Bargaining on asylum and migration: The case of EU and Turkey

Abstract

Bu çalışma, düzensiz göç ve iltica konularını temel alarak, AB-Türkiye katılım müzakerelerinin mekanizma ve dinamiklerini incelemeyi ve analiz etmeyi amaçlamaktadır. Analiz, AB'nin Türkiye'den göç ve iltica ile ilgili talep ettiği şu iki ana konuya dayanarak yapılmıştır: (a) Türkiye'nin 1951 Cenevre Sözleşmesi'ne konulan coğrafi sınırlama hükmünü kaldırması; (b) Türkiye'nin komşu transit ülkeler ve AB ile geri kabul anlaşmaları imzalaması. Bu konuların müzakere süreçleri, resmi AB-Türkiye katılım müzakerelerinden bağımsız olarak gerçekleşmektedir, ancak, Türkiye'nin AB'ye üyelik beklentileri, bu müzakere süreçlerinin çıktılarına sıkı bir şekilde bağlıdır. Çalışma, bu müzakere süreçlerinin küresel yönetişim çerçevesinde bütün ilgili aktörlerin tercihleri dikkate alınarak mı, yoksa iki tarafın da kendi politik, ekonomik ve sosyal güvenliklerini en üst düzeye çıkaracakları şeklide bir güvenlik çerçevesinde mi yürütüldüğünü incelemektedir. Çalışmanın metodolojik odağı niteldir ve kullanılan iki ana veri toplama ve veri analiz yöntemi vardır. İlki, yarı-yapılandırılmış görüşmelerden oluşan saha araştırması, ikincisi ise mevcut istatistikler ve belgelerin ikincil analizidir. İlgili aktörlerin tercihleri üzerine bir analiz yapıldığında, beklenen farklılıkların dışında, tercihlerinin birleştiği noktalar, masadaki iki konunun da çözümlenmesi için külfet paylaşımının ve sağlam bir üyelik beklentisinin önemidir. Ayrıca, göçe karşı süregelen devlet güvenlik söylemine rağmen, ilgili aktörlerin çoğunun, güvenlik ile ilgili kaygılara karşı, ekonomik kaygılara öncelik tanıdığı görülmüştür.

This study aims at examining and analyzing the mechanisms and dynamics of the negotiation process between the EU and Turkey on irregular migration and asylum. Main analysis is made by focusing on the negotiation processes of two major demands of the EU from Turkey on irregular migration and asylum: (a) lifting the geographical limitation from the 1951 Geneva Convention, and (b) signing a readmission agreement with the EU. Although the negotiation processes of these issues are held separately from the EU-Turkey accession negotiations, the EU membership prospect of Turkey is tightly connected to the outcomes of these negotiations. The study examines whether these negotiation processes are held in the framework of the global governance in a highly securitized framework. The methodological focus is qualitative. Mainly two data collection and data analyzing methods are used: (a) the field research consisted of meetings and semi-structured interviews, and (b) the secondary analysis of the existing statistics and documents. From an analysis of the preferences of the involved actors, it is found out that, the main issues, in which preferences of the involved actors mostly converge, are the significance of burden-sharing and a solid membership prospect for realization of both issues on the table. Additionally, despite of the state?s ongoing security discourse against migration, most of the actors involved have mainly prioritized the economic concerns, against the security related ones.