Fissür koruyucu materyallerin amalgam dolgularda oluşan marginal aralığın giderilmesi amacıyla kullanımı üzerine in vivo ve in vitro incelemeler

Abstract

65 ÖZET `İn vivo` ve `in vitro` olarak gerçekleştirilen bu çalışmada, amalgam dolgularda oluşan kenar aralığının kapatılmasında fissür örtücü (BIS-GMA) materyali kullanılmıştır. Fissür örtücü materyalinin kenar aralığındaki tutucu luğu ve kavite kenarı ile amalgam dolgu yüzeyi ilişkisi incelenmiştir. Klinik çalışma, amalgam dolgularında kenar aralığı saptanan 47 bireyin 126 dişinde gerçekleştirilmiştir. Fissür örtücünün kavite kenarı ile amalgam dolgu yüzeyi ilişkisi `Fluorescein` maddesinin kullanıldığı boya penetrasyon tekniği uygulanarak 40 diş Floresan mikroskobunda, diğer 40 diş ise Skenning Elektron Mikroskobunda incelenmiştir. Klinik çalışmalarda, fissür örtücünün amalgam dolgulardaki kenar aralığına tutunmasının 6 ay sonra % 80, 12 ay sonra % 73 olduğu saptanmıştır. Skenning Elektron Mikroskobu araştırmalarında fissür örtücünün amalgam dolgulardaki kenar aralığını kapattığı, mine dokusu ile amalgam yüzeyi arasında mikromekanik adezyon olduğu ve 6 aylık, 12 aylık sürelerin bitiminde bu mikromekanik adezyonun devam ettiği görülmüştür. Floresan mikroskobu ile yapılan incelemelerde, amalgam dolgular da kenar aralığına fissür örtücü uygulamasının mikrosızıntıyı azalttığı, 6 ve 12 ay sonra mikrosızıntıda azalma olduğu, 6 aylık ve 12 aylık sürelerin bitiminde- ki mikrosızıntı miktarları arasında istatistiksel açıdan bir fark gözlenmediği66 sonuçlarına varılmıştır. Çalışmamızın sonunda fissür örtücülerin kenar aralığında amalgam dolgu yüzeyine ve mine yüzeyine uzun süreli tutunabildikleri ve kenar aralığını hermetik olarak örtebildikleri gösterilmiştir.

67 SUMMARY In this study which has been performed both `in vivo` and `in vitro` fissiir sealant (Bis-GMA) material has been used for filling the marginal gaps following amalgam restorations. The retantion in the marginal walls of fissiir sealant material and the relation ship between the cavity walls and the surfa ces of amalgam restorations have been examined. 126 teeth of 47 patients who have been investigated having marginal gaps in their amalgam restorations were used in clinical study. The relation ship of fissur sealant with the cavity margins and the amalgam restoration. Surface has been examined by the application of the dye penetration techni que in which `Fluorescein` substance is used and by the investigation of 40 teeth under `fluorescense microscobe` and 40 teeth under `SEM`. In clinical studies the retantion of fissur sealant to the marginal gaps of amalgam restorations has been determined to be 80 percent 6 months later and 73 percent 12 months later. In the `SEM` examinations, it has been found that fissür sealant has filled the marginal gaps in amalgam restorations, there is a micromechanic adhesion between enamel tissue and amalgam surface, and at the end of 6 and 12 months, this micromechanic adhesion still persists. In the investigation done by `Fluorescence microscobe`, it has been68 observed that microleakage is reduced when fissiir sealant is applied to the marginal gaps in amalgam restorations, microleakage is less at the end of 6 and 12 months and there is no statically significant difference between the amount of microleakage at the end of 6 and 12 months. At the end of this study it is observed that fissur sealants are able to adhere to the amalgam restoration and enamel surface in the marginal gaps for long periods an may seal the marginal gaps hermetically,