The politics of uneven welfare state development: The cases of Turkey and Chile

Abstract

Bu doktora tezi, Küresel Güney ülkelerindeki refah devleti gelişiminin politikasını, özellikle başlıca iki oluşmakta olan refah devleti olan Türkiye ve Şili'ye odaklanarak ele alır. Tez, sağlık, emeklilik, sosyal yardım, emek piyasası, vergi, tarım ve konut gibi çeşitli sosyal politika alanlarındaki gelişmelerin izini, 2000'li yıllarda bütün bu alanlardaki siyasi süreçlere odaklanarak sürer. Bu tez, Türkiye ve Şili'de refah devleti gelişiminin son zamanlarda aldığı biçimi tanımlayarak, kavramsallaştırarak ve açıklayarak, Küresel Güney ülkelerindeki refah devleti gelişimi üzerine olan politik ekonomi literatürüne en az iki katkı yapar. İlk olarak, gelişmekte ve yükselmekte olan ekonomilerdeki refah devletlerinin günümüz gelişiminin belirgin biçimde eşitsiz olan doğasını gösterir. Bu tezde, farklı refah devleti kurumları üzerinden refah devletinin genişleme, sürdürülme ve hatta daralma süreçlerinin eş zamanlı olarak meydana geldiğini açıklıyorum. Bu gözlem, sınırlı bir şekilde şartlı nakit transferi ve primsiz emeklilik gibi prim ödemesiz sosyal politika programlarının genişlemesini tanımlama ve açıklamaya odaklanma eğilimindeki son dönemde oluşmakta olan refah devletleriyle ilgili değerlendirmeleri nitelendirir. İkinci olarak, bu tez, Küresel Güney ülkelerindeki refah devleti genişlemesinin nedenleri üzerine yeni ve detaylı kanıtlar sunarak literatüre katkıda bulunur. Analizim; makroekonomik bağlam, seçim rekabeti, yönetim ideolojisi ve politika ağlarının nedensel merkezliğine vurgu yapan değerlendirmeleri onaylar ve genişletir. Daha da önemlisi, bu tez, Küresel Güney ülkelerindeki refah devleti gelişimi analizine iş dünyasının çıkarlarını sistematik bir şekilde dahil eder ve organize iş dünyasının çıkarlarının son on yıllarda ortaya çıkmakta olan refah devletlerinin gelişimini açıklamak için anahtar olduğunu ileri sürer. Daha belirgin olarak ise, işveren ve tedarikçi çıkarlarının ille de refah devleti genişlemesine kendiliğinden karşıt olmayacağını, ancak hükümetlerin cömert, etkili ve adil sosyal reformlar ortaya çıkarmadaki esnekliklerini sınırlayabileceklerini iddia ediyorum.Bu tez, resmi dokümanları, mülakatları ve gazete ve dergi taramalarını kapsayan çeşitli veri kaynaklarına dayanır. Veriler, 2016-2019 yılları arasında Türkiye ve Şili'de yürütülen saha araştırmasında toplandı. Mülakat veren kişiler, eski bakanları, parlamento üyelerini, bürokratları, girişimci dernek temsilcilerini, özel sektör danışmanlarını, sendika temsilcilerini, akademisyenleri ve diğer önemli bilgi kaynaklarını kapsamaktadır. Analiz ise farklı ülkeler ve politika alanları üzerinden çoklu karşılaştırmalar, içerik analizi ve süreç takibi gibi farklı nitel ve karşılaştırmalı-tarihsel metotlara dayanır.

This dissertation examines the politics of welfare state development in the global South, in particular in Turkey and Chile, two major `emerging welfare states`. The dissertation traces developments in various welfare policy areas, including health policy, pension policy, social assistance policy, labor market policy, tax policy, agricultural policy, and housing policy, all with a focus on policy developments in the 2000s.By describing, conceptualizing, and explaining recent patterns of welfare state development in Turkey and Chile, this dissertation makes at least two contributions to the political economy literature on welfare state development in the global South. First, it demonstrates the distinctly uneven nature of the recent development of welfare states in developing and emerging economies. I demonstrate that, across welfare state institutions, processes of welfare state expansion, maintenance, and even retrenchment have simultaneously occurred. This observation qualifies current accounts of emerging welfare states, which have tended to focus more narrowly on describing and explaining the expansion of non-contributory social policy programs, such conditional cash transfers and non-contributory pensions. Second, this dissertation also contributes to the literature by providing detailed, new evidence on the causes of welfare state expansion in the global South. The analysis confirms and expands on accounts that emphasize the causal centrality of macroeconomic context, electoral competition, government ideology, and policy networks. Most importantly, the dissertation systematically introduces business interests to the analysis of welfare state development in the global South, and argues that organized business interests are key to explaining the development of emerging welfare states over the past decades. More specifically, I argue that employer and provider interests are not necessarily opposed to welfare state expansion as such, but they limit governments' flexibility in introducing generous, efficient, and equitable social reforms.This dissertation is based on a variety of data sources, including official documents, personal interviews, and news reports. Data was collected during fieldwork in Turkey and Chile conducted between 2016 and 2019. Interviewees included former ministers, members of parliament, bureaucrats, business representatives, private-sector consultants, labor union representatives, academics, and other key informants. The analysis is based on different qualitative and comparative-historical methods, including multiple comparisons across countries and policy areas, and within-case methods of analysis, such as content analysis and process tracing.