Ürdün kimliğinin oluşmasında Filistinlilerin etkisi (1948 ? 1988)

Abstract

Ulusal kimliklerin zaman ve mekân dışı tözsel bir özleri yoktur. Diğer topluluklarla girdiği karşılıklı ilişkiler sonucunda zaman ve mekân içinde tekrar ve tekrar inşa edilirler. Ulusal kimlikler var olabilmek için diğer gruplardan farklarını ortaya koymak zorundadırlar. Yani ?biz? in sınırlarını çizebilmek için ?öteki?ye ihtiyaç duyarlar. Bu çerçevede Ürdün Haşimi Krallığı ulus kimliğin bu esnek yapısını anlamada iyi bir örnektir. Yapay sınırlar dâhilinde kurulan/kurdurulan krallığın Filistinlilerle kurduğu ilişki ve Filistin sorununa müdahil olması Ürdün kimliğinin defalarca tekrardan inşaya tabi tutulmasına yol açmıştır. Bu tezde de Ürdün?ün Batı Şeria?yı ilhak ettiği 1948 yılından Filistin üzerindeki haklarından feragatini açıkladığı 1988 tarihine kadar geçen süre zarfında Filistin toplumunun Ürdün Ulusal kimliğinde yol açtığı değişimler incelenecektir.

National identities do not contain substantial essence in relation to time and place. As they interact with other societies, they are built in time and developed in their place again and again. They need to display their distinction from other groups to continue their existence. It means they need ?the other? to determine the boundaries of ?we?. In this context, The Hashemite Kingdom of Jordan is a good example to understand this fragile structure of national identity. The relationship of the Kingdom, that was established in artificial borders, with Palestinians and the Palestinian Conflict paved the way to change the identity of Jordan many times and rebuild its identity. This thesis is going to be about the changes that Palestinian society caused, from 1948 when Jordan annexed West Bank to 1988 when it renounced all its rights over Palestine, in shaping the national identity of Jordan.