Questioning the achievability of the united nations millennium development goals: Nationalizing/localizing the mdg one in Turkey

Abstract

Bu tezin genel amacı Birleşmiş Milletler (BM)'in küresel yoksulluk problemini ele alışını Birinci Hedef çerçevesinde eleştirel ve analitik olarak değerlendirmektir. Bu değerlendirme BM'nin bu yöndeki çabalarını hem akademik literatür ışığında, hem de bu konudaki siyasaların uygulanışı bağlamında sorgulamaktadır. BM'nin çabaları, yoksulluğun küresel ve sistemik bir problem olduğu varsayımını kabul ederek, dünyada adalet ve istikrarın sağlanabilmesi için yoksullukla mücadelenin başat olduğunu ortaya koymaktadır. Bu tezde, BM'nin yoksullukla mücadele için geliştirdiği çok boyutlu yaklaşımın önemi vurgulanmakla birlikte; Binyıl Kalkınma Hedefleri'nin neo-liberal düzenin bir devamı niteliğinde olduğu, bu sistemin gelişmiş ülkelere büyük kazançlar sağlarken geri kalmış/az gelişmiş ülkelerin küresel ekonomik düzenin ?kaybedenleri? oldukları ileri sürülmektedir. Bu bağlamda, Binyıl Kalkınma Hedefleri yoksul ulusların yoksullula mücadelesine hedeflendiği ölçüde katkı sağlayamaktadır. Böylelikle, Türkiye örneğinde irdelendiği gibi, Binyıl Kalkınma Hedefleri'nin ulusal ve yerel kalkınma stratejilerine eklemlenmekte başarısız olduğu ileri sürülebilir. Bu tez, gelişmekte olan ülkeleri temsil eden Türkiye örneği ile Kalkınma Hedefleri'nin siyasa uygulamaları konusunda eleştirel ve analitik açıdan literatüre katkı sağlamaktadır.

The overall aim of this thesis is to assess the United Nations? (UN) efforts to deal effectively with the problem of global poverty. The UN?s efforts are valuable in the sense that this is a global and systemic problem and without eradicating the poverty problem, the world in which we live would not be just and stable. In this thesis, I suggest that despite the UN?s success in developing a multi-dimensional approach to poverty alleviation through the Millennium Development Goals (MDGs), there is the problem of the Millennium Project failing to break with the neo-liberal orthodoxy that benefits the developed world, while the poorest nations remain excluded from global economic gains. In that sense, the MDGs fall short in helping poorest nations break the chains and cycles of poverty; and thus MDGs are likely to fail in penetrating national and local development strategies, as presented in the Turkish case. Hence, this thesis contributes to the literature in a way that the Turkish case illustrates a critical and analytical examination of policy implementations of the MDGs in a developing country context.