Decision making in subclinical and clinical populations: How drift diffusion model variables relate to obsessive compulsive and related features

Abstract

Bu tez klinik ve subklinik örneklemlerde altta yatan karar verme süreçlerinin nasıl etkilendiğini araştırır, karar teorik yaklaşımlarını klinik alanlarda test etmeyi ve klinik alanlarla ilintisini göstermeyi amaçlar. Birinci bölümde klinik teşhisi olmayan ve Obsesif Kompulsif (OK) ölçeklerinde farklı seviyelerde yer alan kişilerin altta yatan karar verme mekanizmalarının tanımlanması amaçlandı. Bu çalışmada, OK ölçeklerinde yüksek puan alanların kararlarında daha temkinli olacağı öngörüldü. Öngörüldüğü gibi kontrol etme ve ruminasyon eğilimi ve toplam OK puanı yüksek olan kişilerin daha temkinli kararlar verdiği bulundu. İkinci bölüm, birinci çalışmayı takip etti ve ilaç almayan pediyatrik OKB hastaları ve sağlıklı kontrollerin altta yatan karar verme süreçlerini araştırdı. Sonuç olarak, OKB hastaları sağlıklı kontrollere göre sinyali daha az verimli bir şekilde bütünleştirdi ve daha temkinli olma eğilimi gösterdi. Ayrıca, OKB hastaları doğru yanıt sonrasına oranla, hatalardan sonra daha da temkinli karar verirken, sağlıklı kontroller hatalardan sonra daha az temkinli kararlar verdi.Üçüncü bölüm geleneksel iki seçenekli zorunlu seçim görevlerinin klinik ve pediyatrik popülasyonlarda uygulanırken ortaya çıkabilecek dezavantajlarını aşmak için, görevi hem oyunlaştırıp hem yarattığı oyunun geçerliliğini test etti. Bu çalışma aynı zamanda altta yatan karar verme süreçlerinin yüksek ve düşük OK, mükemmelliyetçilik ve endişe seviyesi olan kişilerde nasıl değiştiğini değerlendirmeyi amaçladı. Hiyerarşik sürüklenme-yayılım modeli (HDDM, Wiecki et al., 2013) tahminleri ampirik veriyle uygunluk gösterdi ve altta yatan karar verme süreçleri, oyun parametrelerine göre beklenen yönlerde değişti. Ayrıca, sinyali bütünleştirme hızı yüksek endişe, mükemmelliyetçilik ve obsesif kompulsif karakteristikleri olan kişiler için daha düşük bulundu.

This thesis investigates how latent decision making processes are affected in subclinical and clinical samples, with the overarching aim of testing and demonstrating the clinical relevance of decision theoretic approaches. Chapter I aims to characterize latent decision processes of a non-clinical population who rank on various levels on Obsessive Compulsive (OC) scales. We predicted that those who rank higher on OC traits would be more cautious in their decisions. Indeed, we found that higher checking and rumination tendencies as well as high scores in total OC scales predicted more cautious responding. Chapter II follows up on the first study and investigates latent decision processes in drug-free pediatric OCD patients and healthy controls. Results revealed that OCD patients accumulated evidence less efficiently but exhibited only a tendency to be more cautious than healthy controls. Furthermore, OCD patients became more cautious whereas healthy controls became less cautious after errors compared to after correct responses.Chapter III gamifies and validates a new 2AFC task to overcome the typical disadvantages of traditional approaches in the study of pediatric and clinical groups and investigates how latent decision processes change for high and low scorers on perfectionism, OC and anxiety traits in this task. We found that the Hierarchical Drift Diffusion Model (Wiecki, Sofer, & Frank, 2013) provided good fits to the data and the latent variables behaved in expected directions as a function of task parameters. Moreover, evidence accumulation rates were found to be lower for participants with high anxiety, perfectionism, and obsessive-compulsive trait scores.