`Foreigners` and international migration: The case of Turkey in the post-1980s

Abstract

Türkiye özellikle 1980'lerden sonra gerçek anlamda yabancıların (Türk ve Müslüman kökenli olmayanların) göç ettiği bir ülke haline geldi ve çok sayıda, farklı etnik ve dini kökenlerden insanların yaşadığı bir göçler ülkesine dönüştü. Türkiye'nin göç politikalarının dönüşümünde Avrupa Birliği'ne üyelik süreci de ciddi anlamda etkili oldu. Bu tez Türkiye'nin değişen, karmaşık uluslararası konjonktüre ve AB'nin farklı taleplerine göre değişen göç politikalarını ele almaktadır. Bu tezde, iki kategoriye ayrılan göçmenlerin tecrübeleri vurgulanmaktadır: (1) Düzensiz göçmenler; döngüsel göçmenler, transit göçmenler, sığınmacılar ve mülteciler olarak, (2) Düzenli göçmenler; Türkiye'de kalma ve çalışma izniyle (yasal olarak) ikamet edenler ve Türk veya Müslüman kökenli göçmenler olmak üzere kategorize edilmektedir. Bu tez iki temel tartışma üzerine kurulmuştur: (1) Türkiye'nin göç politikalarının AB'ye üyelik sürecinde uğradığı değişim (2) Değişen politikaların göçmenler tarafından nasıl tecrübe edildiği ve onların hayatlarını nasıl etkilediği. Birinci konunun incelenme aşamasında, AB tarafından hazırlanan birçok resmi ilerleme raporu, Türkiye'deki meclis tutanakları ve değişen göç yasaları içerik analizine tabi tutulmuştur. İkinci konunun incelenmesinde ise yazar tarafından 25 göçmenle yüz yüze, derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Bu tez, son olarak, ?yabancı? kavramının, sosyal bir kategori olarak kullanılması halinde, ulus-devlet tarafından öngörülen yasal tanım tarafından kapsanamadığını öne sürmektedir. Başka bir deyişle ?yabancı?yı sosyal bir kategori olarak ele almakta zayıf kaldığı halde yasal tanımlamalar, yabancıların yaşayışı üzerinde sayısız etkiye sebep olmaktadır. Tezde, bu yasal tanımlama ile sosyal tanımlamaların arasındaki etkileşim ve göçmenlerin tecrübeleri analitik bir bakış açısıyla sunulmaktadır.

For much of the twentieth century, most migrants to Turkey were either ethnically Turkish or of Muslim origin. Since the early 1980s, however, Turkey has been confronted with growing inflows of ?foreigners? who are mostly non-Turkish and non-Muslim. This phenomenon has transformed Turkey into a ?real? country of immigration. During this period, Turkey's migration policy has also been profoundly influenced by European Union accession negotiations. This dissertation considers how Turkey's migration policy has evolved in response to changing, complex circumstances and competing demands. Emphasis is placed on the experiences of individual migrants, who are placed into two categories: (1) Irregular migrants, a group including circular migrants, transit migrants, asylum seekers and refugees. (2) Regular migrants, a group including documented residents and workers, as well as migrants of Muslim background or Turkish descent. This thesis discusses two main topics: (1) The evolution of Turkey's migration policies within the context of EU accession negotiations. (2) How such policies are experienced by and affect the migrants themselves. In discussing the first topic, many official EU parliamentary reports were subjected to rigorous content analysis. In exploring the second topic, the author relied on semi-structured, face-to-face interviews with 25 migrants. This thesis ultimately concludes that the term