An electoral competition model with flip-flopping

Abstract

Politikacıların seçim kampanyası sırasında geçmişte yapmış oldukları duyurularını değiştirmekte ve seçildiklerinde de seçim sırasında vermiş oldukları sözlerinden farklı politikalar uygulamakta özgür oldukları bir seçim rekabeti modeli tanıtıyoruz. Modelimizde adayların geçmiş duyuru ve davranışlarının yanında ideal pozisyonları var. Adaylar sadece kazanmayı önemsiyorlar fakat sık sık tavır değiştirmek veya seçim sözlerinden farklı politikalar uygulamak adaylar için maliyetli. Seçmenler, adayların tercihleri konusunda tam anlamıyla bilgilendirilmiş durumdalar ve kendi ideal pozisyonlarına en yakın politikayı uygulayacağını düşündükleri adaya oy veriyorlar. Bu modelin denge durumunu analiz ediyoruz ve adayların sadece seçimi kazanmayı önemsemelerine rağmen denge durumunda seçtikleri politikaların farklı olduğunu gösteriyoruz. Ayrıca tavır değişikliklerinin miktarını belirleyen faktörleri inceliyoruz. Bu modeli eksik bilgiye izin vererek genişletiyoruz ve böylece seçmenler, adayların her zaman sözünü tutan bir tip mi yoksa davranışını değiştirmeyerek sözünü tutmuş gibi davranan çıkarcı bir tip mi olduklarını bilmiyorlar. Bu modeli seçim kampanyası sırasında verilen sözlerden farklı bir politika uygulamanın maliyeti çok fazla varsayımı altında inceliyoruz ve bunun sonucunda elde ettiğimiz sonuçların tam bilgi altındaki modelde bulunan sonuçlarla benzer olduğunu gösteriyoruz.

We introduce a two-candidate electoral competition model in which the candidates are free to deviate from their past announcements during the campaign stage, i.e., `flip-flop`, and implement policies different from campaign promises when in office. In our model the candidates have ideal positions as well as past political announcements or behavior. They only care about winning the election but it is costly for them to flip-flop or implement policies different from their campaign promises. Voters are completely informed about the candidates' preferences and vote for the candidate whom they think will implement the policy that is closest to their ideal position. We analyze the equilibrium of this model and show that there is platform divergence even though the candidates are only motivated by office. We also analyze the factors determining the extent of flip-flopping. We extend this model to allow for incomplete information so that the voters do not know whether the candidate is a commitment type who never flip-flops and always keeps her campaign promises or an opportunist who masquerades as a commitment type by not flip-flopping. We analyze this model under the assumption that candidates' cost of implementing a policy different from campaign promises is very high and obtain results similar to those in the model with complete information.