Değişik kanal patlarıyla doldurulmuş diş köklerinin kırılmaya karşı dirençlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

Abstract

81 ÖZET Dikey kök kırıkları, kanal tedavisinin giderek artan sıklıkta görülmeye başlanan ve dişin çekilmesine yol açan en önemli başarısızlık sebeplerindendir. Bunun önüne geçilmesini sağlamak amacıyla çeşitli yöntemlerden bahsedilmektedir. Bu yöntemlerden biri de kanal tedavisi esnasında kök kanallarının kırılmaya karşı direnci arttıran bir kanal dolgu maddesi ile doldurulmasıdır. Bu çalışmada değişik yapıdaki üç kanal patının (`Tubliseal`, `AH26`, `Ketac-Endo`) iki değişik yöntemle (lateral kondansasyon ve tek kon) kök kanallarına doldurulmasıyla diş köklerinde yapay olarak meydana getirilen dikey kök kırıklarına karşı sağladıkları dirençler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. 144 adet yeni çekilmiş, benzer boyutlarda kanin dişi mine sement birleşiminden kesilerek rastlantısal olarak her biri 18'er kökten oluşan 8 gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki köklerin kanallarında hiç bir genişletme işlemi yapılmamış, diğer köklerin kanalları modifiye step-back tekniğiyle ve %5.25'lik sodyum hipoklorit yıkamalarıyla çalışma uzunluğu kök ucundan 1 mm kısa olacak şekilde, kök ucundaki genişlik ISO 55 no. olana kadar genişletilmiştir. İkinci gruptaki köklerin kanalları boş bırakılmış, diğer bütün genişletilmiş köklerin kanalları hem lateral kondansasyon yöntemiyle hem de sadece bir adet 55 no güta-perka konlarının kullanılmasıyla her üç kanal patıyla ayrı ayrı doldurulmuştur. Kanal girişleri geçici dolguyla kapatılarak 2 hafta 37°C de %100 nemde bekletilmiştir. Bütün köklerin kuronal lingual duvarları ve kanal boşlukları bukkal duvarlarının 2 mm aşağısına kadar aşındırılmıştır. Kökün bukkal duvarının 12 mm'si açıkta kalacak şekilde tüm kökler akrilik içine gömülmüştür. Hazırlanan bir82 düzenekle kökler uzun eksenleriyle 15 derecelik açı yapacak şekilde `Instron cihazı`na yerleştirilmiştir. Köklerin bukkal duvarları ile kanal boşluklarının birleşme yerinden kırık oluşana kadar `Instron cihazı` ile sabit hızda artan kuvvet uygulanmıştır. Her kökün bukkal kök duvarını kıran kuvvet kaydedilmiş ve her gruptaki sonuçlar istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Bütün kökler bukkal duvar ile akriliğin birleşme yerine kadar ve aynı şekilde dikey olarak kırılmıştır. Kök kanallarının genişletilmesi diş köklerini kırılmaya karşı dirençsiz hale getirmiştir. Kök kanallarının lateral kondansasyon yöntemiyle `Tubliseal`, `AH26` veya `Ketac-Endo` ile doldurulması, diş köklerine hiç bir genişletme işlemi yapılmadan evvelki ilk hali kadar direnç kazandırmamıştır. `Ketac-Endo` tek bir kon ile kök kanalına doldurulduğunda diş köklerini kırılmaya karşı daha dirençli hale getirmiştir.

83 SUMMARY Vertical root fracture which leads to extraction is becoming to be realized as one of the major causes of failure in endodontic treatment. Many methods to avoid vertical root fractures have been described, one of which is to fill the canals with a root filling material that increases the resistance to fracture. In this study the resistance of the roots that were endodontically treated and obturated with 3 different types of sealers (`Tubliseal`, `AH26`, `Ketac-Endo`) in conjunction with 2 types of gutta-percha filling technique (lateral condensation and single cone) are compared. 144 freshly extracted canine teeth in similar dimensions, were used in this study. The crowns of all the teeth were sectioned at the cementoenamel junction and were divided randomly into 8 groups of 18 roots of each. In the canals of 18 roots in group #1, no instrumentation was carried out. In all of the other roots, a working length 1 mm short of the root tip was established and the canals were instrumented by a modified step-back technique to ISO size 55 at the apex. The root canals were irrigated with a 5.25% solution of sodium hypochlorite. In the canals of the full instrumented roots in group #2, no obturation was carried out. All of the other instrumented roots were obturated with the sealers either using lateral condensation or single cone technique with only #55 gutta percha master cone. All roots were kept in 100% humidity for 2 weeks, after the coronal portions were sealed with a temporary filling. The coronal-lingual wall and root space were then lowered to84 2 mm below the buccal wall and the prepared root was placed into acrylic resin so that 12 mm of buccal root was exposed. Using a prepared device, the roots in acrylic resin were placed to an Instron machine with an angle of 15 degrees to its long axis. A slowly increasing force was applied at the junction of the buccal wall and root canal space until fracture occurred. The force of fracture of buccal root wall of each root was recorded and the results in each group were compared statistically. All roots fractured vertically at the buccal wall-acrylic resin junction. Instrumentation of the root canals significantly weakened the roots. Obturation of the canals with lateral condensation with `Tubliseal`, `AH26` or `Ketac-E.ndo` did not strengthen the roots compared with roots before any instrumentation. Obturation of the canals with `Ketac-Endo` in conjunction with only a master gutta percha cone significantly weakened the roots when fracture was concerned.