Show simple item record

dc.contributor.advisorMengi, Ahmet
dc.contributor.authorTürkalp, Işik
dc.date.accessioned2020-12-08T10:21:37Z
dc.date.available2020-12-08T10:21:37Z
dc.date.submitted1989
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/179138
dc.description.abstract- 54 - VI- ÖZET Bu çalışmada sağlıklı kişilerde serum (3-glukuronidaz seviyeleri tayin edildi, yaş ve cinsiyet ile ilişkisi saptandı. Ayrıca, diabetiklerde serum g-glukuronidaz tayinlerinin metabolik kontrol indeksi olarak değeri araştırıldı. 1- Sağlıklı 52 olguda (3-glukuronidaz seviyesi ortalama 32.86±11.56 olarak bulundu ve enzim aktivitesi cinsiyete bağımlı değildi (p <0.5). En genç yaş grubu olan 10-19 yaş grubu ile 40-49 yaş grubunun ortalama değerleri arasında an lamlı bir fark bulundu (p<0.02). Diğer yaş grupları arasında anlamlı bir fark yoktu (p <0.5). 2- Diabetik olgularda serum g -glukuronidaz seviyesi kontrol olgularına kıyasla belirgin şekilde artmıştı, orta lama değer 122.82±57.85 ü/ml (p< 0.001). Diabetiklerde enzim aktivitesi cinsiyete bağımlı değilken (p<`0.5), farklı yaş grupları arasında anlamlı aktivite değişimi gözlendi (p<0.01). Diabetiklerde g-glukuronidaz seviyelerine paralel olarak HbA, ve früktozamin seviyeleri de artmıştı (p <0.001). HbA., ortalama 12.82±3.47%, früktozamin ortalama 4.42±1.38 mmol/L idi. 3- diabetik olgularda gözlenen belirgin g-glukuronidaz artışı metabolik kontrol derecesi ile yakın ve ters orantı-- 55 lıydı. Metabolik kontrolü optimal, iyi ve zayıf olan diabetiklerde 3-glukuronidaz sırasıyla ortalama 56.09±16.03, 85.38±25.80, 141.28±56.06 U/ml idi. Metabolik kontrolü zayıf olan olgularla, hem kontrol olguları ve hem de optimal ve iyi metabolik kontrollü olgular arasında anlamlı farklılıklar vardı (p <0.001). 4- Diabetiklerde 3-glukuronidaz seviyesi ile hem früktozamin ve hem de HbA, seviyeleri arasında anlamlı bir ilişki bulundu (r değerleri sırasıyla 0.36, 0.32) (p <0.01). Ayrıca diabetiklerde kan şekeri seviyesi ile 3-glukuronidaz, frükto- zamin ve HbA-, seviyesi arasında anlamlı ilişkiler vardı (r değerleri sırasıyla 0.22, 0.57, 0.47). Ancak en az anlamlı ilişki kan şekeri ile 3-glukuronidaz seviyesi arasında idi (en düşük r değeri). En anlamlı ilişki kan şekeri ile frükto zamin arasında bulundu (en yüksek r değeri). 5- Metabolik kontrolleri zayıf olan ve tedavi için hastaneye yatan olgularda tedavinin 2. gününden itibaren 3- glukuronidaz seviyelerinde düşme görülmeye başlandı. Olguların çoğunda tedavinin 2-7. günlerinde 3-glukuronidaz seviyelerindeki düşme istatistiksel olarak anlamlı idi. Tedavinin başlamasından 2 hafta sonra 3-glukuronidaz seviyeleri metabolik kompansasyona paralel olarak normal sınırlara düşmüştü. Tedavi sırasında früktozamin seviyelerinde ancak 7. günden sonra anlamlı bir düşme görüldü. Ortalama kan şekeri seviyelerinde tedavinin 2. gününden itibaren düşme görülmeye başlandı ve 2 hafta sonra ortalama kan şekeri seviyeleri iyi kontrollü olguların değerine düştü. İki haftalık tedavi sırasında, HbA-, seviyelerinde anlamlı bir düşme görülmedi. Bu çalışmada elde edilen veriler, 3-glukuronidaz tayininin diabetiklerde metabolik kontroldeki kısa süreli değiş melerin saptanmasında yararlı bir indeks olduğunu göstermiştir.
