Is recovery rate a useful indicator of emotion regulation

Abstract

Bu çalışmanın amacı, duygusal tepki çıkarma amaçlı görevler sonrası öfke ve üzüntü duygularında toparlanmanın duygu düzenlemenin bir göstergesi olup olmayacağını incelemektir. Toparlanma tepkilerinin, literatürde duygu düzenleme amaçlı kullanılan diğer ölçüm araçlarıyla olan ilişkisi incelenmiştir. Araştırmaya 67 çocuk-anne çifti katılmıştır. Çocukların tepkisellikleri ve toparlanma tepkileri üç farklı görevle ölçülmüştür. Duyuşsal kronometri (Davidson, 1994) yaklaşımına uygun olarak duygusal tepkilerin zaman seyrini görebilmek için görevler temel düzey, aktif ortaya çıkarma ve bilgilendirme olmak üzere üçe bölünmüştür. Çocukların kendini denetleme becerileri davranış bataryalarıyla, gösterim kurallarına bağlılıkları Hayalkırıklığı Yaratan Hediye Paradigmasıyla, davranışsal sorunları annelerin doldurduğu MacArthur Sağlık ve Davranış Anketiyle, duygu düzenleme becerileri ve duygu düzenleme güçlükleri de öğretmenlerinin doldurduğu Duygu Düzenleme Ölçeği ile ölçülmüştür. Bulgular, duyuşsal tarz veya mizaçla uyumlu olacak tutarlı tepki profillerini kısmi olarak desteklemiştir. Üzüntü tepkiselliği ve toparlanması, duyuşsal tarzla uyumlu bir örüntü göstermiştir. Ayrıca, duygusal toparlanmada mizaç-benzeri özellikler sadece üzüntü ve tebessüm birlikte ele alınınca görülmüştür. Dış geçerlilik amacıyla kullanılan ölçüm araçlarıyla ilişkileri incelendiğinde, toparlanma fazında olumlu duyuşun gösterim kurallarına bağlılıkla, hem olumlu duyuşun hem de üzüntüden toparlanmanın kendini denetleme becerileriyle ilişkili olduğu bulgulanmıştır. Genel olarak, çalışmanın sonuçları hem tepkisellik hem de toparlanma ölçümlerinde, durumsal varyansın (görevlere has özelliklerin) mizaç-benzeri tutarlı davranış örüntüsüne göre baskın geldiğini göstermiştir.

The aim of the current study was to investigate whether behavioral measures of anger and sadness recovery following the offset of the emotion eliciting tasks were an indicator of emotion regulation. Recovery responses were explored in relation to various broadly conceived measures of emotion regulation. The sample consisted of 67 mother-child dyads. Children?s reactivity and recovery responses were assessed in three different tasks drawn from Laboratory Temperament Assessment Battery (PS-LAB-TAB; Goldsmith, Reilly, Lemery, Longlet, & Prescott, 1995). The tasks divided into baseline, active elicitation, and recovery phases to characterize the time course of emotional responses following the affective chronometry approach (Davidson, 1994). Children?s effortful control was measured through behavioral batteries, adherence to display rule was measured by the Disappointing Gift Paradigm, behavioral problems was rated by mothers via MacArthur Health and Behavior Questionnaire, and emotion regulation functioning was measured through teacher-rated Emotion Regulation Checklist. The results were partially supportive of a coherent response profile consistent with either affective style or temperament. Sadness reactivity and recovery showed coherent pattern consistent with affective style. In addition, a trait-like property for emotional recovery observed when both smiling and sadness were considered. Finally, the findings in relation to external validity measures signified that positive affect during recovery phase was associated with adherence to display rule and both positive affect and sadness recovery were related to effortful control. The overall findings suggested that the situational variance in tasks dominated trait variance in both reactivity and recovery measures.