shrin kage and recession. Improvement obtained by both treatment methods resulted in increased percentage in gingival ker at in izat ion. Finally, it was concluded that in our research groups scaling, root planing and subgingival curettage had no superiority to only scaling and root planing.