Balgamda polimeraz zincir reaksiyonu yontemi ile mycobacterium tuberculosis tesbiti

Abstract

Tüberküloz, ilaçlarla tedavi edilebilmesine rağmen, hastalığın tanısı erken konulamadığından ve bulaşıcı olmasından dolayı tüm dünyada hastalık ve ölümlerde önemli bir etken olmaya devam etmektedir. Bu da Mycobacterium tuberculosis'in etkin kontrolü için gerekli, hızlı ve kesin sonuç verebilecek bir teşhis yönteminin olmamasından kaynaklanmaktadır. Günümüzde yaygın olarak kullanılan bakteriyolojik yöntemler Ehrlich- Ziehl-Neelsen boyama yöntemi ve Lowenstein - Jensen kültür yöntemleridir. Ancak bunların kendine özgü avantaj ve dezavantajları bulunmaktadır. Hızlı sonuç elde etmek için geliştirilen DNA analiz yöntemine göre, basil DNA'sı Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile çoğaltılarak, Southern Blot yöntemiyle membrana aktarılmakta ve radyoaktif prob ile hibridizasyona sokularak, Mycobacterium tuberculosis DNA'sının varlığı saptanmaktadır. Çalışmamızın amacı, DNA amplifikasyon yöntemini teşhiste hassasiyet, özgünlük ve çabukluk açısından diğer klasik yöntemlerle kıyaslamaktır. Bu amaçla, radyolojik olarak tüberküloz tanısı konulan 34 hastanın balgam örneği mikroskobik olarak incelendiğinde, örneklerin % 91.2'si pozitif, % 8.8'i negatif sonuç verirken, kültürde örneklerin % 67.6'sı pozitif, % 32.4'ü negatif sonuç vermiştir. DNA analiz yöntemi sonucunda ise örneklerin tamamı ( % 100) pozitif sonuç vermiştir. Bu sonuçlar Mann Whitney testiyle değerlendirildiğinde Ehrlich-Ziehl- Neelsen boyama yöntemi ile Polimeraz Zincir Reaksiyonu yöntemi sonuçları arasında (P> 0.05) anlamlı bir fark bulunamazken, Lowenstein- Jensen kültür yöntemi ile Polimeraz Zincir Reaksiyonu yöntemi sonuçları arasında (P<0.05) anlamlı bir fark bulunmuştur.Sonuç olarak, Polimeraz Zincir Reaksiyonu yöntemi, Ehrlich-Ziehl- Neelsen boyama yöntemi ve Lowenstein- Jensen kültür yöntemlerinden daha duyarlı ve kültür yönteminden çok daha kısa sürede, hassas ve özgün şekilde sonuç vermektedir.

Although there are many excellent drug regimens for the treatment of tuberculosis, tuberculosis is still one of the major cause of morbidity and mortality throughout the world as it is contagious and Mycobacterium tuberculosis can't be isolated and identified in a short time. Today microscopy and culture is used for the identification of M. tuberculosis, but each has a distinct advantages and limitations. In order to get results in a short time, some investigators have developed techniques for the detection of mycobacterial DNA in clinical samples using techniques based on Polymerase Chain Reaction. According to this method a DNA sequence amplified by utilizing primers specific to mycobacteria, electrophoresed on agarose gel and transferred to nylon membrane by Southern Blot and detected the presence of this amplified sequence by hybridization with a radioactively labelled probe specific to Mycobacterium tuberculosis. The purpose of our study is comparing the results obtained by DNA amplification with results obtained by traditional microbiological techniques. In this study we attempt to identify M.tuberculosis in sputa of 34 patients, whom were diagnosed as tuberculosis on the basis of radiology. Acid fast staining gave 91.2% positive and 8.8% negative results whereas culture gave positive results in 67.6 % and negative results in 32.4 %. On the other hand DNA analysis gave positive results in 100 %. When DNA analysis is compared with acid fast staining and evaluated by Mann- Whitney test there wasn't a difference ( P>0.05) between them, but there was a difference (P<0.05) between DNA analysis and culture. In conclusion, PCR method is more sensitive than microscopy and culture and more rapid than culture.