Knowledge acquisition of preschoolers from technological sources

Abstract

Bu doktora tezi okul öncesi dönemde çocukların farklı teknolojik kaynaklardan yeni bilgi edinmelerinde rol oynayan etmenleri incelemekte, bu şekilde çocukların öğrenme süreçlerine ışık tutmayı amaçlamaktadır. Bölüm I'de çocukların resimli kitaplarda gördükleri olayların gerçekleşme olasılığını değerlendirmelerini ve kitaplardan daha önce duymadıkları bir nedensel ilişkiyi öğrenmelerini etkileyen faktörler incelenmiştir. Çalışmanın bulguları, hikayenin okunduğu platformun (basılı kitap veya dokunmatik ekranlı cihazda okunan elektronik kitap) çocukların (N = 187) olasılık yargıları veya bilgi edinmeleri üstünde bir etkisi olmadığına işaret etmektedir. Buna karşılık, çocuklar hikayede sunulan nedensel ilişkinin gerçekleşebileceğine inandıklarında o bilgiyi öğrenme olasılıkları artmaktadır. Ayrıca çocukların animasyonlu bir elektronik kitaptan bilgi öğrenme olasılıkları animasyonsuz bir elektronik kitaba göre daha fazladır. Son olarak, çocukların hayal gücü yatkınlıkları hikayedeki olayların olasılığını değerlendirmelerini etkilemekte, ancak kitaptan bilgi öğrenmelerini etkilememektedir. Bu bulgular, çocukların basılı ve elektronik kitaplar arasında bir ayrım gözetmediğini, ancak gerçekçi buldukları bilgileri öğrenme olasılıklarının daha fazla olduğunu, ve elektronik kitaplardaki animasyonların da bu olasılığı arttırdığını göstermektedir. Bölüm II, artırılmış gerçeklik uygulamalarının okul öncesi dönemde çocukların öğrenme süreçlerine nasıl katkıda bulunabileceğini bilişsel gelişim araştırmaları ışığında tartışmaktadır. Bu amaçla, çocukların gerçekçi ve gerçek dışı bağlamlardan öğrenmelerine dair çalışmalar ile ekranlardan öğrenmelerini etkileyen etmenlere dair çalışmalar incelenmiş ve değerlendirilmiştir. Bu bölüm, bu çalışmalara dayanarak, artırılmış gerçeklik uygulamalarının çocukların dikkatini eğitsel içeriğe yönlendirip onları bu içerik üzerine düşünmeye teşvik ederek ve bilgi kodlama ile hatırlama bağlamları arasındaki farklılığı azaltarak öğrenme süreçlerini destekleyebileceğini öne sürmektedir. Bölüm III, çocukların farklı bilgi kaynakları arasında yaptıkları seçimi etkileyen etmenleri incelemektedir. Çocuklar (N = 80), sosyal robotları çizgi film karakterlerine göre daha fazla, ancak yetişkinlere kıyasla daha az bilgili görmektedir. Buna karşılık, çocuklar sosyal robotları daha canlı varlıklar olarak algıladıkça robotları insanlara göre daha bilgili bulmaktadır. Ayrıca çocuklar, sosyal robotların makineler hakkında bilgili, psikoloji ve biyoloji ile ilgili konularda ise bilgisiz olduğunu düşünmektedir. Sonuç olarak, bu tezde çocukların teknolojik kaynaklardan öğrenme süreçlerinde seçici davrandıkları ve bu seçiciliklerinin çocukların gerçeklik anlayışına dayalı olduğu sonuçlarına varılmıştır. Çocuklar deneyimledikleri dünya ile ilişkilendirebildikleri bilgileri öğrenmeye yatkınlardır.

This dissertation investigated the factors influencing preschoolers' knowledge acquisition from different technological sources, with the aim of understanding children's learning processes. In Chapter I, the factors that affect children's assessment of the possibility of events in stories, and their learning of a novel causal relationship from picture books were examined. Our findings showed that the platform on which the story was read (paper or touchscreen device) had no effect on children's (N = 187) possibility judgments or learning. On the other hand, when children believed that the causal relationship presented in the story can happen in the real world, they were more likely to learn that information. Children were also more likely to learn the target information from an animated electronic book than an electronic book without animations. Last, children's fantasy orientation influenced their assessment of the possibility of story events but not their learning from the story. These results indicate that preschoolers do not make a distinction between print and electronic books whereas they are more likely to learn the information they find realistic, and that animations in electronic books also affect this possibility. Chapter II discussed how Augmented Reality can contribute to children's learning in the light of research on cognitive development. To that end, research on children's learning from realistic and non-realistic contexts, and from screens were reviewed. Based on the review, this chapter suggests that Augmented Reality can support learning by directing children's attention to the educational content and encouraging children to reflect on it, and by reducing the dissimilarity between the contexts of encoding and retrieval of new information. Chapter III examined children's selectivity among different sources of information across different domains of knowledge. Results revealed that children (N = 80) judged social robots as better informants than cartoon characters but worse informants than adults. However, as children perceived social robots more animate than inanimate, they were more likely to judge robots as more knowledgeable than humans. Children further judged social robots as most knowledgeable about machines and least about psychology and biology, suggesting that children attribute certain expertise to technologial informants. In sum, this dissertation concludes that children can learn new information from technological sources but they are selective in their learning, and that children's selectivity is grounded on their understanding of reality. Children are prone to learning the information they can relate to the world they know and experience.