The US liberal hegemony and balance of power: Wedging strategies

Abstract

Soğuk Savaş sonrası ortaya çıkan yeni dünya düzeni, tarihteki diğer hegemonya girişimlerinden farklı olarak sunulmaktadır. Bu sunuşa göre, ABD liderliğindeki uluslararası sistem `yardımsever hegemonya` (benevolent hegemony) terimi ile tanımlanmaktadır. Ortak faydanın gözetilmesi ve liberal normların öncülüğünün yapılması, yeni sistemin en önemli özellikleri olarak öne çıkmaktadır. Bu özelliklerin diğer devletlere kendi çıkarlarını gerçekleştirme imkânı tanıyacağı varsayımıyla, ABD'nin liderlik rolünün diğer devletler tarafından kabul edileceği iddia edilmektedir. Halbuki, diğer büyük devletlerin sergiledikleri direnç ve mukavemet, ABD'nin kendini yardımsever ve başkalarına karşı iyi niyetli olarak tanımlamasının beklenen sonuçları vermediğini göstermektedir. Nitekim, bu durum, devletlerin göreceli güç yeteneklerini (relative power capabilities) iyi niyetlerden daha güvenilir bir referans noktası olarak kabul ettiklerini göstermektedir. Sonuç olarak, devletlerin ABD'nin sınırlandırılmamış üstünlüğünü kontrol etmek için dengeleyici davranışlar sergilediklerini görüyoruz. Bu tez, farklı dengeleme stratejilerinden biri olan kama takma (wedging) stratejisini, ABD liderliğindeki tek kutuplu sistemde uygulanabilir alternatif dengeleme mekanizmalarından biri olarak analiz ediyor. Kama takma stratejisi, ABD'nin müttefiklerini hedef alarak güç dengesini aleyhte değiştirmeyi hedefler. Bu iddiayı doğrulamak için, bu çalışmada, 2008 Gürcistan Savaşı ve 2014 Ukrayna Krizi incelenerek, Rusya'nın Ukrayna ve Gürcistan'ın NATO ittifakına ve Batı kampına katılmasını önlemek amacıyla bu iki müdahaleyi dengeleme stratejisi olarak gerçekleştirdiği iddia edilmektedir. Buna ek olarak, Çin'in 2013 yılında tek taraflı olarak ilan ettiği Hava Savunması Tanımlama Bölgesi (ADIZ) kararı, Çin'in bölgedeki ABD hakimiyetini azaltmak için ABD-Japonya güvenlik ittifakını zayıflatma politikasının bir uzantısı olarak incelenmektedir.

The post-Cold War world order is presented as distinct from other historical incidences of attempts to attain hegemony. Tellingly, the term benevolent hegemony is used to define the exceptional nature of the US-led international system. The provision of public goods to others and the pioneering of liberal norms feature as the definitive aspects of US benignity. These attributes were claimed to have led other states to appreciate the US's role of leadership as conducive to the improvement of every one's interests. Yet, the multiple forms of resentment displayed by other great powers suggest the US's self-portrayal as benign, benevolent and well-intentioned towards others does not necessarily yield the expected results of approbation and admiration from its partners. Indeed, it appears relative power capabilities continue to remain a more reliable measure than good intentions. As a result, we see states engage in balancing behaviors to check the unrestrained supremacy of the US. From the multiple alternative balancing mechanisms available, this thesis explores wedging strategies as a significant means of degrading the dominance of the US by targeting its alignments in a unipolar international structure. In order to substantiate this claim, the Georgian War of 2008 and the Ukraine Crisis are analyzed as part of the Russia's strategy to prevent Ukraine and Georgia from joining NATO alliance and the Western camp. Additionally, China's declaration of Air Defense Identification Zone (ADIZ) in 2013 is examined as an extension of China's policy of weakening the US-Japan cooperation in order to reduce the US dominance in the region.