dc.description.abstract- 56 - VE. SUMMARY In this study of ours, attempts were made to determine serum (3-glucuronidese levels and to detect their relations with age and sex in healthy persons. Furthermore, it was also attempted to investigate the value of serum ^-glucuronidase determinations as metabolic control index in the diabetics. 1- In 52 normal cases, the levels of 3-glucuronidase were found to be an average vaule of 32.86±11.56 U/ml, and (3-glucuronidase activity was not dependent on sex (p<0.5). A significant diference was found between the mean value of the age group at 10-19 ages which was the youngest group, and the mean value of the age group at 40-49 ages (p <0.02). There was no significant difference between the other age groups (p < 0. 5). 2- The serum 3-glucuronidase level in the diabetics was markedly increased compared to that in the control group, the mean value was 122.82±57.85 (p< 0.001). While in the diabetics, 3-glucuronidase level was not dependent on sex (p <0.5). Significant changes of enzyme activity were observed between different age groups. In the diabetics, both HbA, and fructosamine levels were found to be increased in parallel to 3-glucuronidase levels (p< 0.001). HbA, was mean 12.82±3.47%, fructosamine was mean 4.42±1.38 mmol/1.- 57 - 3- The marked 8 -glucuronidase increase observed in the diabetics was inversely proportional to the metabolic control degree, B-glucuronidase was 56.09±16.03, 85.38±25.80, 141. 28± 56.06 U/ml respectively in the diabetics with optimal, good, and poor control. There were significant differences between cases whose metabolic control was poor and both control groups and cases with optimal and good metabolic controls (p <0.001). 4- A significant relation was found between the 6- glucuronidase levels and both fructosamine and HbA, levels in the diabetic (Correlation coefficients were 0.36, 0.32 respectively) Cp<0.01). Morever there were significant relations between the glucose levels and 3-glucuronidase, fructosamine, and HbA, levels in the diabetics (r values were 0.22, 0.57, 0.47 respectively). But the least significant relation was between blood glucose level and 3-glucuronidase level (the lowest r value). The most significant relation was found to be between the blood glucose level and fructosamine (the highest r value). 5- There seemed to be a reduction in the B-glucuronidase levels starting from the second day of the initiation of therapy in cases with poor metabolic control who were hospitalized for therapy. In most of the cases the descrease in the ^-glucuronidase levels was statistically significant at 2-7 days of therapy. Two weeks later, 3-glucuronidase levels were reduced to normal levels in parallel to metabolic compensation. During therapy, there seemed to be a significant descrease in the fructosamine levels after 7 days. In the average blood levels, a reduction was observed following the second day of treatment, followed by a descrease in blood glucose level to the levels of cases with good control two weeks later. During the treatment for two weeks no significant reduction was observed in HbA, levels.- 58 - The data obtained in this study show that the determination of $-glucuronidase was a more useful index in the detection of short-term changes in the metabolic control of the diabetics.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectBiyokimyatr_TR
dc.subjectBiochemistryen_US
dc.subjectVeteriner Hekimliğitr_TR
dc.subjectVeterinary Medicineen_US
dc.titleSağlıklı kişilerde ve diabetiklerde serum beta-D-glukuronidaz enziminin saptanması ve enzimin diabetik kontroldeki öneminin araştırılması
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentDiğer
dc.subject.ytmGlucuronidase
dc.subject.ytmProteins
dc.subject.ytmDiabetes mellitus
dc.subject.ytmHemoglobin A-glycosylated
dc.identifier.yokid37731
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityİSTANBUL ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid37731
dc.description.pages70
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/embargoedAccess