The effects of duration words and spatial - temporal metaphors on perceived duration

Abstract

Pek çok çalışma, süre algısı ile bu süreyi temsil eden uyaranın farklı özelliklerinin büyüklüğü arasında pozitif bir ilişki göstermektedir. Örneğin; öznel süre algısının artan rakamsal değerler (Xuan ve ark., 2007), uyaran büyüklüğü (Ono & Kawahara, 2007), parlaklığı (Goldstone, Lhamon & Sechzer, 1978), karmaşıklığı ve yoğunluğu (Schiffman & Bobko, 1974) ile arttığı gözlemlenmiştir. Bu çalışmada, zamansal yeniden üretim görevi kullanarak, dil uyaranı ile verilen zamansal ve uzamsal büyüklük / küçüklük bilgisinin kişilerin öznel zaman algısını etkileyip etkilemeyeceğini araştırdık. İlk deneyde, belirli bir süre anlatan zaman kelimeleri (örneğin; saniye, hafta) kullandık. İkinci deneyde ise, hem uzamsal hem de süre olarak büyüklük anlatan uzamsal-zamansal dil metaforları (örneğin; uzun ve kısa) kullandık. Sonuçlar, tüm katılımcıların kısa süreyi daha uzun, uzun süreyi ise daha kısa yeniden ürettiğini gösterdi. Ayrıca, ilk deneyde, `hafta` kelimesinin hedef sürede, `sene` kelimesinin ise hedef sürenin yeniden üretildiği esnada göründüğü durumda, katılımcıların uzun süreyi diğer tüm durumlara göre daha da az ürettikleri bulundu. Fakat diğer durumlarda kelimeler yolu ile belirtilen bu anlamsal büyüklük-küçüklük bilgisinin algılanan süreyi etkilediği görülmedi. Bulgular ile ilgili olası sebepler tartışılmıştır.

Numerous studies have reported that subjective duration estimates are positively related to the magnitude of various non-temporal stimuli presented in different modalities. The subjective estimates of time are stretched as a function of increasing number (Xuan et al., 2007), stimulus size (Ono & Kawahara, 2007), luminosity (Goldstone, Lhamon & Sechzer, 1978), and complexity-intensity (Schiffman & Bobko, 1974). Our study investigated whether the temporal and spatial magnitude information conveyed by linguistic stimuli would affect perceived duration in a temporal reproduction task. In Experiment 1, we used duration words referring to different distinct durations (e.g. second, week), which implied a temporal magnitude. In Experiment 2, we used adjectives that were part of the spatial-temporal metaphors (e.g. long vs. short), referring to indistinct temporal as well as spatial magnitudes. Our results indicated a migration effect, meaning that participants over-reproduced the shorter target duration (2.4 s) and under-reproduced the longer target duration (4.8 s) in all conditions in both experiments. In Experiment 1, participants under-reproduced the longer target duration more when they saw `week` in the training and `year` in the reproduction. Yet, we did not observe this same semantic magnitude effect in other word pairs across two experiments. Overall, we did not find supporting evidence for magnitude information conveyed by language affecting subjective time estimates. Possible reasons for these results will be discussed.