Sefalosporinlere in-vitro duyarlı bulunan metisiline dirençli s.aureus suşlarında sefalosporinlere ve vankomisine tolerans araştırılması

Abstract

5 7 ÖZET Bakterisid etkili bir antibiyotiğin bir bakteri susuna sadece bakteriostatik etki göstermesi antibiyotik toleransı -olarak bilinmektedir. Toleransa özellikle beta-laktam antibi yotikler ile Gram pozitif bakteriler arasında sık rastlanmak tadır. Toleransla İlgili çalışmaların çoğu penisilinler ve sefalosporinlerle, staf i lokoklar ve streptokoklar Dzerinde yoğunlaştırılmıştır. Bu mikroorganizmaların neden oldukları infeksiyonlarda antibiyotik tedavisine cevap vermeyen olgula ra daha sık rastlanmaya başlanması tolerans konusundaki ça lışmaları hızlandırmıştır. Etken suş in-vitro duyarlı bulunsa da, MRSA suşları ile oluşan infeksiyonların sefalosporinlerle tedavisinde başarılı sonuçlar alınamadığı göz önüne alınarak, bu çalışmada çeşitli muayene maddelerinden izole edilen 50 MRSA susunda in-vitro duyarlı bulundukları çeşitli sefalospo- rinlere ve vankomisine tolerans araştırılmıştır. Tolerans çalışmaları önce, rutin laboratuvarlarda daha kolay uygulanabilen fakat ortam koşullarından kolay etkilen diği için tek başına yeterli olamayabilen MBK/MIK oranları değerlendirilerek yapılmıştır. Daha sonra bu yöntemle toleran olarak saptanan suşların daha yeterli bir yöntem olan ölüm- zaman grafikleri çizilerek toleran olup olmadıkları yeniden değerlendirilmiştir.. 50 MRSA susunun in-vitro deneylerde sefazolin, sefope- razon, sefotaksim, setriakson ve vankomisine sırasıyla 31, 26,28, 28, 50'si duyarlı bulunmuştur. MBK/MÎK oranları dikkate alındığında bu in-vitro duyarlı bulunan suşlann sefazoline 6 !- sı, sefoperazona 9'u, sefotaksime 15'i> seftriaksona 7' si,5d vankomlsine 19 'u toleran sayılabilecek suşlar olarak değer lendirilmiştir. Toleran olabilecek bu suşların ölüm-zaman grafikleri çizildiğinde sefazoün, sefoperazon, sefotaksim seftriakson ve vankomisin için sırasıyla 6 sustan dördO tole ran, biri düşük derecede toleran; 9 sustan beşi toleran, biri düşük derecede toleran; 15 sustan yedisi toleran ; üçü düşük derecede toleran r 7 sustan altısı toleran^biri düşük derecede toleran, ve 19 sustan dördü toleran, dördü ise düşük derecede toleran olarak saptanmıştır.

59 SUMMARY Antibiotic tolerance for cephalosporins and vancomycin In methlclllln-reslstant Staphylococcus aureus strains. When a bactericidal antibiotic exerts only a bacteriostatic activity on a bacterial strain, the phenomenon is known as antibiotic tolerance. Tolerance is usually observed between Gram positive bacteria and beta- lactam antibiotics. Most of the studies on antibiotic tolerance were carried out with penicillins and cephalosporins on staphylococci and streptococci. Increasing frequency of unsuccesful antibiotic treatment in infections caused by these bacteria accelerated these studies. Keeping in mind that, even when the infecting strains are found to be susceptible in in-vitro susceptibility tests, the treatment of MRSA infections' by cephalosporins gives unsatisfactory clinical results and vancomycin is the drug of choise, we investigated antibiotic tolerance in 50 MRSA strains to some cephalosporins and vancomycin to which the strains were found susceptible 1n-v1tro. Antibiotic tolerance was searched first by the method dependant on MBC/MIC ratio, which is easier to perform in a laboratory loaded with routine works but may not be ragarded as a satisfactory method since its results are under influence of test conditions. The strains found as tolerant by MBC/MIC method were investigated by time-kill curves.60 In the susceptibility tests by dilution method, 31 out of 50 MRSA strains were found in-vitro susceptible to cefazolin, 26 to cefoperazone, 28 to cefotaxime, 28 to ceftriaxone and all to vancomycin. When the MBC/MIC ratios of these in-vitro susceptible strains were determined, the results showed tolerance in 6 strains for cefazolin, in 9 strains for cefoperazone, in 15 strains for cefotaxime, in 7 strains for ceftriaxone and in 19 strains for vancomycin. When these `tolerance to be` strains were subjected to time-kill tests, the numbers of tolerant and low-grade tolerant strains for cefazolin were 4 and 1, for cefoperazone were 5 and 1, for cefotaxime were 7 and 3, for ceftriaxone were 6 and 1, for vancomycin were 4 and 4, respectively.