Depicting the holy: Representations of Mecca, Medina, and Jerusalem in the Late Ottoman Empire

Abstract

Bu tez, sistematik ve karşılaştırmalı bir biçimde 18. ve 19. yüzyıllarda Osmanlı İmparatorluğu'nda çok yaygın olan Mekke, Medine ve Kudüs tasvirlerini ele almaktadır. Hac ve ziyaret yeri temsillerinin içerik, biçim ve işlev açısından ayrıntılı bir analizini sunmaktadır. Delāʾilü'l-Ḫayrāt ve Enʿām-ı Şerīf isimli tanınmış dua kitaplarındaki tasvirlerin yanı sıra duvar resmi, camaltı resmi, tuval üzerine yağlı boya, çini pano ve seccadelerdeki tasvirler ile gravür, taş baskı ve fotoğraf gibi çeşitli teknik ve ortamdaki görsel üretimi kapsamaktadır. Bu çalışma, mimari ve dini tasvirlerin içerikleri üzerinden imgelerin birbirleriyle ve metinlerle olan ilişkilerinin incelenmesiyle başlamaktadır. Geç dönem Osmanlı görsel kültüründe mevcut olan çoklu görünüş (multiview), paralel (paraline), perspektif ve fotoğrafik temsil biçimlerinin araştırılması ve başka coğrafyalardaki örneklerle karşılaştırılmasıyla devam etmektedir. Dua kitaplarının üretim, dolaşım, hamilik ve temellük konuları ile dini imgelerin çeşitli kullanım, görsel düzenleme ve mimari yerleştirmelerinin ele alınmasıyla sonlanmaktadır. Bu tez, değişen ortam ve teknikler ile farklılaşan işlev ve temsil biçimleri açısından dönemin mimari ve dini imge çeşitliliğini ortaya koymaktadır.

This dissertation offers a systematic and comparative study of a large repository of Mecca, Medina, and Jerusalem depictions from the eighteenth- and nineteenth-century Ottoman Empire. It provides an in-depth analysis of the content, form, and function of representations of the Islamic pilgrimage and visitation sites. It not only focuses on manuscript paintings in two popular prayer books entitled the Dalāʾil al-Khayrāt and the Enʿām-ı Şerīf, but also covers other media and settings such as wall, reverse glass, and canvas paintings, ceramic panels, prayer rugs, engravings, lithographs, and photographs. This study begins with an examination of frequently encountered image-and-image and text-and-image relationships based on the contents of religious architectural imagery. It then continues with an investigation of four modes of representation including multi-, paraline, perspectival, and photographic views, which coexisted and reinforced each other in the period's transregional contexts. Finally, it traces the production, circulation, patronage, and ownership of prayer books, various uses of religious imagery, and the principles governing visual arrangement and architectural placement of representations in late Ottoman visual culture. Overall, this dissertation presents a larger picture of religious architectural imagery based on changes in media, visual modes, and functions.