Employment growth in a cross-section of Turkish districts: A spatial analysis

Abstract

Araştırmacılar uzun yıllardan beri kentsel büyümeleri ve bu olgunun altında yatan faktörleri incelemektedir. Bu literatürün büyük bir kısmını beşeri sermayenin kentsel istihdam büyümesinde oynadığı role dair sürdürülen çalışmalar oluşturmaktadır. Anselin (1998) ile popülerleşmiş mekânsal ekonometri alanına yönelik artmakta olan ilgi, kentsel alanlar arasındaki yayılma etkilerine odaklanan yeni çalışmaların da ortaya çıkmasına zemin hazırlamıştır. Mekânsal ekonometri tekniklerinin kullanıldığı bu çalışmada 1990?2000 yılları arasında Türkiye ilçelerindeki beşeri sermaye ve istihdam büyümesi arasındaki ilişki incelenmiştir. Etkileşim içerisindeki bağımlı değişkenlerin varlığının, EKK metodu ile tahmin edilmiş parametrelerin yanlı ve tutarsız olmasına yol açıyor olmasından ötürü maksimum olabilirlik metodu kullanılmıştır. Sonuçlar, bir ilçedeki mevcut beşeri sermayenin ve üretimin toplam istihdam içerisindeki payının istihdam büyümesine katkıda bulunduğuna işaret etmektedir. Ancak, bu büyümenin belirleyicileri yalnızca ilçenin kendi nitelikleri ile sınırlı kalmamakta; çevre ilçelerdeki beşeri sermaye de bir ilçedeki istihdam büyümesinde artırıcı bir rol oynamaktadır.

Researchers have been studying urban growth and its underlying factors for the last few decades. A considerable portion of this literature is devoted to understanding the role of human capital in the urban employment growth. An increasing interest in spatial econometrics, popularized by Anselin (1988) paves the way for new studies focusing on the spillovers among the urban areas. This paper contributes to the literature by studying the relationship between human capital and employment growth in Turkish districts over the period 1990-2000 using spatial econometric analysis. We employ a maximum likelihood approach since the data indicates spatial dependence in dependent variables which leads the biased and inconsistent OLS estimates. The results indicate that human capital stock and initial share of manufacturing in total employment is positively associated with employment growth. However, the determinants of the employment growth are not limited to local attributes only. Significant positive coefficient of spatial dependence variable suggests that employment growth in a district is positively related to human capital in its neighboring districts.