Show simple item record

dc.contributor.advisorÜçok, Sait Mete
dc.contributor.authorDörter (Aslan), Fatma
dc.date.accessioned2020-12-08T09:56:33Z
dc.date.available2020-12-08T09:56:33Z
dc.date.submitted1993
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/177614
dc.description.abstract- 79 - ÖZET Sekiz farklı cam iyonomer sunanının in vitro sitotoksisitesi, FDI ve DİN tarafından öngörülen iki standart test yöntemiyle (Agar Difüzyon ve Milipor Filtre testi), çinkofosfat ve çinkooksit öjenol simanlarıyla karşılaştırılmalı olarak incelendi. Milipor Filtre testinde, standart yöntemden farklı olarak hücre canlılığının saptanmasında SDH enzim aktivitesi yerine FDA boyama yöntemi kullanıldı. Ayrıca, standart yöntemden farklı olarak, her iki test yönteminden elde edilen değişik bulgular özel bir yöntem yardımıyla kantitatif olarak değerlendirildi. % 100 nemli ortamda 1 saat bekletilen Ketac Fil, Ketac Bond, Ketac Silver ve Ba se Line örneklerinin 1 saat sonunda yüksek sitotoksisite gösterdikleri saptandı. 168 saat sonunda ise herhangi bir sitotoksisiteye rastlanmadı. Bununla birlikte Chem Fil II örnekle rinin başlangıçtaki sitotoksik etkisinin, 168 saat sonunda çok düşük oranda devam ettiği bulundu. Vitrebond ve XR lonomer, her iki test yönteminde de tüm deney süresi boyunca yüksek sitotoksik etki gösterdiler. Ancak, XR lonomerin sitotoksisitesi Vitrebond'dan daha düşük bulundu. Kök kanal dolgu maddesi Ketac Endo'da başlangıçta elde edilen sitotok sisitenin, 168 saat sonunda azalarak devam ettiği görüldü. Sonuç olarak, bütün simanların sitotoksisitesinin, sertleşme sırasındaki ortamın nem oranına ve bu nemde bekletilme süresine bağlı olduğu, tüm simanların gösterdiği sitotoksik etkinin nemsiz ortamda, % 100 nemli ortama oranla daha yüksek olduğu saptandı. Ayrıca, geleneksel cam iyonomer simanlarının, Ketac Endo dışında, biyolojik açıdan olumsuz özellik göstermedikleri, buna karşılık ışıkla sertleşen cam iyonomer simanlarının hücre üzerinde sitotoksik etki yaptıkları görüldü. Araştırmada kullanılan iki farklı yöntemden, Milipor Filtre testinde, standart yöntemden farklı olarak hücre canlılığı nın saptanmasında SDH enzim aktivitesi yerine FDA boyama yöntemi kullanılması, bu yöntemi daha güvenilir hale getirdi. Her iki test yönteminden elde edilen ve kantitatif ola rak değerlendirilen bulgular birbirleriyle objektif kriterler içinde karşılaştırıldı ve bu bulgu ların birbirleriyle uyum içinde oldukları görüldü.
dc.description.abstract- 80 - ZUSAMMENFASSUNG Die Zytotoxizitat 8 verschiedener Glasionomer-Zemente im Vergleich zu den Zinkoxid-Eugenol und Zinkphosphat Zementen wurde in vitro mittels von FDI und DIN empfohlenen Agar-Diffusions-und Millipor Filter Test untersucht. Bei der Millipor Filter Testmethode erfolgte der Vitalitatsnachweis der Zellen mit FDA-Fârbung statt SDH Enzymaktivitat und die unterschiedliche Befunde des beiden Testverfahrens wurden mit einer speziellen Methode quantitativ ausgewertet. Nach der einstundinge Aufbewahrung der Prüfkörpern bei 100% Luftfeuchtigkeit zeigten Ketac Fil, Ketac Bond, Ketac Silver und Base Line hone Zytotoxizitat, die nach 168 Stunden inert waren. Chem Fil II hatte anfangs hohe Zytotoxizitat, die nach 168 Stunden im unbedeutenden MaBe dauerte. Vitrebond und XR lonomer ergaben sowohl in beiden Methoden als auch bei allen Lagerungszeiten hohe aber unterschiedliche Reaktionen. Die Zytotoxizitat von XR lonomer war geringer als Vitrebond. Bei der Ketac Endo, Wurzelkanalfüllungsmaterial wurde zuerst hohe Zytotoxizitat beobachtet, die sich nach 168 Stunde anhielt. Die Zytotoxizitat der allen Zemente waren von der Lagerungszeit und Luftfeuchtigkeit wahrend der Lagerung abhângig. Damit war diese zytotoxische Reaktion bei 0% Luftfeuchtigkeit höher als bei 100% Luftfeuchtigkeit. Nebenbei zeigten konventionelle Glasionomer-Zemente, auBer Ketac Endo, von biologischem Standpunkt aus keine negativen Reaktionen. Dagegen ist es festgestellt, daB die lichthârtenden Glasionomer-Zemente auf die Zellen zytotoxisch wirken. Die Anwendung der Vitalfluoreszensfârbung mit FDA statt SDH Enzymaktivitat in der vorliegende Untersuchung entwickelt das Millipor Filter Testverfahren zu einer zuverlâssigeren Methode. Die quantitativ ausgewerteten Ergebnisse der beiden Methoden wurden in objektiven Kriterium miteinander vergliechen und es ist festgestellt worden, daB sie miteinander übereinstimmen sind.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectDiş Hekimliğitr_TR
dc.subjectDentistryen_US
dc.titleCam iyonomer sistemlerinin in vitro sitotoksisitelerinin karşılaştırmalı incelenmesi
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentDiş Hastalıkları ve Tedavisi Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid114373
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityİSTANBUL ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid111580
dc.description.pages93
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/embargoedAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/embargoedAccess