Ameliyat öncesi eğitim yapılan mastektomi hastaları ile eğitim yapılmayan hastaların anksiete düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmamız, mastektomi olan hastaların ameliyat sonrası dönemde gelişen, fiziksel, duygusal ve sosyal rahatsızlıklardan kaynakla nan anksietenin azaltılmasında eğitimin etkinliğini saptamak amacıyla plan lanmıştır. Çalışmamız, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi Genel Cerrahi Kliniklerine yatan ve mastektomi planlanan 30'u deney grubu, 30'u da kontrol grubu seçilen top lam 60 hasta ile gerçekleştirilmiştir. Vakaların durumluk ve sürekli anksietelerini ölçmek ve değerlen dirmek için Stai Form TX-1 ve Stai Form TX-2 anksiete skalası kullanılmış tır. Çalışma sonucunda, çalışmaya alınan vakaların sürekli anksiete leri incelendiğinde, iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Hastalığı, ameliyat öncesi, sırası ve sonrası aşamalar konusunda bilgilendirilen, terapötik hemşirelik yaklaşımına alınan deney grubunda eğitim öncesi ve sonrası durumluk anksiete düzeyleri karşılaştırıldığında, çok ileri derecede anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0,001).48 Elde ettiğimiz bu sonuçlara göre, mastektomi planlanan hastala ra bakım veren sağlık ekibi üyeleri veya uzmanlaşmış kişiler tarafından has talıkları, tedavileri, seçenekleri, komplikasyonları ve ilerideki yaşamları ile ilgili konularda bilgi verilmesi gerektiği belirtilmiş, konu ile ilgili stan dart bir eğitim formunun geliştirilmesi önerilmiştir.

49 SUMMARY This study was designed to assess the efficacy of councilling in the management of anxiety due to the physical, psychological and social consequences of mastectomy. Sixty patients who attended the General Surgery Clinic of the Istanbul Fakiilty of Medicine were randomized to two groups, one of which received councilling. The Stai Form Tx-1 and Stai-Form Tx-2 anxiety scales were used to evaluate the a-state and a-trait anxiety levels. There was no significant diffeence between the a-state anxiety levels of the two groups (p>0.05). Howewer comparison of the a trait anxi ety levels of counsilling group before and after counsilling, revealed a highly significant reduction (p< 0,001). It is concluded that patients who are candidates for mastectomy should receive councilling from specialists on their disease, therapy opti ons, possible complications and prospects for their future life. A standardi zed councilling form should be developed for this purpose.