Is subsidizing students uniformly a pareto improvement and/or welfare increasing?

Abstract

Bu makale dinamik belirsiz genel denge çerçevesi içerisinde 3 periyodluk bir çakışan nesiller modelini incelemektedir. Bu modelde insanlar yeteneklerine ve eğitim seviyelerine göre heterojendir. Her genç ajana rastlantısal olarak bir yetenek düzeyi verilmektedir. Devlet tarafından belirlenen harç ücretleri ve ailesinden aldığı miras verileri ışığında genç ajan okula gidip gitmeme kararı almaktadır. Gençlerin eğitim ve tüketim harcamaları aileleri tarafından karşılanmaktadır. Orta yaşlı ajanlar ikinci periyodda kazandıkları gelirlerinin bir kısmını sosyal güvenlik vergisi olarak devlete ödemekte ve yaşlandıklarında da ödedikleri miktarla orantılı olarak geri ödeme almaktadırlar. Geri dağıtım oranı ekonominin şuanki ve bir periyod önceki durumuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir ve modelin içinde endojen olarak bulunmaktadır. Endojen olarak belirnenen miras, ekonominin geleceğinin belirsizliği, edinilen eğitime göre maaşların belirlenmesi makalenin diğer ayırıcı özelliklerindendir. Bu makale, öğrencileri aynı oranda sübvanse etmenin toplumun refahına olan etkisini araştırmaktadır. Sonuç olarak ise, iki tane stabil denge bulunmakta ve bu stabil dengelerden birisinin de fakirlik tuzağı olduğu görülmektedir. Bu fakirlik tuzağının sebeblerinden birisi ise devletin kurumlarının geçmişin geleceğe taşıyıcısı durumunda olmalarındandır. Öğrencileri sübvanse etmek toplum refahını arttırmakta ve gelir eşitsizliğini azaltmaktadır.

This paper analyzes a $3$ period OLG model under the DSGE framework in whichagents are heterogenous with respect to their ability and education level.Each young agent is assigned an ability level by nature randomly. Given thetuition determined by the government and bequest inherited from the parent,the young agent makes the choice of going to school or not. The consumptionand education expenditures of the young agents are financed by middle-agedagents who leave bequests to them. The middle-aged agents also pay somefraction of their total income in the form of social security which isdistributed to the current old agents. The redistribution rate is statecontingent and determined within the model. The endogenously determinedamount of bequest, uncertainty regarding the state of the economy andcollege completion, endogenous wage determination based upon the amount ofschooling are other key characteristics of the paper. The paper investigateswhether or not it is pareto optimal to subsidize students uniformly andconsiders both societal welfare and income inequality. It turns out that oneof the two stable equilibria is a poverty trap which can be caused by theperpetuity of path dependence of instituitons and subsidizing studentsuniformly increases social welfare and decreases income inequaliy.