Farklı yapıştırıcılar ile iki ayrı braket kaide tipinin sıyırma ve çekme kuvvetlerine karşı tutuculuklarının ve kopma bölgelerinin in vitro olarak incelenmesi

Abstract

85 ÖZET Çalışmamızın amacı, bir no-mix yapıştırıcı olan Right- On, fluorid içeren no-mix yapıştırıcı olan Direct, ışıkla polimerize olan Heliosit-Orthodontic ve cam ionomer simanı olan Ketac-Cem ile yapıştırılan kafes örgü kaideli Mini-Mono ve döküm integral kaideli Edgeway braketlerinin sıyırma ve çekme kuvvetlerine karşı tutuculuklarını incelemek ve braketler söküldükten sonra kopmanın meydana geldiği bölgeleri belirlemektir. Bu amaçla ortodontik tedavi nedeni ile çekilen 160 adet üst ve alt 1. küçük azı dişi toplanmış ve deneyler yapılıncaya kadar dişler % 70'lik etil alkol içinde saklanmıştır. Dişler sıyırma ve çekme deneyleri için her biri 80 adet küçük azıdan oluşan iki gruba ayrılmıştır. Bu iki grup da ayrıca, braket kaideleri ile yapıştırıcılar arasında oluşturulan her bir kombinasyon için 8 gruba daha ayrılmıştır. Braketler yapıştırıldıktan sonra polimerizasyonun tamamlanması için 10 dakika bekletilmiş ve daha sonra 24 saat süre ile 37° C'lik distile su içinde saklanmışlardır. Sıyırma ve çekme kuvvetlerinin ölçülmesi için Instron evrensel test cihazı kullanılmıştır. Cihazın hereket hızı 5 mm/dakika olarak ayarlanmış ve braketlerin sökülmesi için gereken kuvvetler (Newton) kaydedilmiştir. Deneyler tamamlandıktan sonra kopmanın meydana geldiği bölgeler stereo mikroskop ile incelenmiştir. Kopma bölgesi mine/yapıştırıcı birleşiminde, yapıştırıcı içinde ya da yapıştırıcı/braket birleşiminde olmasına göre tanımlanmıştır. istatistiksel değerlendirmeler Mann-Withney testi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu in vitro çalışmanın istatistiksel olarak önemli bulunan sonuçları şunlardır: Her bir braket kaidesinin, yapıştırıcının ve Mini-Mono/Right-on dışındaki braket/ yapıştırıcı kombinasyonlarının sıyırma kuvvetlerine karşı tutuculukları, çekme kuvvetlerine karşı tutuculuklarından86 daha fazladır ve braketlerin sökülmesi için uygulanan kuvvetin yönüne göre kopma bölgeleri farklıdır. Braketlerin sökülmesi için sıyırma kuvveti uygulandığında, kopmanın meydana geldiği bölge Edgeway braketlerinde mine/yapıştırıcı birleşiminde iken, Mini-Mono braketlerinde yapıştırıcı içindedir. Mini-Mono braketlerinin çekme kuvvetlerine karşı tutuculukları, Edgeway braketlerinden daha fazladır. Right- On ve Heliosit-Orthodontic' in sıyırma kuvvetlerine karşı tutuculukları Direct ve Ketac-Cem'den daha fazladır. Braketlerin sökülmesi için sıyırma kuvveti uygulandığında, kopmanın en fazla mine/yapıştırıcı birleşiminde meydana geldiği yapıştırıcı Ketac-Cem'dir. Çekme kuvvetlerine karşı en iyi tutuculuğu Right'On göstermiştir. Braketlerin sökülmesi için çekme kuvveti uygulandığında, kopmanın en fazla yapıştırıcı/braket birleşiminde meydana geldiği yapıştırıcı Heliosit-Orthodontic' tir. Sıyırma kuvvetlerine karşı en iyi tutuculuğu gösteren Mini-Mono/Right-On kombinasyonunu Edgeway/Heliosit ve Edgeway/Right-On kombinasyonları izlemektedir. Braketlerin sökülmesi için sıyırma kuvveti uygulandığında, tüm kombinasyonlarda kopma ya mine/yapıştırıcı birleşiminde ya da yapıştırıcı içindedir. Çekme kuvvetlerine karşı en iyi tutuculuğu gösteren Mini-Mono/Right-On kombinasyonunu Edgeway/Right-On kombinasyonu izlemektedir. Braketlerin sökülmesi için çekme kuvveti uygulandığında, tüm kombinasyonlarda kopma ya yapıştırıcı içinde ya da yapıştırıcı/braket birleşimindedir.

87 SUMMARY The aim of this in vitro study was to evaluate the shear and tensile bond strengths and to assess the sites of bond failure after debonding of the foil-mesh base (Mini- Mono Brackets) and the cast integral base (Edgeway Brackets) that were bonded using a no-mix composite resin (Right-On), a fluoride-containing no-mix composite resin (Direct), a visible light cured resin (Heliosit-Orthodontic) and a glass ionomer cement (Ketac-Cem). For this purpose, 160 maxillary and mandibular first premolars, extracted for orthodontic reasons were collected and stored in 70 per cent ethyl alcohol until the start of the study. The teeth were divided into two groups each consisting of 80 premolars for the shear and tensile tests. Both of these groups were further divided into eight groups, for each combination of bracket base and adhesive. Bonded brackets were allowed to bench cure for 10 minutes and then stored in distilled water at 37°C for 24 hours. The Instron universal testing machine was used to test the shear and tensile strengths. The crosshead speed of the machine was maintained at 5 mm/minute and the forces (in Newtons) required to debond the brackets were recorded. After testing, the sites of bond failure were examined under stereomicroscope. The site of bond failure was identified as being at the enamel/adhesive interface, within adhesive, or at the adhesive/bracket interface. Statistical analysis was performed using the Mann-Whitney test. The statistically significant results of this in vitro study were as follows: The shear bond strengths for each bracket base, each adhesive and each bracket/adhesive combination with the exception of the Mini-Mono/Right-On combination, were higher than the tensile bond strenghts, and also the sites of bond failure were different with88 respect to the direction of load application for debonding. When a shear mode of loading was applied for debonding, the site of bond failure was within the adhesive for Mini-Mono brackets, whilst it was at the enamel/adhesive interface for Edgeway brackets. The tensile bond strengths of the Mini- Mono brackets were higher than the Edgeway brackets. The shear bond strengths of Right-On and Heliosit-Orthodontic were higher than Direct and Ketac-Cem. When a shear mode of loading was applied for debonding, the adhesive with the highest frequency of enamel/adhesive interface failure was Ketac-Cem. Right-On showed the highest tensile bond strength. When a tensile mode of loading was applied for debonding, the adhesive that showed the highest failure at the adhesive/bracket interface was the Heliosit-Orthodontic. The Mini-Mono/Right-On combination showed the highest shear bond strength. It is followed by combinations of the Edgeway/Heliosit and Edgeway/Right-On. When a shear mode of loading was applied for debonding, the failure in all combinations was either at the enamel/adhesive interface or within the adhesive. The Mini-Mono/Right-On combination showed the highest tensile bond strength. It is followed by the Edgeway/Right-On combination. When a tensile mode of loading was applied for debonding, the failure in all combinations was either within the adhesive or at the adhesive/bracket interface.