Metal alt yapılı hareketli protezlerde, metal ile akrilğin bağlantısında mikroretansiyon yöntemlerinin incelenmesi

Abstract

135 ÖZET Çalışmamızda, Co-Cr metal alaşımı Wironit üzerinde kumlama, HNO3 ve HCL ile elektrokimyasal dağlama yapılarak, yüzey topografileri ve yüzey pürüzlülükleri incelenmiştir. Ayrıca, dört çeşit akrilik reçinenin, bu üç yüzey uygulamasına olan bağlanma dayanımları primersiz ve üç çeşit primer kullanılarak karşılaştırılmıştır. Kullanılan akrilik reçineler; Meliodent soğuk, Meliodent sıcak, Metafast ve Metadent'tir. Üç tip primer ise; Metal Primer II, Alloy Primer ve Acryl Bond'tur. Bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesinde, İSO'nun 10477 AM-1 no'lu standartı referans olarak alınmıştır. Çalışmamızın sonucunda, yüzey pürüzlülüğü, en fazla HCL ile bağlanmada elde edilirken, bunu HN03 ile dağlama ve kumlamanın takip ettiği görülmüştür. SEM incelemelerinde ise, HCL ile dağlamada derin çukurcuklar gözlemlenmesine karşın, HN03 'de sığı ve geniş, kumlamada ise sık ve sığı yüzey topografileri elde edilmiştir. Kayma deneyi sonucunda ise, en düşük bağlanma değerlerinin primer uygulanmamış klasik PMMA akrilik reçinelerde gözlemlenmesine karşın, en yüksek değer AB'un uygulandığı HCL ile dağlanmış yüzeye Metadent akrilik reçinenin bağlantısında elde edilmiştir. Çalışmamızda deney gruplarının tümünden elde edilen bulgulara genel olarak bakıldığında, metal akrilik bağlantısında mikroretansiyon elde etme ile ilgili olarak çeşitli kombinasyonlardaki kimyasal yöntemlerin, sadece mekanik yöntemlere göre üstünlük sağladığı görülmektedir. Primer kullanılmadığı durumda akrilik çeşitlerine ait ideal yüzey uygulamaları hakkında bir genellemeye gidilmesine rağmen, primerlerin kullanılması halinde böyle bir genellemeyi yapamadığımızı görmekteyiz.

136 SUMMARY The aim of this study is to investigate the changes in the surface topography and porosity of CO-Cr metal alloy (Wironit®) subsequent to sandblasting and electrochemical etching with HNO3 and HCL. In addition, the adhesion strengths of four different acrylic resin to these surfaces have been compared with the absence and presence of three different primary. Meliodent® cold, Meliodent® hot, Metafast®, and Metadent® are the acrylic resins used in this study while Metal Primary II®, Alloy Primary®, and Acryl Bond® have been the primary materials applied. For the evaluation of adhesion strengths ISO 10477 AM-1 standart has been taken as the reference. The results of our study have shown that highest surface porosity were due to the adhesion with HCL followed by etching with HNO3 and sandblasting SEM investigations have revealed deep cavities due to etching with HCL, shallow and wide openings after the use of HNO3, and abundant- shallow depression in sandblasted in the surface topography of the alloy. Shear analysis has displayed that the lowest adhesion values have been observed in traditional PMMA acrylic resin in which no primary were applied while the highest adhesion were achieved in the attachment of Metadent® acrylic resin to the HCL -etched AB-surface. The overall findings of our study have indicated that chemical methods used in various combinations for the achievement of microretention in metal-acrylic adhesion have been only superior to mechanical procedures. The findings of the present study would be useful in discussing the ideal surface applications with relevance to acrylic resins without any primary use but could not be implicative about the use of primary during the process.