Kronik karaciğer hastalıklarında rehabilitasyonun solunum fonksiyonlarına etkisi

Abstract

- 67 - ÖZET Bu araştırmada kronik akciğer hastalıklarında rehabi litasyonun solunum fonksiyonlarına olan etkisi incelendi. Araştırma kapsamına alınan 30 hastanın 14 'ü kadın, 16'sı erkek olup yaş ortalamaları 46 idi. 27'sinde kronik ob- strüktif akciğer hastalığı, 2 'sinde kronik restriktif akciğer hastalığı, 1 vakada hem obstrüktif hem de restriktif nitelik te kronik akciğer hastalığı vardı. Rehabilitasyondan önce so lunum fonksiyonları vital kapasite, zorlu vital kapasite, da kika ventilasyonu ve ilgili testler, akım volüm eğrisinden ölçülen maksimal ekspirasyon akımı ve maksimal ekspirasyon orta akımı testleriyle değerlendirildi. Solunumun öğretilme si, solunum egzersizleri, postural drenaj, perküsyon, vibras yon ve öksürme teknikleri, hasta ve aile eğitiminden oluşan rehabilitasyon programı hastalara uygulandı. Bir yıl sonra solunum fonksiyonları yeniden ölçülüp, aradaki fark karşılaş tırıldı. Özellikle vital kapasite, zorlu vital kapasite, maksi mal ekspirasyon akımı ve maksimal ekspirasyon orta akımının arttığı, solunum sayısının azaldığı izlendi. Sübjektif olarak hastaların rehabilitasyondan sonra günlük aktivitelerini daha kolaylıkla yapmaya başladıkları gözlendi. Rehabilitasyondan sonra oluşan solunum f onksiyonlarındaki artışın hastalığın de recesi ile ilgili olmadığı saptandı ve hastalığın derecesi ne olursa olsun, kronik akciğer hastalarına rehabilitasyon uygu lanmasının gerekli ve yararlı olduğu sonucuna varıldı.

- 68 - SUMMARY The effect of rehabilitation on pulmonary function tests was studied in thirty patients with chronic lung disease (14 females and 16 males with a mean age of 46). There were 27 patients with chronic obstructive pulmo nary disease (COPD), two with chronic restrictive pulmonary disease (CRPD) and one with both obstructive and restrictive pulmonary disease. The effect of rehabilitation was evaluated with pulmonary function tests, such as vital capacity (VC), forced vital capacity (FVC) minute ventilation and corres- ponding tests, maximal expiratory flow (V ) and maximum, max mid expiratory flow rate (V_n). The rehabilitation program consisted of breathing retraining and exercises, postural drainage, percussion and vibration of thorax, cough techniques and finally education of the patient and the family. One year later pulmonary functions were remeasured. The measurements taken before and after rehabilitation were compared. Follow- ing the rehabilitation there was increase in VC, FVC, V °, * * max and V,Q whereas rate of breathing decreased. Patients were dealing with activities of daily living more easily after rehabilitation. Improvements in pulmonary functions with rehabilitation were not related to the degree of chronic lung disease. In conclusion we observed that whatever degree of pul monary functions impairment is, all the patients with chronic lung disease should follow a rehabilitation program.